top

Ἀριθμ. Πρωτ. 134/98

Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι
τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ
κυρίῳ μοι κυρίῳ Βαρθολομαίῳ,

προσκυνητῶς.

Παναγιώτατε καί θειότατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Καθηκόντως ὑποβάλλω τῇ Ὑμετέρᾳ σεπτῇ Κορυφῇ ἔκθεσιν περί τῶν ἐν τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀμερικῆς πεπραγμένων κατά τά παρελθόντα δύο ἔτη, ἤτοι ἀπό Αὐγούστου 1996 μέχρι σήμερον.

Εἰσαγωγικά

Κοινή πάντων διαπίστωσις τυγχάνει, ὅτι οἱ ἐν Ἀμερικῇ ἑλληνορθόδοξοι ἡμῶν πιστοί κατέβαλον πάντοτε τάς φιλοτιμοτέρας τῶν προσπαθειῶν, ἵνα διατηρήσωσιν ἀκεραίαν τήν ὀρθόδοξον πίστιν καί ἀβλαβεῖς καί ζώσας τάς κυριωτέρας τοὐλάχιστον τῶν πατρῴων αὐτῶν παραδόσεων. Οὐχ ἧττον ἡ τάσις, ὅπως ἐξομοιωθῶσι πρός τούς εἰς ἄλλα θρησκεύματα ἀνήκοντας ἀμερικανούς συμπολίτας αὐτῶν, ὡδήγησεν ὀλίγον κατ’ ὀλίγον εἰς ἀθέτησιν πολλῶν ἐκκλησιαστικῶν θεσμίων καί ὁπωσδήποτε ἤμβλυνε τό χριστιανικόν ὀρθόδοξον αὐτῶν αἰσθητήριον, τοῦθ’ ὅπερ εὐκόλως παρατηρεῖ τις ἐν τῇ ὁλοκληρωτικῇ σχεδόν καταργήσει τῆς προσκυνήσεως τῶν ἐν τοῖς ναοῖς εἰκόνων καί τῇ ἀθετήσει τῶν θρησκευτικῶν νηστειῶν.

Ὁ γράφων πιστεύει ἀκραδάντως, ὅτι τό ἐκ τοῦ προτεσταντισμοῦ προερχόμενον ἐκκοσμικευμένον καί λαϊκοκρατιστικόν πνεῦμα, βιαίως κατά τούς τελευταίους τούτους καιρούς καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἡμῶν εἰσχωρῆσαν, ἀποτελεῖ τόν κύριον λόγον, δι’ ὅν τά τῆς πίστεως ἡμῶν σχετικοποιοῦνται καί τά τῆς κανονικῆς παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας καθίστανται ἀκατανόητα τοῖς περισσοτέροις. Ἀκαταλήπτου δέ οὔσης πλέον τῆς κανονικῆς παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας, εὐκόλως δύναται ἵνα καλλιεργηθῇ παρά τοῖς πιστοῖς ἡμῶν καί πᾶν εἶδος αὐτονομιστικοῦ πνεύματος.

Οὐδεμία βεβαίως ἀμφιβολία ὑπάρχει, ὅτι ἡ μεγάλη πλειονότης τῶν πιστῶν ἡμῶν ἀποτελεῖται ἐξ ἀνθρώπων φιλησύχων, ἀκολουθούντων πιστῶς τοῖς ἱερεῦσι καί ἄλλοις λαϊκοῖς αὐτῶν ἠγέταις. Ἀλλ’ ἐξ ἴσου γνωρίζουσι πάντες, ὅτι τά πράγματα οὐ καθορίζονται πάντοτε ὑπό τῆς σιγώσης πλειονότητος, ἔστω καί συντριπτικῆς, ἀλλά ὑπό ἐλαχίστων ταραχοποιῶν, οἵτινες, εὑρίσκοντες πρόσφορον ἔδαφος μεταξύ τῶν στερουμένων ὑγιῶν καί σταθερῶν ἐκκλησιολογικῶν βάσεων, ἐγείρουσι θυέλλας καί ταραχάς.

