top

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΝ   
ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΝ

Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι
τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ
κυρίῳ μοι κυρίῳ Βαρθολομαίῳ,

προσκυνητῶς.

Παναγιώτατε καί θειότατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Εὐλαβῶς ὑποβάλλω τῇ ὑμετέρᾳ σεπτῇ Κορυφῇ τὰ περὶ τῆς κατὰ Φεβρουάριον-Μάρτιον ἐ. ἔ. σημειωθείσης ἐν τῇ ἐν Ρώμῃ ἐνορίᾳ ἡμῶν ἀναταραχῆς, ἥτις συνεκλόνησε τοὺς αὐτόθι φιλησύχους ἡμῶν πιστοὺς καὶ ἀνεστάτωσέ πως τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν.

Τὸ σοβαρὸν πρόβλημα (βλ. συνημμένον ὑπ’ ἀρ. 1), ὅπερ ἀρχικῶς ἀντιμετώπιζεν ὁ πανοσιολογιώτατος ἀρχιμανδρίτης κ. Θεωνᾶς Μπακάλης, Ἱερατικῶς ἐν Ρώμῃ Προϊστάμενος, ἐν ταῖς πρὸς τὸν ἑλληνοαμερικανὸν ἱεροσπουδαστὴν Andrew Bushell προσωπικαῖς αὐτοῦ σχέσεσιν ἐξελίχθη ἐντὸς ἐλαχίστων ἡμερῶν εἰς κίνημα κατὰ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καὶ δὴ τοῦ Μητροπολίτου.

◾     ◾     ◾     ◾

Τοῦ κινήματος τούτου μετέσχον ἐνεργῶς :
1) ἑξαμελὴς ὁμὰς ἑλλήνων, συγκειμένη ἐξ ἐπιστηθίων φίλων τοῦ
    ἀρχιμανδρίτου·
2) ὀλιγομελὴς ὁμὰς ὑπαλλήλων τῆς παρὰ τῷ Κυριναλίῳ Πρεσβείας τῆς
    Ἑλλάδος·
3) ὀλιγομελὴς ὁμὰς ὑπαλλήλων τῆς παρὰ τῷ Βατικανῷ Πρεσβείας τῆς
    Ἑλλάδος·
4) τριμελὴς ὁμὰς μετεκπαιδευομένων ἐν Ρώμῃ θεολόγων.

*  *  *

1) Ἑξαμελὴς ὁμὰς φίλων τοῦ ἀρχιμανδρίτου

Τὴν περὶ τὸν ἀρχιμανδρίτην ὁμάδα ἀπετέλουν οἱ

α) Ἀντωνία Μήλια-Καλαβρυτινοῦ· σπανίως ἐκκλησιαζομένη· διευθύντρια τοῦ ἐν Ρώμῃ πρακτορείου τῆς ναυτιλιακῆς ἑταιρείας Hellenic Mediterranean Lines (HML)· παλαιὸν μέλος τοῦ Ἐνοριακοῦ Συμβουλίου, παραιτηθὲν κατόπιν τῆς συγκρούσεως τούτου πρὸς τὸν τότε Πρέσβυν τῆς Ἑλλάδος καὶ νῦν Γενικὸν Γραμματέα τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, ἐξοχώτατον κ. Κωνσταντῖνον Γεωργίου, ἐξ ἀφορμῆς τῆς ὑπὸ τούτου ἀκολουθουμένης τότε ἐν τῇ διαχειρίσει τοῦ ξενοδοχείου Regency ἀμφιβόλου καὶ ὁπωσδήποτε ἐπιζημίου διά τε τὸ Ἑλληνικὸν Δημόσιον καὶ τὸν Ναὸν ἡμῶν γραμμῆς, σχούσης ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἐντὸς πενταετίας ἀπώλειαν ἐξ ἑκατομμυρίων δολλαρίων ($ 6.000.0000)· καταβαλοῦσα συστηματικὰς προσπαθείας ἵν’ ἀποτραπῇ ἡ πρὸς τὴν Ἱ. Μητρόπολιν δωρεὰ τῆς νῦν ἱερατικῆς ἐν Ρώμῃ κατοικίας·
β) Κωνσταντῖνος Κουτσιόλας· μηδέποτε ἐκκλησιαζόμενος· εἰσαγωγεὺς γαλακτοκομικῶν προϊόντων· ἀποτυχημένος φοιτητὴς τῆς ἀρχιτεκτονικῆς καὶ παλαιὸν ἐνεργὸν μέλος τοῦ ἀριστεροῦ φοιτητικοῦ κινήματος, πρωτοστατῆσαν κατὰ τὸ πρὸ ἑπταετίας ὑπὸ τοῦ τότε Πρέσβεως, ἐξοχωτάτου κ. Κωνσταντίνου Γεωργίου, ὑποκινηθὲν σχολικὸν ζήτημα, ἤτοι τὸ τῆς διαλύσεως τῆς μέχρι τότε κοινοτικῆς ἐν Ρώμῃ σχολῆς καὶ τῆς ἱδρύσεως κρατικοῦ ἀντ’ αὐτῆς σχολείου·
γ) Ἀθανάσιος Δουλγέρης· μηδέποτε ἐκκλησιαζόμενος· ὑπάλληλος φαρμακείου· παλαιὸν ἐνεργὸν μέλος τοῦ ἀριστεροῦ φοιτητικοῦ κινήματος, συμμετασχὸν ἐνεργῶς εἰς τὴν ὡς ἄνω κίνησιν κατὰ τῆς κοινοτικῆς σχολῆς·
δ) Νικόλαος Σικλόγλου· μηδέποτε ἐκκλησιαζόμενος καὶ κοινωνῶν ἐν ρωμαιοκαθολικοῖς ναοῖς· ὀδοντίατρος σπουδάσας ἐν Ρώμῃ καὶ ΗΠΑ δαπάναις τοῦ ἐπιστηθίου αὐτοῦ φίλου Θεοφ. Ἐπισκόπου Θιβάρεως κ. Pierre Duprey, Γραμματέως τοῦ Ποντιφικοῦ Συμβουλίου ἐπὶ τῆς Προωθήσεως τῆς Ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν, καὶ ἄλλων· ἔχων ὀδοντιατρεῖον, ἀνοιγὲν πρὸ ἑπταετίας δαπάναις τοῦ ἀμέσως ὡς ἄνω Ἐπισκόπου ἐν πολυτελεῖ κτηρίῳ κειμένῳ ἐν τῷ κέντρῳ τῆς πόλεως (Via della Vite, 7) καὶ δὴ εἰς ἀπόστασιν ὀλίγων δεκάδων μέτρων ἀπὸ τοῦ παγκοσμίως γνωστοῦ κοσμηματοπωλείου τῆς οἰκογενείας Βούλγαρη· ἐν τῷ ὀδοντιατρείῳ τούτῳ θεραπεύονται, κατόπιν ἐνεργειῶν τοῦ ἐν λόγῳ Ἐπισκόπου, πάντες οἱ ὑπότροφοι τοῦ Βατικανοῦ καὶ οὐκ εὐάριθμοι βατικανοὶ ἀξιωματοῦχοι·
ε) Μαρία Casaburi-Καλοπίση· σύζυγος ἰταλοῦ πτεράρχου ἐ. ἀ., φιλικώτατα συνδεομένη πρὸς τοὺς Σεβ. Μητροπολίτην Ἑλβετίας καὶ Θεοφ. Ἐπίσκοπον Ἀρίστης· μὴ ἐκκλησιασθεῖσα ἐπὶ εἰκοσαετίαν ὅλην καὶ δὴ συγκεκριμένως ἀπὸ τῆς εἰς Γερμανίαν ἀναχωρήσεως τοῦ τελευταίου, ἐπανεμφανισθεῖσα δὲ ἐν τῷ ναῷ ὀλίγον χρόνον μετὰ τὴν εἰς Ρώμην ἄφιξιν τοῦ ἀρχιμανδρίτου·
ς) Αἰκατερίνη Scipioni-Ἀλεξίου· ἰατρός, σπουδάσασα ἐν Ρώμῃ· μηδέποτε ἐπὶ δεκαετίας ἐκκλησιασθεῖσα, ἐμφανισθεῖσα δὲ εἰς τὸν ναὸν ὀλίγους μῆνας μετὰ τὴν εἰς Ρώμην ἄφιξιν τοῦ ἀρχιμανδρίτου.

