top

η Πρωϊνὴ - 23 Ιανουαρίου 1997

Η ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ
________________

Οι αποφάσεις του Σπυρίδωνα

Επειτα από τέσσερις μήνες συνεχών επισκέψεων σε επισκοπές και κοινότητες των Ην. Πολιτειών και εκτενούς εξέτασης των προβλημάτων της Εκκλησίας και της Ομογένειας, ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων είναι έτοιμος να εξαγγείλει κάποιες πρώτες σημαντικές αποφάσεις, οι οποίες θα βάλουν τα θεμέλια για το νέο αιώνα.

Το πρώτο θέμα, αφορά στην πλήρωση των κενών θέσεων στις επισκοπές, που θα ολοκληρωθεί μέχρι τον Μάρτιο.

Οι επιλογές προβληματίζουν πολύ σοβαρά τον Αρχιεπίσκοπο, αφού θα δώσουν μία σαφή ένδειξη της εφαρμογής των κριτηρίων που από την αρχή εξάγγειλε. Σεβασμός στην παράδοση της Ορθοδοξίας, στις ελληνικές ρίζες, εργατικότητα και αφουγκρασμός των προβλημάτων του ποιμνίου.

Ενα δεύτερο θέμα αφορά στην κατάρτιση του καταστατικού (συντάγματος) της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, το οποίο θα πρέπει να επιλύει το ζήτημα της αναβάθμισης των επισκοπών σε μητροπόλεις, να καθορίζει τις αρμοδιότητες των διαφόρων ιδρυμάτων και τις σχέσεις Κληρικών-Λαϊκών, κάτω από το πρίσμα του νέου πνεύματος της διαφάνειας και της τήρησης των ορθοδόξων παραδόσεων που πρεσβεύει ο κ. Σπυρίδων. Ηδη, έχουν ορισθεί πρόσωπα τα οποία θα αποτελέσουν την επιτροπή καταρτίσεως του καταστατικού, που θα περάσει από το στάδιο έγκρισης των σωμάτων της Αρχιεπισκοπής, για να τεθεί τελικά στην κρίση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου.

Το τρίτο θέμα αφορά στην ριζική αντιμετώπιση της δυσχερούς κατάστασης στην οποία έχει περιπέσει η ελληνική εκπαίδευση στις ΗΠΑ. Οι πολύωρες συνομιλίες που είχε ο σεβασμιότατος με εκπαιδευτικούς, κληρικούς και παράγοντες μεγάλων οργανώσεων, τον έχουν πείσει ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα χωλαίνει.

Δεν υπάρχει ομοιομορφία διδασκαλίας και αντιμετωπίσεως του προβλήματος στα σχολεία και στους υπόλοιπους ομογενειακούς οργανισμούς.

Ιδιαίτερα δυσαρεστημένος είναι από την απόδοση του Ελληνικού Κολλεγίου του Τιμίου Σταυρού, στο Μπρούκλαϊν της Μασσαχουσέτης, το οποίο στα 25 χρόνια λειτουργίας του δεν κατόρθωσε να διοχετεύσει ούτε έναν δάσκαλο για τα ομογενειακά σχολεία. Και δυστυχώς, αυτό το εκπαιδευτικό ίδρυμα συντηρείται από όλους μας. Ετσι, ως μόνη λύση εναπομένει η επαναλειτουργία της Ακαδημίας του Αγίου Βασιλείου, στο Γκάρισον της Νέας Υόρκης.

0 σεβασμιότατος έχει καταλήξει ότι ο μόνος τρόπος για να σωθεί η Ελληνική Παιδεία στις ΗΠΑ είναι με την κινητοποίηση της ίδιας της Ομογένειας, που σύντομα Θα κληθεί από τον ίδιο να ανταποκριθεί ηθικά και (κυρίως) υλικά, για την εκπλήρωση των σχεδίων που υπάρχουν.

"Αν η Ομογένεια θέλει σχολεία, πρέπει να τα διατηρήσει και να τα συντηρεί μόνη της", δήλωσε πρόσφατα.

Το τέταρτο θέμα αφορά στην αποκατάσταση του ελέγχου σε ιδρύματα και οργανισμούς της Αρχιεπισκοπής, που εξ αιτίας της κακοδιαχείρισης και του κινδύνου να διασπαθισθούν τα ταμεία τους στην περίοδο 1991-1995, ουσιαστικά αυτονομήθησαν.

Το πέμπτο θέμα αφορά στον ρόλο του Αρχιεπισκόπου στην αποκατάσταση της ενότητας, σε όλες τις κλίμακες της Ομογένειας, ιδίως στα ζητήματα που άπτονται των εθνικών θεμάτων. Εχοντας σφόδρα δυσαρεστηθεί από το κλίμα που επικρατεί και τις αντιδικίες, προσπαθεί να καταστήσει σαφές προς όλους, ότι η πρέπουσα αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων είναι με τρόπο συλλογικό και όχι ατομομικό. Ηδη, μιλώντας σε αρκετά δραματικούς και έντονους τόνους, στην αμερικανική πρωτεύουσα, προειδοποίησε ότι έχουμε όλοι μεγάλες ευθύνες έναντι των αδελφών μας στην Κύπρο και στην Κωνσταντινούπολη, που έχουν απωλέσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία τους, να συντονίσουμε την δράση μας και να σφυρηλατήσουμε την ενότητά μας, ώστε να μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε. Τέλος, μεγάλο βάρος θα πέσει στην προετοιμασία της επίσκεψης στις Ην. Πολιτείες του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Διότι η επιτυχία της και η μεγαλύτερη προβολή του θεσμού, θα συμβάλει, όχι μόνο στην ενότητα του ορθοδόξου πληρώματος (Ελλήνων και μη) που ζει στις ΗΠΑ, αλλά και στην θωράκιση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τις τουρκικές επιβουλές.

Για την εκπλήρωση όλων αυτών των μεγαλεπιβόλων σχεδίων -που αποτελούν μόνο την πρώτη "γεύση" της ποιμαντορίας του- ο κ. Σπυρίδων χρειάζεται καλούς και αφοσιωμένους συνεργάτες. 0 ίδιος έδειξε από την πρώτη στιγμή το ήθος που τον χαρακτηρίζει, θέτοντας ως μοναδικά κριτήρια των επιλογών του, την πίστη και την αφοσίωση προς την Εκκλησία και την εργατικότητα των συνεργατών του, χωρίς να κάνει διαχωρισμούς του στυλ "ιακωβικός" και μη. Μάλιστα έχει καλέσει πρώην συνεργάτες του προκατόχου του να πλαισιώσουν το νέο Αρχιεπισκοπικό Συμβούλιο, εξαλείφοντας έτσι και την παραμικρή υποψία που τυχόν θα μπορούσε να πλανάται και να αποσπά την προσοχή του πληρώματος της Εκκλησίας, από τους υψηλούς στόχους που καλείται να καλύψει, για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του 21ου Αιώνα.

Παρακολουθώντας στενά τα βήματα του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα, δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε ικανοποίηση και ετοιμότητα για ενεργή συμπαράσταση, στην προσπάθεια να μεταφέρει μέχρι τέλους το βαρύ φορτίο που του ενεπιστεύθη το Φανάρι και το Γένος.

[ η Πρωϊνὴ - 23 Ιανουαρίου 1997 - σ. 14 ]