Ἡ σημερινή ὅθεν πολύμορφος δρᾶσις τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς καί αἱ ποικίλαι αὐτῆς ἀποφάσεις καί ἐνέργειαι δέον ἵνα θεωρηθῶσιν ὑπό τό φῶς ἀκριβῶς τῶν ἀμέσως ὡς ἄνω ἐκτεθέντων, καθ’ ὅτι, ὡς πιστεύεται, παραμεριζομένου τοῦ ἐκ τοῦ προτεσταντισμοῦ προερχομένου ἐκκοσμικευμένου καί λαϊκοκρατιστικοῦ πνεύματος, τονιζομένων δέ καταλλήλως παρά τοῖς πιστοῖς ἡμῶν τῶν ὀρθοδόξων κανονικῶν παραδόσεων, διασφαλισθήσεται ἐσαεί καί ἡ κανονική ἀπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐξάρτησις τῆς ἐπαρχίας αὐτοῦ ταύτης.

Διό καί ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ ἐγένοντο κατά τήν τελευταίαν διετίαν συγκεκριμένα τινά βήματα ἐπί τά πρόσω

• διά τῆς εὐκαίρου τε καί ἀκαίρου προβολῆς καί ὑπογραμμίσεως τῶν κανονικῶν δεσμῶν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς μετά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου·
• διά τῆς παντοιοτρόπου ἐνισχύσεως τοῦ Τμήματος Θρησκευτικῆς Παιδείας· καί
• διά τῆς δημιουργίας εὐνοϊκῶν προϋποθέσεων πρός ἀπόδοσιν ὀρθοδοξωτέρου χαρακτῆρος τῇ ἐν Βοστώνῃ Ἱ. Θεολογικῇ Σχολῇ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Ποιμαντορικαί Ἐπισκέψεις καί συναντήσεις

Κατά τήν τελευταίαν διετίαν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐπραγματοποίησε ποιμαντορικάς ἐπισκέψεις εἰς περί τάς ἑκατόν καί πεντήκοντα (150) ἀνά τήν χώραν κοινότητας, τελέσας θείας Λειτουργίας, χοροστασίας καί ἄλλας ἀκολουθίας, κηρύξας δέ πανταχοῦ τόν θεῖον λόγον ἀγγλιστί τε καί ἑλληνιστί. Κατά τάς ἐπισκέψεις ταύτας ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔσχε σχεδόν πάντοτε συναντήσεις καί ἐποικοδομητικάς κατ’ ἰδίαν συζητήσεις τόσῳ μετά τῶν ἱερέων τῆς περιοχῆς, ὅσῳ καί τῶν αὐτόθι κοινοτικῶν παραγόντων. Δέον ἵνα σημειωθῇ, ὅτι αἱ ποιμαντορικαί αὗται ἐπισκέψεις ἀπεδείχθησαν ὡς τό καλλίτερον μέσον ἐπικοινωνίας μετά τῶν πιστῶν, ἀσυγκρίτως ἀποδοτικώτεραι τῆς διά γραμμάτων ἤ δελτίων τύπου ἤ καί ἐντύπων ἐπικοινωνίας.

Κατά τήν ὡς ἄνω περίοδον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐπραγματοποίησεν ἐπίσης ἁπανταχοῦ τῆς χώρας δεκάδας συναντήσεων μετά μικρῶν ἤ μεγάλων ὁμάδων νεολαίας, τμημάτων τῆς Φιλοπτώχου Ἀδελφότητος καί ἄλλων ἐκκλησιαστικῶν καί μή ὀργανισμῶν, ἐπιδιώκων πάντοτε καί ἀνοικτόν μετά τῶν πιστῶν διάλογον πρός ἐνημέρωσιν αὐτῶν ἐπί τῶν ἑκάστοτε ἐν τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ ἀποφασιζομένων καί πραγματοποιουμένων.

Ἐπίσης ἐν τῇ ἕδρᾳ τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς παρατίθενται συχνάκις δεξιώσεις πρός τιμήν ἑλληνορθοδόξων ἐπαγγελματικῶν ὁμάδων, ὡς π.χ. τῆς τῶν ἀστυφυλάκων, διδασκάλων, ἱεροψαλτῶν κ.ἄ. Διά τῶν δεξιώσεων τούτων παρέχεται τῷ Ἀρχιεπισκόπῳ ἡ εὐκαιρία, ὅπως γνωρίσῃ ἐκ τοῦ σύνεγγυς καί συναναστραφῇ μεθ’ ἑνός ἑκάστου τῶν προσκεκλημένων πιστῶν.