2) Ὀλιγομελὴς ὁμὰς ὑπαλλήλων
     τῆς παρὰ τῷ Κυριναλίῳ Πρεσβείας τῆς Ἑλλάδος

Ἡ ὁμὰς αὕτη συνέκειτο κυρίως ἐκ δύο κατωτέρων ὑπαλλήλων, προσκειμένων τῷ προηγουμένῳ Πρέσβει, ἐξοχωτάτῳ κ. Κωνσταντίνῳ Γεωργίου (Θωμᾶ Καραγγέλη καὶ Νικολάου Ζωΐτου, ἀμφοτέρων φοιτητῶν ἀποτυχημένων καὶ παλαιῶν μελῶν τοῦ ἀριστεροῦ φοιτητικοῦ κινήματος)· μηδέποτε ἐκκλησιαζομένων· συμμετασχόντων ἐνεργῶς εἰς τὴν ὡς ἄνω κίνησιν κατὰ τῆς κοινοτικῆς σχολῆς·

3) Ὀλιγομελὴς ὁμὰς ὑπαλλήλων
     τῆς παρὰ τῷ Βατικανῷ Πρεσβείας τῆς Ἑλλάδος

Τὸν πυρῆνα τῆς ὁμάδος ταύτης ἀπετέλει ὁ ἀποτυχημένος φοιτητὴς καὶ ὑπάλληλος τῆς Πρεσβείας ταύτης Πέτρος Βιδάλης, σπανίως ἐκκλησιαζόμενος· προσκείμενος τῷ ἐξοχωτάτῳ κ. Κωνσταντίνῳ Γεωργίου, ὑπηρέτησε παλαιότερον ἐν τῇ παρὰ τῷ Κυριναλίῳ Πρεσβείᾳ· μετατεθεὶς ἀργότερον εἰς Ἀθήνας, ὁπόθεν ἐπανῆλθεν εἰς Ρώμην τῇ ὑποστηρίξει τοῦ εἰρημένου Πρέσβεως, ὑπηρετοῦντος νῦν ὡς Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν.

4) Τριμελὴς ὁμὰς μετεκπαιδευομένων ἐν Ρώμῃ θεολόγων

Ἡ ὁμὰς αὕτη ἀπετελεῖτο ἐκ τριῶν μετεκπαιδευομένων ἐν Ρώμῃ θεολόγων, ὑποτρόφων τοῦ Βατικανοῦ, ἤτοι τῶν Θεμιστοκλέους Χριστοδούλου, Φωτίου Τζελέπη καὶ Νικολάου Δασουρᾶ, ἀπὸ πολλοῦ μεμψιμοιρούντων λόγῳ τῆς παραλείψεως ἢ μᾶλλον ἀδυναμίας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ὅπως ἀνταμείψῃ αὐτοὺς ἐπὶ ταῖς διδασκαλικαῖς παλαιότερον καὶ περιστασιακαῖς εἶτα ἱεροψαλτικαῖς ἐξυπηρετήσεσιν αὐτῶν ἐν τῷ ναῷ ἡμῶν τῆς Ρώμης. Οἱ δύο πρῶτοι εἶχον ἐν καιρῷ συμπράξει μετὰ τῆς ὡς ἄνω Ἀντωνίας Μήλια-Καλαβρυτινοῦ ἐπὶ τῷ τέλει ὅπως ἀποτραπῇ ἡ πραγματοποίησις τῆς πρὸς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν δωρεᾶς τῆς νῦν ἱερατικῆς οἰκίας.

*  *  *

Σημειωθήτω, ὅτι οἱ ἀποτελοῦντες τὰς ὡς ἄνω ὁμάδας συνδέονται μεταξὺ αὐτῶν διὰ φιλικῶν κατὰ τὸ μᾶλλον ἢ ἧττον σχέσεων. Οὕτως, ὁ ἐκ τῆς παρὰ τῷ Κυριναλίῳ Πρεσβείας Ν. Ζωΐτης συνδέεται στενῶς μετὰ τῆς Ἀντωνίας Μήλια-Καλαβρυτινοῦ, τοῦ ἐκ τῆς Πρεσβείας τοῦ Βατικανοῦ Πέτρου Βιδάλη, τῶν Κωνσταντίνου Κουτσιόλα καὶ Ἀθανασίου Δουλγέρη, καθὼς καὶ τοῦ Νικολάου Σικλόγλου· ἡ δὲ Ἀντωνία Μήλια-Καλαβρυτινοῦ μετὰ τῆς Αἰκατερίνης Scipioni-Ἀλεξίου καὶ τοῦ θεολόγου Θεμιστοκλέους Χριστοδούλου, ὅστις πάλιν διετήρει φιλικωτάτας σχέσεις πρὸς τὸν ἀνωτέρω καὶ ἐν τῷ Προξενικῷ Γραφείῳ τῆς Πρεσβείας ἐργαζόμενον Θωμᾶν Καραγγέλην.

◾     ◾     ◾     ◾

ΤΑ ΠΡΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΣ

Παρὰ τὰς ἀρχῆθεν δοθείσας τῷ ἀρχιμανδρίτῃ συμβουλάς, ὅπως ἐπιμελῶς ἀποφεύγῃ τὰς περιττὰς συναναστροφὰς μετὰ τῶν κατὰ τὸ παρελθὸν βλαψάντων τὰ συμφέροντα τῆς ἐν Ρώμῃ Ἐκκλησίας ἡμῶν, καὶ δὴ συγκεκριμένως καὶ κυρίως μετὰ τῆς κ. Ἀντωνίας Μήλια-Καλαβρυτινοῦ, τῶν εὐλάλων θεολόγων Θεμιστοκλέους Χριστοδούλου καὶ Φωτίου Τζελέπη, καθὼς καὶ τοῦ πολυπράγμονος καὶ ἐπικινδύνου ὀδοντιάτρου Νικολάου Σικλόγλου, οὗτος ἐθεώρησεν ὡς πρέπον καὶ συμφέρον ὅπως ἐκ τούτων ἀποκλειστικῶς συγκροτήσῃ τὴν περὶ αὐτὸν ὁμάδα συνεργατῶν.

Πρὸς πάντας τοὺς ὡς ἄνω συνεδέετο δι’ ἰδιαιτέρας στενοτάτης φιλίας ὁ ἀρχιμανδρίτης, συναντώμενος μετ’ αὐτῶν πάντοτε ἐκτὸς τοῦ ναοῦ, ἐξηγῶν αὐτοῖς τὰς οἰκονομικὰς καὶ ἄλλας ὑποθέσεις τῆς ἐνορίας καὶ θέτων ἅμα ὑπ’ ὄψιν αὐτῶν πάντα ἀνεξαιρέτως τὰ ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἀποστελλόμενα αὐτῷ ἔγγραφα.

*  *  *

Ὁ ἀρχιμανδρίτης ἤρξατο μετὰ δίμηνον περίπου ἀπὸ τῆς ἀναλήψεως τῶν ἐν Ρώμῃ ἱερατικῶν αὐτοῦ καθηκόντων συμπεριφερόμενος κατὰ τρόπον περίεργον. Οὕτω, μεταξὺ ἄλλων, κατὰ Μάϊον τοῦ 1995 ἐνεφανίσθη παρὰ τῷ Πρέσβει τῆς Ἑλλάδος, ἐξοχωτάτῳ κ. Εὐαγγέλῳ Φραγκούλῃ, παραπονούμενος ὅτι ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις δὲν παρέχει αὐτῷ τὰς δυνατότητας πρὸς ὁμαλὴν καὶ ἀνεμπόδιστον ἐπιτέλεσιν τοῦ ποιμαντικοῦ αὐτοῦ ἔργου. Κατ’ Ἰούνιον π. ἔ. παρέβη τὰς σχετικὰς πρὸς τὴν ὀργάνωσιν τῆς Πατριαρχικῆς εἰς Βενετίαν Ἐπισκέψεως ῥητάς τε καὶ ἐγγράφους ἐντολὰς τοῦ Μητροπολίτου, πρὸς τούτοις δὲ καὶ προκειμένου περὶ τῆς Πατριαρχικῆς εἰς Ρώμην Ἐπισκέψεως διένειμε, ὁμοῦ μετὰ τοῦ ὡς ἄνω ὀδοντιάτρου Νικολάου Σικλόγλου, τυπωθείσας παρὰ τοῦ Βατικανοῦ προσκλήσεις εἰς μὴ ἀναγραφομένην ἐπὶ τοῦ ἐπισήμου προγράμματος συνάντησιν τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μετὰ τῆς ἐν Ρώμῃ ἑλληνορθοδόξου παροικίας, ἐνῷ ἀντ’ αὐτῆς τὸ πρόγραμμα ἔφερεν ἀκροάσεις τῆς Α.Θ.Π. πρὸς ὁμάδα ἑλληνο-ἀμερικανῶν καὶ πρὸς μέλη συμποσίου τινὸς διεξαγομένου κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας ἐν Ρώμῃ. Ἠρνεῖτο πεισματωδῶς νὰ συμμορφωθῇ πρὸς ῥητὰς καὶ γραπτὰς ἐντολὰς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως πρὸς τήρησιν συγκεκριμένου ὡραρίου γραφείου, διερχόμενος ἁπλῶς ἐκ τοῦ ναοῦ καὶ ἐλέγχων ἐπί τινα λεπτὰ τὴν ἀλληλογραφίαν, τοῦτο δὲ παρὰ τὰ ἐπανειλημμένως διατυπωθέντα ὑπὸ τῶν πιστῶν ἡμῶν παράπονα. Ἠγνόησε παντελῶς ἐγκύκλιον γράμμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, καθ’ ὃ ὤφειλον οἱ ἱερεῖς ὅπως κηρύττωσι τὸν θεῖον λόγον τοὐλάχιστον δὶς τοῦ μηνός, μηδέποτε κηρύξας ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τοὐλάχιστον τῆς Ἱ. Μητροπόλεως καὶ ἐντεῦθεν. Εἰς μηδὲν ἐλογίζετο τὰς ἐπανειλημμένας ἐντολὰς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὅπως ἐνημεροῖ ταύτην ἐπὶ τῶν προβλημάτων τῆς ἐνορίας, ἀποκρύπτων συστηματικῶς τὰς πρὸς τὸν ναὸν πραγματοποιουμένας δωρεὰς καὶ ἐπιστέλλων μόνον πρὸς ζήτησιν οἰκονομικῶν ἐνισχύσεων.

*  *  *

Ἡ περὶ τὸν ἀρχιμανδρίτην ὁμάς, ἧς ἡ πλειονότης δὲν ἐξεκλησιάζετο, ἤρξατο ἀπὸ τοῦ φθινοπώρου τοῦ 1995 συγκεντρουμένη κατὰ Κυριακὴν καὶ περὶ τὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ, ἔνθα ἀνέμενε τὸν ἀρχιμανδρίτην καὶ ὁπόθεν μετέβαινεν ἐν σώματι εἰς τὸ κυλικεῖον τοῦ παραπλεύρως πρὸς τὸν ναὸν κειμένου καὶ εἰς τὸ Ἑλληνικὸν Δημόσιον ἀνήκοντος ξενοδοχείου Regency, διαθέτοντος δῆθεν εὐρυχωρίαν μὴ διατιθεμένην ὑπὸ τοῦ ναοῦ.

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις, παρατηροῦσα τὰς ἐν τῷ ξενοδοχείῳ πραγματοποιουμένας συγκεντρώσεις ἀνθρώπων προσκειμένων τῷ ἐξοχωτάτῳ κ. Κωνσταντίνῳ Γεωργίου, ἔχουσα δὲ ὑπ’ ὄψιν αὐτῆς τὰς κατὰ τὸ παρελθὸν καταβληθείσας ὑπὸ τοῦ εἰρημένου διπλωμάτου συστηματικὰς προσπαθείας πρὸς μετατροπὴν τοῦ ξενοδοχείου Regency -ἐκ μέρους (20%) τῶν εἰσοδημάτων τοῦ ὁποίου συντηρεῖται ὁ ἐν Ρώμῃ ναὸς ἡμῶν- εἰς εἶδός τι πολιτιστικοῦ κέντρου, παρηκολούθει πάντα ταῦτα μετὰ περισσῆς ὑποψίας. Μηδαμῶς ἀμφιβάλλουσα, ὅτι αἱ συναθροίσεις αὗται ἤθελον κατὰ τὸν ἄλφα ἢ βῆτα τρόπον χρησιμοποιηθῆ προσφόρως πρὸς πραγματοποίησιν τοῦ ὡς ἄνω σχεδίου, ὅπερ πραγματοποιούμενον ἤθελε στερήσει τὸν ναὸν παντὸς εἰσοδήματος, ἡ Ἱ. Μητρόπολις ἐμελέτα ἤδη τὸν τρόπον καθ’ ὃν ἤθελε προβῆ εἰς ἀπαγορευτικὴν πρὸς τὸν ἀρχιμανδρίτην ἐντολὴν πρὸς τερματισμὸν τῶν ἀδικαιολογήτων τούτων ἐκτὸς τοῦ ναοῦ συναθροίσεων.