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ

Ἕδρα - Προσωπικόν

Τό προσωπικόν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς ἀποτελεῖται ἐξ ἑξήκοντα ἑλληνορθοδόξων πιστῶν, χαιρόντων πολλάκις οὐκ εὐκαταφρονήτων ἀπολαυῶν καί ἐπαγγελματικῶν δικαιωμάτων. Ὡς πανταχοῦ, οὕτω καί ἐνταῦθα πολλά μέλη τοῦ προσωπικοῦ ὑποαπασχολοῦνται, τό δέ βάρος τῆς ἐργασίας πίπτει ἐπί τῶν ὤμων τῶν ὀλίγων. Παρά τήν κατά 50% ἀνανέωσιν αὐτοῦ, τό σημερινόν προσωπικόν, ἔχον νῦν τό τεσσαρακοστόν ἔτος ὡς μέσον ὅρον ἡλικίας καί οὐχί πλέον τό πεντηκοστόν πέμπτον, κρίνεται εἰσέτι ὡς μερικῶς ἀκατάλληλον τόσον ἐξ ἐπόψεως προσόντων, ὅσον καί ἐξ ἐπόψεως ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως. Θέλει συνεχισθῆ πάντως ἡ συστηματική προσπάθεια πρός ἐξεύρεσιν τῶν ὡς οἷόν τε καταλληλοτέρων καί ἱκανοτέρων προσώπων πρός ἐπάνδρωσιν τοῦ νευραλγικοῦ τούτου κέντρου τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς.

Ὁλοκληροῦται κατ’ αὐτάς ὁ πλήρης μηχανογραφικός ἐκσυγχρονισμός τῶν γραφείων τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, δι’ οὗ θέλει ἐξοικονομηθῆ πολύτιμος ἐργατικός χρόνος καί ἐξασφαλισθῆ ἡ παροχή πλήρως ἐνημερωμένων πληροφοριακῶν στοιχείων, ἀφορώντων εἰς τάς κοινότητας, τά ἐθνικά ἱδρύματα, τούς κληρικούς (μισθολογικοῦ, συνταξιοδοτικοῦ, ἀσφαλιστικοῦ καί ἄλλου χαρακτῆρος).

Θρησκευτική Παιδεία

Κατά τήν τελευταίαν διετίαν ἡ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή ἤρξατο προσδίδουσα ἀπόλυτον προτεραιότητα εἰς τόν τομέα τῆς Θρησκευτικῆς Παιδείας, πεποιθυῖα ὅτι ἡ παρά τοῖς πιστοῖς ἡμῶν ὕπαρξις ποιᾶς τινος ὑγιοῦς θρησκευτικῆς βάσεως ἤθελε οὐ μόνον εὐνοήσει τήν συμμετοχήν αὐτῶν εἰς τά μυστήρια καί τήν λοιπήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ’ ἐπιτρέψει ἅμα αὐτοῖς ἵνα ἀντιληφθῶσι, βάσει ἐκκλησιαστικῶν πλέον καί οὐχί κοσμικῶν κριτηρίων, τήν κανονικήν τῆς Ἐκκλησίας αὐτῶν δομήν καί τήν ἀνάγκην τῆς ἐσαεί ἐξαρτήσεως τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς ταύτης ἀπό τοῦ σεπτοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας Κέντρου.

Διό καί παντοιοτρόπως ἐνισχύθη τό Τμῆμα Θρησκευτικῆς Παιδείας τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τῆς ἀντικαταστάσεως τοῦ διά λόγους ἡλικίας ἀποχωρήσαντος τέως διευθυντοῦ διά νέου δυναμικοῦ καί καλῶς κατηρτισμένου κληρικοῦ, ὅστις προέβη ἤδη καί εἰς μερικήν ἀναδιοργάνωσιν τοῦ τμήματος τούτου. Οὕτως, ἤρξαντο ἤδη ὀργανούμενα ἀνά πᾶσαν τήν χώραν φροντιστήρια ἐκπαιδεύσεως κατηχητῶν.

Ἐπίσης ἤρξαντο, μεταξύ ἄλλων, καταρτιζόμενα προγράμματα ὁμοιομόρφου κατηχητικῆς διδασκαλίας τόσον διά τά κατηχητικά σχολεῖα τῶν κοινοτήτων, ὅσον καί διά τάς κατασκηνώσεις τῆς ἑλληνορθοδόξου νεολαίας. Παρατηρουμένων δέ διαρκῶς ἰδιαιτέρων τινῶν θεολογικῶν τάσεων καί ἀποκλίσεων, ἐκρίθη σκόπιμον ὅπως ἡ ὅλη κατηχητική πρωτοβουλία τεθῇ ὑπό τήν ἐποπτείαν νέας ὁσονούπω συσταθησομένης ἐπιτροπῆς ἐκ θεολόγων, ἑξούσης ὡς σκοπόν τόν ἀκριβῆ καθορισμόν τῆς ἐν τοῖς κατηχητικοῖς σχολείοις διδακτέας ὕλης.