Ἐν ταῖς συγκέντρώσεσι ταύταις ἐτονίζετο κατὰ κανόνα ἡ καταλληλότης τοῦ ξενοδοχειακοῦ χώρου πρὸς συσπείρωσιν τοῦ “ἑλληνισμοῦ”, ὑπεγραμμίζετο δὲ ἅμα ἡ χρησιμότης τῆς μετατροπῆς αὐτοῦ εἰς ἑλληνικὸν κέντρον πολιτιστικοῦ χαρακτῆρος, ἐν ᾧ θὰ ἠδύνατο νὰ στεγασθῇ καὶ ἑλληνο-ἰταλικὸν ἐμπορικὸν ἐπιμελητήριον. Συγχρόνως ἐκαλλιεργεῖτο ὀλίγον κατ’ ὀλίγον καὶ καθαρῶς ἀντιμητροπολιτικὸν κλῖμα, τονιζομένου πάντοτε ὑπὸ τοῦ ἀρχιμανδρίτου ἢ τῶν περὶ αὐτόν, ὅτι οὗτος ἠδυνάτει νὰ ἐπιτελέσῃ τὸ ποιμαντικὸν αὐτοῦ ἔργον ὑπὸ τὴν διαρκῆ ἐποπτείαν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἐπιμενούσης ὅπως τόσον ἡ Ἐκτελεστικὴ Γραμματεία τῆς Διορθοδόξου Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου μεταξὺ τῶν Ἐκκλησιῶν Ὀρθοδόξου καὶ Ρωμαιοκαθολικῆς, ὅσον καὶ ἡ Ρουμανόφωνος Ἐνορία τῆς Ρώμης, συνεχίσωσι στεγαζόμεναι ἐν τοῖς χώροις τοῦ ναοῦ. Ἐγένοντο ὡσαύτως συζητήσεις, καθ’ ἃς ἐτονίζετο ἡ ἀνάγκη ἵνα α) τὸ ἐκκλησιαστικὸν συμβούλιον παύσηται διοριζόμενον ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου, ἐκλέγηται δὲ ἐφεξῆς διὰ “δημοκρατικῶν διαδικασιῶν”· β) τὰ μέχρι τοῦδε “ἀδιαφανῆ” οἰκονομικὰ τοῦ ναοῦ διαχειρίζωνται ἐκλελεγμένοι ὑπὸ τῶν πιστῶν ἐλεγκταί· γ) παύσωνται οἱ πιστοὶ ἀποστέλλοντες συνδρομὰς εἰς τὴν Ἱ. Μητρόπολιν ἐπὶ τῇ κατ’ ἔτος λήψει τῶν Ἡμερολογίων τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, ἀντὶ δὲ τοῦ καθιερωθέντος πλέον ἔθους τούτου ἄρξωνται οὗτοι συντρέχοντες οἰκονομικῶς τῷ ἀρχιμανδρίτῃ πρὸς προώθησιν τοῦ ποιμαντικοῦ αὐτοῦ ἔργου· κλπ· κλπ.

◾     ◾     ◾     ◾

ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΙΝ

Συγκεκριμένην ἀφορμὴν εἰς τὴν ἐξέγερσιν ἔδωκεν ἡ ἐκ τοῦ ναοῦ καὶ κατόπιν διακοπῆς τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου τῆς Κυριακῆς, 21ης Ἰανουαρίου ἐ. ἔ., ἐκδίωξις τοῦ ἑλληνοαμερικανοῦ ἱεροσπουδαστοῦ Andrew Bushell, θεωρουμένου μέχρι τότε ὡς πνευματικοῦ υἱοῦ τοῦ ἀρχιμανδρίτου, καὶ ἡ συνακόλουθος ἀπόφασις τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, ὅπως ὁ ἀρχιμανδρίτης ἐγκαταλείψῃ ἐπί τι διάστημα τὴν Ρώμην καὶ μεταβῇ εἰς ἄλλην πόλιν πρὸς ἐξυπηρέτησιν ἄλλης ἐνορίας ἡμῶν (βλ. αὖθις συνημμένον ὑπ’ ἀρ. 1).

Ὁ ἀρχιμανδρίτης δὲν ἠδυνήθη νὰ κατανοήσῃ τὴν εὐεργετικὴν δι’ αὐτὸν ἀπόφασιν ταύτην, ἀποβλέπουσαν κυρίως εἰς καθησύχασιν τοῦ σοβαρῶς θιγέντος εὐφραδεστάτου ἱεροσπουδαστοῦ καὶ ἀποτροπὴν τῆς εἰς ποικίλους ρωμαιοκαθολικοὺς φοιτητικοὺς κύκλους μεταφορᾶς τῶν ἤδη εἰς βάρος αὐτοῦ ἐν τῷ ἐνορία τῆς Ρώμης καὶ τῇ Ἱ. Μητροπόλει γενικώτερον διαδιδομένων.

Ὁ ἀρχιμανδρίτης, ἐπηρεαζόμενος προφανῶς ὑπὸ τῶν περὶ αὐτὸν καὶ ἄλλων, ἐξέλαβε τὴν ἀπόφασιν τῆς Ἱ. Μητροπόλεως ὡς προοίμιον μεταθέσεως. Κηρύξας ἑαυτόν, δι’ εἰκονικοῦ πιστοποποιητικοῦ ἀσθενείας ἐκδοθέντος τῇ βοηθείᾳ τῆς ἀνωτέρω μνημονευομένης ἰατροῦ Αἰκατερίνης Scipioni-Ἀλεξίου (βλ. συνημμένον ὑπ’ ἀρ. 2), ὡς πάσχοντα ψυχοπαθητικῶς καὶ ἀδυνατοῦντα νὰ ὑπακούσῃ τῇ ἐντολῇ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, ἐζήτησε τὴν συμπαράστασιν τῶν περὶ αὐτὸν πρὸς περισυλλογὴν ὑπογραφῶν καὶ ἀποτροπὴν ἐνδεχομένης μεταθέσεως αὐτοῦ.

*  *  *

Ὠργανώθη πάραυτα “ἐπιτροπὴ ἀγῶνος”, συνεδριάζουσα καθ’ ἑκάστην ἐν τῇ οἰκίᾳ τῆς κ. Μαρίας Casaburi-Καλοπίση (Corso Trieste, 51 /7). Εἰς τὰς συνεδριάσεις ταύτας μετεῖχον κατὰ κανόνα οἱ πλείονες τῶν συγκροτούντων τὰς ὡς ἄνω ὁμάδας, ὡς καὶ πεντὰς περίπου παρασυρθέντων πιστῶν, πεποιθότων ὅτι ἐνήργουν ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας, ἥτις “παντὶ τρόπῳ ἔπρεπε νὰ μὴ μείνῃ ἄνευ ἱερέως”. Κατὰ τὰς ἐν τῇ οἰκίᾳ ταύτῃ συνεδριάσεις κατηρτίσθησαν καὶ τὰ κείμενα, ἅτινα ἐν συνεχείᾳ, φέροντα τὰς ὑπογραφὰς διαφόρων ἑλλήνων (βλ. συνημμένα ὑπ’ ἀρ. 3 καὶ 4), ἀπεστάλησαν τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριαρχείῳ, τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει, τῷ Ὑπουργείῳ Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος, τῷ Ἀθηναϊκῷ Πρακτορείῳ Εἰδήσεων καὶ πλείσταις ὅσαις ἐφημερίσι τῶν Ἀθηνῶν καὶ τῆς Θεσσαλονικῆς. Τοῦ μὲν πρώτου τὸ σχέδιον κατηρτίσθη ὑπὸ τοῦ θεολόγου Θεμιστοκλέους Χριστοδούλου, τοῦ δὲ δευτέρου ὑπὸ τοῦ ὡς ἄνω Ἀθανασίου Δουλγέρη.

Κατὰ τὰς συνεδριάσεις ταύτας συνεζητοῦντο διεξοδικῶς τὰ ἑξῆς κυρίως θέματα: α) ἡ ἐξασφάλισις ποιᾶς τινος “καταστάσεως ἀνεξαρτησίας” (situazione d’indipendenza), ἥτις ἤθελεν ἀπαλλάξει τὸν ἀρχιμανδρίτην τῆς φορτικῆς κηδεμονίας τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, πρὸς ἀκώλυτον ἐπιτέλεσιν τοῦ ὑπὸ ταύτης παρεμποδιζομένου ποιμαντικοῦ αὐτοῦ ἔργου· β) ἡ ἐκ μέρους τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας παραχώρησις ναοῦ τῇ ἐν Ρώμῃ ἑλληνικῇ παροικίᾳ, τοῦ ὀδοντιάτρου Νικολάου Σικλόγλου καθυποσχομένου, ὅτι, χάρις εἰς τὴν προσωπικὴν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεοφιλέστατον Ἐπίσκοπον Θιβάρεως κ. Pierre Duprey καὶ ἄλλους τοῦ Βατικανοῦ ἀξιωματούχους φιλίαν, ἐπέκειτο ἤδη ἡ περὶ ἧς ὁ λόγος παραχώρησις· γ) ἡ ὑπαγωγὴ τοῦ παραχωρηθησομένου νέου τούτου ναοῦ τῷ Πατριαρχείῳ Ἱεροσολύμων.

*  *  *

Ἡ περισυλλογὴ τῶν ὑπογραφῶν ἐγένετο τόσον ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ ὅσον καὶ κατ’ ἄλλας συγκεντρώσεις ἑλλήνων ἐν τῷ χώρῳ τοῦ κρατικοῦ ἑλληνικοῦ σχολείου. Εἰς τὴν ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ περισυλλογὴν τῶν ὑπογραφῶν, διεξαγομένην πρὸ τῆς ἐνάρξεως τῶν Θείων Ἀκολουθιῶν τῆς Κυριακῆς (28ης Ἰανουαρίου καὶ 4ης Φεβρουαρίου), ἀλλὰ καὶ καθ’ ὅλην τὴν διάρκειαν καὶ μετὰ τὴν λῆξιν αὐτῶν, ἐπρωτοστάτησαν οἱ ἐκ τῶν ὡς ἄνω Ἀντωνία Μήλια-Καλαβρυτινοῦ, Κωνσταντῖνος Κουτσιόλας, Νικόλαος Σικλόγλου καὶ Αἰκατερίνη Scipioni-Ἀλεξίου, τῶν λοιπῶν καὶ ἰδίως τῶν τριῶν θεολόγων καλούντων ἐπιμόνως τοὺς εἰσερχομένους ἢ ἐξερχομένους τοῦ ναοῦ πιστοὺς ὅπως προσέλθωσι καὶ ὑπογράψωσι τὸ ὑπ’ αὐτῶν ἐπιδεικνυόμενον ἔγγραφον “ἵνα μὴ μετατεθῇ ὁ ἀρχιμανδρίτης καὶ μείνῃ ἡ ἐκκλησία ἄνευ ἱερέως”. Εἰς τὰς λοιπὰς συγκεντρώσεις τὴν περισυλλογὴν τῶν ὑπογραφῶν διενήργησε κυρίως ὁ ὡς ἄνω Ἀθανάσιος Δουλγέρης.

Παρὰ τὴν τεραστίαν προσπάθειαν πρὸς περισυλλογὴν ὅσον τὸ δυνατὸν περισσοτέρων ὑπογραφῶν, οἱ κινηματίαι δὲν ἠδυνήθησαν νὰ περισυλλέξωσιν εἰμὴ 32 ὑπογραφὰς προκειμένου περὶ τοῦ πρώτου ἐγγράφου καὶ 72 προκειμένου περὶ τοῦ δευτέρου τοιούτου. Σημειωτέον, ὅτι ἐν τῇ τελευταίᾳ ταύτῃ περιπτώσει, αἱ ὑπογραφαὶ ἀνῆκον κατὰ τὸ μεγαλύτερον αὐτῶν μέρος εἰς μηδέποτε ἐκκλησιαζομένους καὶ ἀριστεραῖς πολιτικαῖς κινήσεσι προσκειμένους.

Κατὰ τὴν ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ περισυλλογὴν ὑπογραφῶν ἔλαβον χώραν καὶ σοβαροὶ διαξιφισμοὶ μεταξὺ στασιαστῶν καὶ πιστῶν, καθυβριζομένων ὡς ἀνάνδρων τῶν ἀρνουμένων ἵνα ὑπογράψωσιν ἢ ἀκολουθήσωσι τοῖς κινηματίαις εἰς τὸ κυλικεῖον τοῦ ξενοδοχείου πρὸς περαιτέρω συζήτησιν καὶ διαφώτισιν. Κατὰ τὰς ἁψιμαχίας ταύτας ἐθίγοντο ὑπὸ τῶν στασιαστῶν, ὡς καὶ ἀλλαχοῦ ἄλλωστε, καὶ τά ἑξῆς θέματα : ἡ ἀνάγκη ἐλέγχου τῶν “ἀδιαφανῶν” οἰκονομικῶν τοῦ ναοῦ ἐκ μέρους τοῦ λαοῦ· ἡ ἐπιβαλλομένη παραίτησις τοῦ Μητροπολίτου, ὡς μὴ δυναμένου νὰ ἐλέγξῃ πλέον τὴν κατάστασιν κτλ., διεκηρύττετο δὲ ὑπ’ αὐτῶν ἐν εἴδει ἀπειλῆς ὅτι “δεν θὰ ἐπιτρέψωσι πλέον τὴν ἐν Ρώμῃ ἐμφάνισιν τοῦ Μητροπολίτου”.

*  *  *

Ἡ περὶ τὸν ἀρχιμανδρίτην ὁμάς, ἐμφανιζομένη ὡς “ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας”, ἐγένετο κατόπιν αἰτήσεως αὐτῆς, τετράκις ἢ πεντάκις δεκτὴ παρὰ τοῦ Πρέσβεως, ἐξοχωτάτου κ. Εὐαγγέλου Φραγκούλη. Ἐζήτει ἑκάστοτε τὴν παρὰ τῇ Ἱ. Μητροπόλει μεσολαβητικὴν παρέμβασιν τοῦ Πρέσβεως, ἵνα ὁ ἀρχιμανδρίτης ἐξακολουθήσῃ παραμένων ὡς ἱερεὺς ἐν Ρώμῃ. Ὁ Πρέσβυς ἐδήλου πάντοτε, ὅτι, παρὰ τὴν ἣν ἔτρεφε προσωπικὴν πρὸς τὸν ἀρχιμανδρίτην συμπάθειαν καὶ ἐκτίμησιν, δὲν ἠδύνατο νὰ παρέμβῃ, ἅτε δὴ τῆς ἐν προκειμένῳ ἁρμοδιότητος ἀνηκούσης ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον τῇ Ἱ. Μητροπόλει.

Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς οὗτος ὁ “ἀσθενῶν καὶ οἰκουρῶν” ἀρχιμανδρίτης, γενόμενος ἅπαξ ἢ δὶς δεκτὸς παρὰ τοῦ ἐξοχωτάτου Πρέσβεως κ. Εὐαγγέλου Φραγκούλη, ἐζήτησε τὴν δυναμικὴν τούτου παρέμβασιν πρὸς ἀποτροπὴν τῆς μεταθέσεως αὐτοῦ, ἔλαβε δὲ τὴν στερεότυπον τοῦ Πρέσβεως ἀπάντησιν περὶ ἀποκλειστικῆς ἐν προκειμένῳ ἁρμοδιότητος τῆς Ἱ. Μητροπόλεως.