Δέον ἵνα σημειωθῇ ἐνταῦθα, ὅτι ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς προσφάτου εἰς Ἀμερικήν ἐπισκέψεως τοῦ σεπτοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας Προκαθημένου τό Τμῆμα τοῦτο ἀφιέρωσε τό “Φέστιβαλ Ἁγίου Χρυσοστόμου” (1997-98), ἤτοι τόν ὑπ’ αὐτοῦ κατ’ ἔτος ὀργανούμενον ἐθνικόν κατηχητικόν διαγωνισμόν, εἰς μελέτην τῆς ἱστορίας καί τοῦ ἔργου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Τό γεγονός, ὅτι τό Τμῆμα τοῦτο τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς ἑδρεύει ἀπό ἐτῶν ἐν Βοστώνῃ καί δή ἐν τῷ χώρῳ τῆς Ἱ. Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, παρουσιάζει ὡς εἰκός οὐκ ὀλίγας δυσκολίας ἐν τῇ μεταξύ τούτου καί τῆς Ἱ.Ἀρχιεπισκοπῆς συνεργασίᾳ. Διό καί ἐπεκτεινομένης κτηριακῶς τῆς ἕδρας τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς ἐν τῷ μέλλοντι, σκόπιμον ἤθελεν εἶσθαι ὅπως τό Τμῆμα τοῦτο στεγασθῇ ἐκ νέου ἐν τοῖς χώροις αὐτῆς.

Ἑλληνική Ἐκπαίδευσις

Ἐν ταῖς κοινότησιν ἡμῶν διαπιστοῦνται ὁλονέν καί περισσότερον ἡ ὕπαρξις γνησίου ἐνδιαφέροντος ὑπέρ τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων καί ἡ τάσις πρός ἐκ νέου ἀνακάλυψιν, τῶν πολιτιστικῶν ριζῶν τῶν ἀνεξαρτήτως γενεᾶς ὁμογενῶν ἡμῶν, τῶν ἀντιτιθεμένων εἰς τήν διατήρησιν τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης καί τῶν ἑλληνικῶν ἠθῶν καί ἐθίμων ἐλαχίστων πλέον ὄντων καί περιοριζομένων κυρίως εἰς τούς κύκλους τῶν δύο ἀκραίων παρεκκλησιαστικῶν ὀργανώσεων OCL (Orthodox Christian Laity) καί GOAL (Greek Orthodox American Leaders). Τό ἐνδιαφέρον τοῦτο ἐκδηλοῦται συγκεκριμένως διά τῆς ἐν πολλαῖς κοινότησιν ὀργανώσεως κύκλων διδασκαλίας ἑλληνικῶν δι’ ἐνηλίκους, ἀλλά καί διά τούς ἐκ μικτῶν γάμων προερχομένους προσηλύτους, διά τῆς ὀργανώσεως ἑλληνικῶν πολιτιστικῶν ἐκδηλώσεων, ὡς καί διά τῆς γενναιοδώρου ἐν γένει οἰκονομικῆς συμπαραστάσεως τῆς ὁμογενείας πρός τούς φορεῖς τῆς ἑλληνικῆς παιδείας.

Τό Τμῆμα Ἑλληνικῆς Παιδείας τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς τυγχάνει ἀναμφιλέκτως ἀνεπαρκές πρός ἀντιμετώπισιν τῆς διαμορφουμένης νέας ταύτης καταστάσεως, ἅτε στηριζόμενον ἐπί πεπαλαιωμένων βάσεων καί προωθοῦν ἐκπαιδευτικόν σύστημα θεωρούμενον πλέον σήμερον ὡς ἀπηρχαιωμένον.

Πρός ἀποτίμησιν τῆς ὅλης καταστάσεως καί χάραξιν νέας ἐν τῷ χώρῳ τούτῳ πορείας, ἡ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή ὥρισε τριακονταμελῆ ὑπό τόν γνωστόν πανεπιστημιακόν διδάσκαλον κ. Ἰωάννην Ρασσιᾶν ἐπιτροπήν, ἧς μέλη τυγχάνουσι διαπρεπεῖς ὁμογενεῖς, ὡς ὁ Μιχαήλ Δουκάκης ἐκ Βοστώνης καί ὁ Ἰωάννης Μπραδήμας ἐκ Νέας Ὑόρκης.