Συγχρόνως ἐγένοντο ὑπὸ τῆς περὶ τὸν ἀρχιμανδρίτην ὁμάδος πλεῖστα ὅσα τηλεφωνήματα τόσῳ πρὸς τὴν Ἱ. Μητρόπολιν ὅσῳ καὶ πρὸς τὴν Πρεσβείαν τῆς Ἑλλάδος. Εἰς τὰ πρὸς τὴν Ἱ. Μητρόπολιν τηλεφωνήματα, ἐζητεῖτο πάντοτε, ἐνίοτε καὶ δι’ ἐμμέσων ἢ καὶ ἀμέσων ἔτι ἀπειλῶν, ἡ “ἀνάκλησις τῆς μεταθέσεως” τοῦ “ἀπειθοῦς μὲν πλὴν καλοκἀγάθου κατὰ βάσιν ἱερέως”, παρείχετο δὲ πάντοτε ὑπ’ αὐτῆς ἡ διαβεβαίωσις, ὅτι ἡ πρὸς τὸν ἀρχιμανδρίτην δοθεῖσα ἐντολὴ ἔχει προσωρινὸν μόνον χαρακτῆρα καὶ ἑπομένως οὐδεὶς πρὸς ἀνησυχίαν ὑπάρχει λόγος. Εἰς τὰ πρὸς τὴν Πρεσβείαν τηλεφωνήματα ἐζητεῖτο διαρκῶς ἡ παρὰ τῇ Ἱ. Μητροπόλει μεσολάβησις πρὸς ἀποτροπὴν τῆς μεταθέσεως τοῦ ἀρχιμανδρίτου, τοῦ Πρέσβεως ἀπαντῶντος στερεοτύπως, ὅτι ἁρμοδία ἐν προκειμένῳ τυγχάνει μόνον ἡ Ἱ. Μητρόπολις. Δὲν ἔλειψαν βεβαίως καὶ αἱ πρὸς τὸν Πρέσβυν ἀπειλαί, καθ’ ἃς “οἱ προηγούμενοι πρέσβεις δὲν θὰ ἐνήργουν ὡς οὗτος ἐνεργεῖ” καὶ “θὰ ἔδει νὰ προσέξῃ ἰδιαιτέρως ἵνα μὴ μετανοήσῃ ἐπὶ τῇ τηρουμένῃ ὑπ’ αὐτοῦ περιέργῳ ταύτῃ στάσει”.

*  *  *

Σημειωθήτω ὡσαύτως, ὅτι παρὰ τὴν ὑπὸ τῶν στασιαστῶν καταβληθεῖσαν σοβαρὰν προσπάθειαν ὅπως ἐπισπάσωσι τὴν προσοχὴν τοῦ ἑλλαδικοῦ Τύπου, ἐν τούτοις μόλις καὶ μετὰ βίας κατώρθωσαν ὅπως προωθήσωσι μέχρις αὐτοῦ μικρόν τι σχόλιον, ἀπηχοῦν τὰς γνωστὰς αὐτῶν ἀπόψεις (βλ. συνημμένον 5). Τὸ σχόλιον τοῦτο προῆλθεν ἐκ τῆς γραφίδος τοῦ ἐν Ρώμῃ ἀνταποκριτοῦ τῆς ἐφημερίδος “Ἐλευθεροτυπία” κ. Λ. Χατζηκυριάκου, δημοσιογράφου ἀριστερᾶς πολιτικῆς κατευθύνσεως καὶ ἀπὸ ἐτῶν τῷ ἐξοχωτάτῳ κ. Κωνσταντίνῳ Γεωργίου προσκειμένου.

*  *  *

Εἰς πάντα ταῦτα ὁ Μητροπολίτης ἀντέδρασεν ἀναλαβὼν τὰς ἑξῆς πρωτοβουλίας :

α) ἀντικατέστησε πάραυτα τὸν ἀρχιμανδρίτην διὰ τοῦ ἐν Γενούῃ ἱερομονάχου κ. Μακαρίου Σεγρέδου, ἐνετείλατο δὲ ὅπως ὁ πρῶτος μετακινηθῇ προσωρινῶς εἰς Γένουαν·
β) συνέστησεν ἀμφοτέροις τοῖς Πρέσβεσι τῆς Ἑλλάδος, τῷ παρὰ τῷ Κυριναλίῳ καὶ τῷ προσποιουμένῳ παντελῆ τῶν γεγονότων ἄγνοιαν παρὰ τῷ Βατικανῷ τοιούτῳ, ἐξοχωτάτῳ κ. Γεωργίῳ Χριστογιάννῃ, ὅπως πάραυτα ἀνακαλέσωσιν εἰς τὴν τάξιν κατωτέρους τινὰς ὑπαλλήλους τῶν Πρεσβειῶν αὐτῶν, οἵτινες ἐχρησιμοποίουν τὸ ὄνομα τῶν ἐν Ρώμῃ Ἑλληνικῶν Ἀρχῶν πρὸς παραπλάνησιν τῶν ἀφελεστέρων·
γ) ἤρξατο ἐπικοινωνῶν τακτικώτατα μετὰ πλειόνων ἐν Ρώμῃ πιστῶν πρὸς ἐξασφάλισιν ὅσον τὸ δυνατὸν περισσοτέρων πληροφοριῶν καὶ ἐντατικώτεραν παρακολούθησιν τῶν ἐξελίξεων·
δ) ἤρξατο τακτικῶς ἐπικοινωνῶν μετὰ γνωστῶν αὐτῷ διπλωματῶν, ὑπηρετούντων νῦν ἐν τῷ Ὑπουργείῳ Ἐξωτερικῶν, καθ’ οὓς τὰ ἐν Ρώμῃ διαδραματιζόμενα ἦσαν ἀπότοκα σχεδίου ἐξυφανθέντος ἐν Ἀθήναις·
ε) ἀνέθηκε τῷ ὁμογαλάκτῳ ἀδελφῷ καὶ καθηγητῇ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Σωτηρίῳ Βαρναλίδῃ, παρεπιδημοῦντι κατὰ τὴν περίοδον ἐκείνην ἐν Ρώμῃ, ὅπως ἀνακαλέσῃ εἰς τὴν τάξιν τοὺς τρεῖς αὐτόθι μετεκπαιδευομένους καὶ γνωστοὺς αὐτῷ θεολόγους, ὅπερ καὶ προθύμως καὶ ἐπιτυχῶς ἔπραξεν οὗτος·
ς) ἐφρόντισε περὶ τῆς ἐπεμβάσεως τῆς τοπικῆς ἀστυνομίας ἵνα τεθῇ τέρμα εἰς τὴν διατάραξιν τῆς θείας λατρείας διὰ τῶν διαρκῶς δι’ ἀριστερῶν στοιχείων διογκουμένων ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ συγκεντρώσεων, παύσωνται δὲ παρενοχλούμενοι οἱ εἰσερχόμενοι καὶ ἐξερχόμενοι ἐκ τοῦ ναοῦ πιστοί·
ζ) ἐνεφανίσθη αἰφνιδίως καὶ ἀπροειδοποιήτως τῇ Κυριακῇ, 25ῃ Φεβρουαρίου, ἐν τῷ ναῷ τῆς Ρώμης, ἔνθα χοροστατήσας καὶ ὁμιλήσας ἐπ’ ἐκκλησίας, ἐξέφρασε τὴν λύπην αὐτοῦ ἐπὶ τοῖς ἀποτολμηθεῖσιν, ὑπεγράμμισε δέ, ὅτι ἡ Ἱ. Μητρόπολις, ἡ καὶ μόνη ἐν προκειμένῳ ἁρμοδία, θέλει ἀντιμετωπίσει τὸ προκύψαν ἐν τῇ ἐνορία σοβαρὸν θέμα οὐχὶ ἀσφαλῶς ὑπὸ τὴν πίεσιν τῶν φωνασκιῶν δρακὸς ἀνθρώπων ξένων πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν, ἀλλὰ στοιχοῦσα πλήρως καὶ ἀπολύτως τῇ παραδεδομένῃ ἐκκλησιαστικῇ τάξει, τῆς περὶ τὸν ἀρχιμανδρίτην ὁμάδος ἀλλὰ καὶ τῶν τριῶν θεολόγων, εἰδοποιηθέντων ἐγκαίρως, ὡς φαίνεται, καὶ κατ’ ἐξαίρεσιν μὴ προσελθόντων εἰς τὸν ναὸν κατὰ τὴν Κυριακὴν ἐκείνην, τουθ’ ὅπερ βεβαίως ἐξέθεσεν αὐτοὺς ἀνεπανορθώτως εἰς τὰ ὄμματα τῶν πιστῶν, ὡς θρασυδείλους καὶ ἀνευθύνους.
η) ἐμερίμνησε περὶ τῆς ὅσον τὸ δυνατὸν μικροτέρας διαρροῆς μυστικῶν ἐκ τῶν γραφείων τῆς Ἱ. Μητροπόλεως.

Τὴν δευτέραν φάσιν τῶν πρὸς ἐκτόνωσιν τῆς καταστάσεως ἐνεργειῶν χαρακτηρίζουσι τὰ ἑξῆς γεγονότα :

α) ἡ κατόπιν σταθερᾶς ἐπιμονῆς τῆς Ἱ. Μητροπόλεως συμμόρφωσις τοῦ ἀρχιμανδρίτου πρὸς τὰς ἐντολὰς αὐτῆς καὶ ἡ ἐκ τῆς ἑστίας τοῦ κινήματος ἀπομάκρυνσις καὶ μετάβασις αὐτοῦ εἰς Γένουαν·
β) ἡ ἐν Ρώμῃ συνάντησις τοῦ Μητροπολίτου, πλαισιουμένου ὑπὸ τοῦ ἐντιμολογιωτάτου Ἄρχοντος Μ. Ρεφερενδαρίου κ. Στεφάνου Παπαρροδοπούλου, μετὰ τῆς περὶ τὸν ἀρχιμανδρίτην ὁμάδος, πραγματοποιηθεῖσα κατόπιν αἰτήσεως τῆς τελευταίας, καθ’ ἣν ἐξήγησεν ὁ πρῶτος, ὅτι ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις ἀντιλαμβάνεται μὲν πλήρως τὴν πρὸς τὸν ἀρχιμανδρίτην προσήλωσιν τῶν συνομιλητῶν αὐτοῦ, ἐφ’ ᾗ καὶ συγχαίρει τούτοις, ἀλλ’ ἐπιφυλάσσεται πάντοτε, ἰδίως μετὰ τὰ σημειωθέντα ἔκτροπα, ὅπως ἀποφανθῇ σχετικῶς ἅμα τῇ συμπληρώσει τοῦ σχετικοῦ φακέλλου·
γ) ἡ μετὰ τὴν συνάντησιν ταύτην διάσπασις τῆς ἑνότητος τῆς περὶ τὸν ἀρχιμανδρίτην ὁμάδος, ἡ ἐφ’ ἑξῆς συνεννόησις τῆς Ἱ. Μητροπόλεως μετὰ μεμονωμένων μελῶν αὐτῆς καὶ ἡ συνακόλουθος βαθμιαία ἄμβλυνσις τῆς μαχητικότητος αὐτῆς·

Ἡ μετὰ μεμονωμένων μελῶν τῆς ὁμάδος ταύτης συνεννόησις ἀπεδείχθη καὶ ἄλλως χρήσιμος. Διὰ ταύτης ἐπεβεβαιώθησαν ὑποψίαι τινὲς ἢ ἐρρίφθη ἱκανὸν φῶς ἐπὶ πολλῶν μέχρι τότε ἀνεξηγήτων πτυχῶν τῆς ὅλης κινήσεως. Κατὰ τὰς ἐκ τῆς ἰατροῦ Αἰκατερίνης Scipioni-Ἀλεξίου προερχομένας κυρίως πληροφορίας : α) πρόθεσις τοῦ ἀρχιμανδρίτου ἦτο πράγματι νὰ ἐξασφαλίσῃ ποιάν τινα ἐκκλησιαστικὴν “ἀνεξαρτησίαν” (situazione d’ indipendenza) πρὸς ἀκηδεμόνευτον ἐπιτέλεσιν τοῦ ποιμαντικοῦ αὐτοῦ ἔργου· β) ὁ ἀρχιμανδρίτης παρεσύρθη καὶ ἐγένετο ἀντικείμενον ἐκμεταλλεύσεως ἐκ μέρους ἄλλων μελῶν τῆς ὁμάδος, ἐπιδιωκόντων ἰδίους ἕκαστον σκοποὺς (π. χ. διορισμὸν ἐν τῷ ἱδρυθησομένῳ πολιτιστικῷ κέντρῳ· σύστασιν ἑλληνο-ἰταλικοῦ ἐμπορικοῦ ἐπιμελητηρίου ἐν τῷ κέντρῳ τούτῳ· κτλ)· γ) ὁ ἀρχιμανδρίτης παρεσύρθη καὶ ὑπὸ κληρικοῦ ἔτι, μὴ κατονομασθέντος, παρ’ οὗ εἶχε τὴν διαβεβαίωσιν, ὅτι ἠδύνατο ἀμερίμνως νὰ δράσῃ καὶ λύσῃ τὰ κατ’ αὐτόν, καθ’ ὅτι ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἡ Ἱ. Μητρόπολις ἐστερεῖτο διαθεσίμου κληρικοῦ πρὸς ἀντικατάστασιν αὐτοῦ καὶ ἠδυνάτει ὡς ἐκ τούτου νὰ ἐπεμβῇ, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ὑπῆρχε καὶ ἡ μεγάλη πιθανότης νὰ παρέμβῃ καὶ τὸ Πατριαρχεῖον· δ) ἡ δρᾶσις τῆς περὶ τὸν ἀρχιμανδρίτην ὁμάδος ἐξυπηρετεῖ ὄντως σχέδιόν τι σχετιζόμενον πρὸς μελλοντικὰς ἐν τῷ εὐρυτέρῳ κλίματι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατιαρχείου ἐξελίξεις, τουθ’ ὅπερ ἐπανελαμβάνετο κατὰ κόρον καὶ ὑπὸ πολλῶν ἄλλων ἐν Ρώμῃ πιστῶν, φοιτητῶν καὶ μονίμων κατοίκων.