Ἡ ἐπιτροπή αὕτη ὀργανοῖ κατά πόλεις συναντήσεις καί ἀνοικτούς διαλόγους, καταγράφουσα τάς σχετικάς ἐμπειρίας καί σκέψεις τῶν ὁμογενῶν ἡμῶν. Τό ἔργον τῆς ἐπιτροπῆς, συμφώνως πρός τό καταρτισθέν χρονοδιάγραμμα, θέλει ὁλοκληρωθῆ περί τάς ἀρχάς τοῦ προσεχοῦς ἔτους 1999, ὁπότε καί ἄρξονται συστηματικαί ἀναλύσεις καί διεξοδικαί συζητήσεις περί τῆς ἀκολουθητέας ἐν τῷ μέλλοντι πορείας ἐν τῷ χώρῳ τῆς ἐν ΗΠΑ Ἑλληνικῆς Παιδείας.

Τμῆμα Ἐνημερώσεως καί Ἐπικοινωνιῶν

Τά τῆς περιοδικῆς ἐκδόσεως “Ὀρθόδοξος Παρατητηρής” καί τό “Γραφεῖον Τύπου”, καθώς καί τό νεοσυσταθέν Γραφεῖον Ἐκδόσεων τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, ἐτέθησαν ὑπό τό νεωστί συγκροτηθέν γενικόν Τμῆμα Ἐνημερώσεως καί Ἐπικοινωνιῶν πρός μείζονα συντονισμόν τοῦ ὅλου ἔργου αὐτῶν. Ἡ ἐπάνδρωσις τῶν δύο πρώτων γραφείων ἀπασχολεῖ ἰδιαιτέρως τήν Ἱ. Ἀρχιεπισκοπήν κατά τήν περίοδον ταύτην, καθ’ ὅτι τό μέν πρῶτον τούτων, ἤτοι τό τοῦ “Ὀρθοδόξου Παρατηρητοῦ”, ἐστερήθη προσφάτως τοῦ διευθυντοῦ αὐτοῦ κ. Κωνσταντίνου Δεληγιάννη, πάσχοντος ἐξ ἀνιάτου ἀσθενείας, τό δέ δεύτερον, ἤτοι τό “Γραφεῖον Τύπου” χωλαίνει σοβαρῶς λόγῳ τῆς ἀκαταλληλότητος, ἀλλά καί τῆς παντελοῦς πρός συνεργασίαν ἀπροθυμίας τῆς ἐν αὐτῷ ἐργαζομένης κ. Νίκης Στεφανοπούλου, συζύγου τοῦ αἰδεσιμολογιωτάτου πρωτοπρεσβυτέρου κ. Χαραλάμπους Στεφανοπούλου, ἱερατικῶς προϊσταμένου τοῦ Ἱ. Καθεδρικοῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος. Τό γραφείον τοῦτο ἐπανδρούμενον διά καταλλήλων προσώπων, ὡς καί διά μεταφραστῶν, ἑλληνοφώνου καί ἀγγλοφώνου, θέλει, ὡς πιστεύεται, προσφέρει πολλά τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ.

Παρά τάς ἐλλείψεις καί τά ἐπί μέρους προβλήματα ταῦτα ἐπετεύχθη κατά τήν τελευταίαν διετίαν σημαντική τις βελτίωσις τῆς περιοδικῆς ἐκδόσεως “Ὀρθόδοξος Παρατηρητής”, προστεθείσης εἰδικῆς σελίδος ἤ καί σελίδων ἐνίοτε, ἀφιερωμένων εἰς εἰδήσεις ἐκ τῆς ζωῆς καί δράσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἐπιδίωξιν νῦν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς ἀποτελεῖ ἡ κατά τι αὔξησις τῶν σελίδων τοῦ ἑλληνικοῦ τμήματος τοῦ ἐντύπου τούτου, ὡς καί ἡ προώθησις τῆς κυκλοφορίας αὐτοῦ οὐ μόνον μεταξύ τῶν ἐγγεγραμμένων μελῶν τῶν κοινοτήτων ἡμῶν, ἀλλά καί μεταξύ τῶν ἐκτός Ἐκκλησίας εὑρισκομένων χιλιάδων βεβαπτισμένων πιστῶν.

Ὡς πρός τό νεοσυσταθέν Γραφεῖον Ἐκδόσεων τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, δύναται ἵνα λεχθῇ, ὅτι τοῦτο διευθυνόμενον ὑπό δραστηρίου καί ἱκανοῦ κληρικοῦ, θέτει ἤδη τάς ἀσφαλεῖς βάσεις διά τήν μελλοντικήν αὐτοῦ δρᾶσιν. Τό γραφεῖον τοῦτο ἱδρύθη κυρίως, λόγῳ τῆς πεισματώδους ἀρνήσεως τοῦ γραφείου ἐκδόσεων τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (Holy Cross Press) ὅπως συνεργασθῇ μετά τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, ἐπιμένοντος ὅπως ἀκολουθῇ ἴδιον πρόγραμμα ἐκδόσεων.

Οἰκονομικά

Κατά τήν τελευταίαν διετίαν ἐβελτιώθησαν σημαντικῶς τά οἰκονομικά τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς. Κατωρθώθη κατά τό διάστημα τοῦτο, ὅπως τό ἔλλειμμα τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς ἀπό 2.238.000 δολλαρίων κατά τό τέλος τοῦ 1995 κατέλθῃ εἰς 476.000 κατά τό τέλος τοῦ 1997, τοῦτο δέ παρά τό ἐκ πλημμελοῦς οἰκονομικῆς διαχειρίσεως τῶν τῆς Πατριαρχικῆς εἰς Ἀμερικήν ἐπισκέψεως προκῦψαν ἔλλειμμα 1.200.000 δολλαρίων, ἀλλά καί παρά τά ἄνευ ἐγκρίσεως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου γενόμενα ὑπό τοῦ προσκειμένου τῷ ἐντιμολογιωτάτῳ Ἄρχοντι Ἐξάρχῳ κ. Michael Jaharis Jr. πρῴην διευθυντοῦ τοῦ οἰκονομικοῦ τμήματος τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς κ. Jerry Dimitriou τεράστια ἔξοδα ($ 400.000) πρός ἀνανέωσιν τοῦ μηχανογραφικοῦ αὐτῆς συστήματος.

Ὅπως ποτ’ ἄν ᾖ, ἡ σημειωθεῖσα γενική ἐν τοῖς οἰκονομικοῖς βελτίωσις τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς κατά τήν τελευταίαν διετίαν ὀφείλεται ἀφ’ ἑνός μέν εἰς τήν καθιέρωσιν νέου συστήματος οἰκονομικοῦ ἐλέγχου καί εἰς τόν αὐστηρόν περιορισμόν τῶν κατά τό παρελθόν γενομένων περιττῶν ἐξόδων, ἀφ’ ἑτέρου δέ εἰς τήν ἐκπληκτικήν αὔξησιν τῶν κοινοτικῶν λογιῶν κατά τετρακοσίας καί πεντήκοντα χιλιάδας δολλαρίων ($ 450.000) ἐτησίως.

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΙ

Σύνταγμα Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς

Ἡ ἀναθεώρησις τοῦ συντάγματος τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς ἀπετέλεσε κατά τά τελευταῖα ἔτη ἀντικείμενον συζητήσεως ἐν κύκλοις τισί τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς. Ὑπῆρχε μάλιστα εἰδική ἐπί τοῦ συντάγματος ἐπιτροπή, ἥτις, διορισθεῖσα ἐν καιρῷ ὑπό τοῦ Ἁγίου πρῴην Ἀμερικῆς, ἠδράνησε κατά τήν τελευταίαν διετίαν.