δ) ὁ κατὰ τὰς μεθ’ ἑλλήνων διπλωματῶν συζητήσεις ἀπερίφραστος τονισμὸς τῆς ὑπάρξεως ἱκανῶν ἤδη στοιχείων, βάσει τῶν ὁποίων θὰ ἠδύνατο ἵνα βασίμως ὑποστηριχθῇ ἡ συσχέτισις τῶν ἐν Ρώμῃ διαδραματισθέντων πρὸς τὸν Γενικὸν Γραμματέα τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, ἐξοχώτατον κ. Κωνσταντῖνον Γεωργίου, τουθ’ ὅπερ ἐμμέσως ἐπεβεβαίωσε καὶ ὁ παρὰ τῷ Βατικανῷ νέος Πρέσβυς τῆς Ἑλλάδος, ἐξοχώτατος κ. Νικόλαος Καλαντζιανός, κατὰ τὴν διάρκειαν ἐπισήμου γεύματος καὶ παρουσίᾳ τοῦ παρὰ τῷ Κυριναλίῳ ἐξοχωτάτου Πρέσβεως κ. Εὐαγγέλου Φραγκούλη·

◾     ◾     ◾     ◾

ΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΙΝ

Αἱ ἐνέργειαι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καὶ ἡ ὑπὸ τοῦ Πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος κ. Εὐαγγέλου Φραγκούλη τηρηθεῖσα ἔντιμος κατὰ πάντα στάσις, πρὸ παντὸς δὲ τὸ ἀτελέσφορον τῶν πρὸς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἐκκλήσεων τῶν στασιαστῶν, ἐματαίωσαν τὴν προσπάθειαν αὐτῶν ὅπως παρατείνωσι τὴν ἐντὸς τῶν κόλπων τῆς ἐνορίας ἀναταραχήν.

Λήξαντος οὕτω τοῦ ἔργου τῆς “ἐπιτροπῆς ἀγῶνος”, ἡ σκυτάλη παρεδόθη τῷ σωματείῳ “Ἑλληνικὴ Κοινότης Ρώμης καὶ Λατσίου”, ἱδρυθέντι πρὸ ἑπταετίας τῇ ὑποδείξει καὶ ἀμερίστῳ ὑποστηρίξει τοῦ τότε Πρέσβεως, ἐξοχωτάτου κ. Κωνσταντίνου Γεωργίου, συγκροτουμένῳ δὲ σήμερον ἐξ εἴκοσι περίπου ἑλλήνων ἀριστερᾶς πολιτικῆς νοοτροπίας. Τὸ σωματεῖον τοῦτο κατήρτισε κείμενά τινα, ἐν οἷς κατηγορεῖτο ὁ Μητροπολίτης ἐπὶ παρεμποδίσει τῆς συσπειρώσεως καὶ ὀργανώσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Ρώμης καὶ ἄλλοις τισὶ ἴσως, ἐξασφαλίζoν ἅμα --κατὰ πληροφορίας προερχομένας ἐξ αὐτοῦ τούτου τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν-- καὶ τὰς ὑπογραφὰς εὐκαταστάτων τινῶν καὶ ἀνυποψιάστων παραγόντων, ἀνηκόντων εἰς τὸ παλαιὸν ρωμαϊκὸν περιβάλλον τοῦ ἐξοχωτάτου κ. Κωνσταντίνου Γεωργίου.

Βάσει πάντων τῶν ὡς ἄνω κειμένων τὸ Ὑπουργεῖον Ἐξωτερικῶν ὑπὸ τὴν ἄμεσον καθοδήγησιν τοῦ Γενικοῦ αὐτοῦ Γραμματέως, ἐξοχωτάτου κ. Κωνσταντίνου Γεωργίου, ἐξεπόνησε πόρισμα καὶ ἐζήτησεν ἐμμέσως πλὴν σαφῶς τὴν προσυπογραφὴν τούτου ὑπὸ τοῦ ἐν Ρώμῃ Πρέσβεως, ἐξοχωτάτου κ. Εὐαγγέλου Φραγκούλη. Ἐν τῷ πορίσματι τούτῳ, ὅπερ ὁ ἐν Ρώμῃ Πρέσβυς ἠρνήθη νὰ προσυπογράψῃ ὡς μηδαμῶς τῇ πραγματικότητι ἀνταποκρινόμενον, ἡ εὐθύνη τῶν ἐν Ρώμῃ ἐκτρόπων ἐπερρίπτετο τῷ Μητροπολίτῃ ὡς δῆθεν ἀνεπαρκεῖ καὶ ἀκαταλλήλῳ.

◾     ◾     ◾     ◾

Ἐν κατακλεῖδι καὶ συμπερασματικῶς θὰ ἠδύναντο ἴσως νὰ τονισθῶσι τὰ ἑξῆς :

α) ὁ ἀρχιμανδρίτης, ἐπιδιώκων ὅπως βιοῖ καὶ δρᾷ ἀνεξελέγκτως, παρεσύρθη καὶ ἐγένετο εὐκόλως ἀντικείμενον ἐκμεταλλεύσεως ἐκ μέρους τῶν περὶ αὐτὸν πρὸς δημιουργίαν ἀνωμάλου καταστάσεως ἐξυπηρετούσης ποικίλα συμφέροντα·
β) ἡ ἀπὸ καιροῦ προετοιμαζομένη ἐξέγερσις ἔμελλεν ἵνα λάβῃ χώραν εἰς εὐθετώτερον χρόνον, ἐπεσπεύθη δὲ διὰ τῆς μεσολαβησάσης μεταξὺ τοῦ ἀρχιμανδρίτου καὶ τοῦ ἑλληνοαμερικανοῦ ἱεροσπουδαστοῦ διενέξεως·
γ) ἡ ἐνεργὸς εἰς τὸ κίνημα συμμετοχὴ τῶν πρὸς τὸν Γενικὸν Γραμματέα τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν κ. Κωνσταντίνου Γεωργίου προσκειμένων κατωτέρων ὑπαλλήλων τῶν δύο ἐν Ρώμῃ Πρεσβειῶν τῆς Ἑλλάδος, ὡς καὶ ἡ τῆς προσκειμένης αὐτῷ “Ἑλληνικῆς Κοινότητος Ρώμης καὶ Λατσίου”, καθιστᾷ ὁπωσοῦν πιστευτὴν τὴν θέσιν, καθ’ ἣν τὸ ὅλον σχέδιον ἐξυφάνθη ἐν Ἀθήναις·
δ) ἡ ἐξέγερσις ἀπέβλεπεν εἰς διττὸν σκοπόν : ἀφ’ ἑνὸς μὲν εἰς προώθησιν τοῦ θέματος τῆς μετατροπῆς τοῦ ξενοδοχείου Regency εἰς κέντρον πολιτιστικοῦ χαρακτῆρος· ἀφ’ ἑτέρου δὲ εἰς ἐξυπηρέτησιν σχεδίου τινὸς ἔχοντος σχέσιν πρὸς μελλοντικὰς ἐν τῷ εὐρυτέρῳ κλίματι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐξελίξεις·
ε) τούτων οὕτω κατὰ τὸ μᾶλλον ἢ ἧττον ἐχόντων, δὲν φαίνεται πάντῃ ἀδικαιολόγητον τὸ ἐρώτημα, ἐὰν οἱ ἐκ τῶν στασιαστῶν Μαρία Casaburi-Καλοπίση καὶ Νικόλαος Σικλόγλου, μετέσχον τῆς κινήσεως ἰδίᾳ πρωτοβουλίᾳ ἢ ὑποδείξει ἄλλων.

◾     ◾     ◾     ◾

Ταῦτα τῇ Ὑμετέρᾳ θεοτιμήτῳ Κορυφῇ εὐλαβῶς καθυποβάλλων, τὴν δὲ τιμίαν Αὐτῆς καὶ χαριτόβρυτον δεξιὰν κατασπαζόμενος, ὑποδιατελῶ,

ἐν Βενετίᾳ τῇ 15ῃ Ἰουλίου 1996,

[ χειρογράφως:

μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ

καί υἱϊκῆς ἀφθίτου εὐγνωμοσύνης,   ]

[ ὑπογραφή ]

( †  ὁ Ἰταλίας Σπυρίδων )