Ἐθεωρήθη ὅθεν σκόπιμον, ὅπως, ἐν ὄψει τῆς προσφάτου Κληρικολαϊκῆς ἐν Ὀρλάνδῳ Συνελεύσεως, διορισθῇ νέα τοιαύτη ἐξ ἕξ πιστῶν, καλῶς κατηρτισμένων καί προερχομένων ἐξ ὅλης τῆς χώρας. Ἀργότερον, κατά σύστασιν τῆς Κληρικολαϊκῆς Συνελεύσεως, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος διηύρυνε τήν ἐπιτροπήν ταύτην, ἀποτελουμένην νῦν ἐκ δώδεκα μελῶν προερχομένων ἐκ πασῶν τῶν Ἐπισκοπῶν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς καί προεδρευομένην ὑπ’ αὐτοῦ. Κατά τήν ἐπιλογήν τῶν μελῶν τῆς ἐπιτροπῆς ταύτης κατεβλήθη ἰδιαιτέρα προσπάθεια, ὅπως μή συμπεριληφθῶσιν εἰς αὐτήν, ὡς συνέβη ἐν τῇ προηγουμένῃ καί ὑπό τοῦ προκατόχου τοῦ γράφοντος διορισθείσῃ τοιαύτῃ, πιστοί ἐμφορούμενοι ὑπό ἰδεῶν αὐτοκεφαλιστικῶν ἤ λαϊκοκρατιστικῶν. Ἐπίσης ἐπεδείχθη ἰδιαιτέρα προσοχή, ὅπως τά ἐπιλεγέντα πρόσωπα ὦσι πρόθυμα ὅπως δεχθῶσιν ὑποδείξεις καί συμβουλάς παρά τῆς ἁρμοδίας ἐν τοῖς Πατριαρχεῖοις ἐπιτροπῆς ἐπί τῷ τέλει ὅπως διά τοῦ νέου συντάγματος παρασχεθῇ τῇ ἐπαρχίᾳ ταύτῃ τοῦ Θρόνου ἡ ὡς οἷόν τε κανονικωτέρα μορφή διοικήσεως.

Ἡ ἐπιτροπή ἐξέφρασεν ἤδη τήν ἄποψιν, ὅτι, ἐφ’ ὅσον ἡ ὅλη προσπάθεια πρός κατάρτισιν νέου συντάγματος ἀποβλέπει εἰς τήν τήρησιν τῆς ἐνταῦθα ἐκκλησιαστικῆς κανονικότητος, θά ἔδει ἵνα ἄρξηται ἐργαζομένη ἐπί σχετικοῦ σχεδίου, ὅπερ, προερχόμενον ἐκ τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, προσαρμοσθήσεται ὑπ’ αὐτῆς πρός τούς κειμένους ἐν Ἀμερικῇ νόμους.

Πατριαρχικόν Ταμεῖον

Συνεχίζεται ἐντατικῶς τό ἔργον καταρτίσεως εἰδικοῦ προγράμματος πρός σύστασιν πατριαρχικοῦ ταμείου ἐν τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀμερικῆς, ἐλπίζεται δέ ὅτι τό ἔργον τοῦτο θέλει ὁλοκληρωθῆ ἐντός τοῦ προσεχοῦς διμήνου. Ἡ σκέψις περί συστάσεως προικοδοτικοῦ ταμείου τοῦ Πατριαρχείου, ἀπό πολλοῦ συζητουμένη καί ἀρξαμένη ἀπρογραμματίστως ὑλοποιουμένη κατά τήν ἐνταῦθα Πατριαρχικήν ἐπίσκεψιν, ἐπροβλημάτισε σοβαρῶς τήν Ἱ. Ἀρχιεπισκοπήν, παρατηρήσασαν, ὅτι παρόντος τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, περισυνελέγη ἐν ὑποσχέσεσι ποσόν μήπω καθορισθέν ἐπακριβῶς, ἀλλ’ ὁπωσδήποτε παρέχον ἤδη ἀνεπαρκεῖς ἐγγυήσεις πρός ὁλοκλήρωσιν τῆς ἐν προκειμένω ἀναληφθείσης πρωτοβουλίας.

Ἄλλαις λέξεσιν ἡ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή διεπίστωσεν, ὅτι ἡ κατά τήν Πατριαρχικήν ἐπίσκεψιν ἀκολουθηθεῖσα μέθοδος πρός ἐπίτευξιν τοῦ ἐν προκειμένῳ καθορισθέντος σκοποῦ πᾶν ἄλλο ἤ ἡ ἐπιτυχεστέρα ἦν. Κατά τήν ἄποψιν τῶν ἐν τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ, ἡ ὑλοποίησις τοσούτῳ μεγάλου προγράμματος δέν κατορθοῦται ἐντός μιᾶς διετίας, ἀλλ’ οὔτε δύναται ἵνα γίνῃ διά τῆς μεθόδου τῆς ἀπό θύρας εἰς θύραν κρούσεως.

Κατά τήν ταπεινήν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς γνώμην τό πρόγραμμα προικοδοτήσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου δέον ἵνα ἀνατεθῇ ὑπευθύνῳ τινι χαίροντι καλῆς φήμης καί ἐμπνέοντι ἐμπιστοσύνην, τύχῃ δέ ἅμα τῆς κοινῆς πάντων ἀποδοχῆς καί ἐνστερνίσεως, πιστῶν τε καί ὑπευθύνων φορέων, τοῦθ’ ὅπερ θέλει ἀποτελέσει καί τήν ἀσφαλεστέραν ἐγγύησιν πρός πραγματοποίησιν αὐτοῦ.

ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΚΑΙ ΙΔΡΥΜΑΤΑ

Ἱ. Καθεδρικός Ναός Ἁγίας Τριάδος

Διά τῆς πρό ἑξαμήνου ἀνανεώσεως τοῦ διοικητικοῦ συμβουλίου τοῦ ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ Ἱ. Καθεδρικοῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐξέλιπον πλέον καί τά δημιουργηθέντα ἐν αὐτῷ προβλήματα, ἀφορῶντα εἰς τό δικαίωμα διαχειρίσεως τοῦ ὅ κέκτηται ὁ ναός ποσοῦ τῶν πέντε ἑκατομμυρίων δολλαρίων ($ 5.000.000), ἐπενδυομένου καταλλήλως ὑπό τῶν ἁρμοδίων ὑπηρεσιῶν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς. Τό δικαίωμα τῆς ὑπό τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς διαχειρίσεως τοῦ ποσοῦ τούτου ἤρξατο διαμφισβητούμενον ἀπό Ἀπριλίου 1997 ὑπό μικρᾶς ὁμάδος τοῦ συμβουλίου τοῦ ναοῦ, ἀποτελουμένης ἐκ τῶν προσκειμένων τῷ ἐντιμολογιωτάτῳ Ἄρχοντι Ἐξάρχῳ κ. Michael Jaharis Jr. Ἑλένης Bender-Χατζηγιαννάκη, Φρόσω Beys καί τοῦ ἐντιμολογιωτάτου Ἄρχοντος Πριμικηρίου κ. Emanuel Demas, ὡς καί τοῦ ἐντιμοτάτου κ. Νικολάου Κεφαλίδου, διευθύνοντος τάς ἐν Ἀμερικῇ ἐπιχειρήσεις τοῦ ἐντιμολογιωτάτου Ἄρχοντος Μεγάλου Λογοθέτου κ. Παναγιώτου Ἀγγελοπούλου.

Καίτοι δέν κατέστη δυνατόν ἵνα ὑπερπηδηθῇ τό πρόβλημα τοῦτο τελείως, ἐν τούτοις ἐλπίζεται ὅτι, διά τῆς κατ’ Ἰανουάριον 1999 ἀνασυγκροτήσεως τοῦ νῦν συμβουλίου καί προικοδοτήσεως τοῦ καθεδρικοῦ ναοῦ διά κανονικῶς ἐγκεκριμένου καταστατικοῦ, θέλει ἐκλείψει τοῦτο παντελῶς.

Ὁ ναός οὗτος, καίπερ ὤν ἐκ τῶν εὐπορωτέρων τῆς χώρας καί ἔχων πολυπληθές ἐκκλησίασμα, συνεχίζει ἐπιδεικνύων πενιχράν δραστηριότητα, πλείστων ὅσων διαμαρτυριῶν καταφθανουσῶν διαρκῶς εἰς τήν Ἱ. Ἀρχιεπισκοπήν τόσον ἐκ μέρους τῶν ἐνοριτῶν, ὅσον καί ἐκ μέρους τοῦ σχολικοῦ συλλόγου γονέων καί κηδεμόνων.

Ὡς τόσον οὐδεμία τό γε νῦν προβλέπεται ἀλλαγή ἐν τοῖς τοῦ σπουδαίου τούτου ναοῦ μέχρι τῆς συνταξιοδοτήσεως τοῦ νῦν ἱερατικῶς αὐτοῦ προϊσταμένου αἰδεσιμολογιωτάτου πρωτοπρεσβυτέρου κ. Χαραλάμπους Στεφανοπούλου.

Ἱ. Θεολογική Σχολή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

Ἐκλεγέντος προσφάτως νέου τῆς Σχολῆς προέδρου, διανοίγονται πλέον νέοι ὁρίζοντες καλῆς συνεργασίας καί πλήρους πρός Ἱ. Ἀρχιεπισκοπήν συμπλεύσεως τοῦ ἱδρύματος τούτου.

Χαρακτηριστικά προβλήματα τῆς Σχολῆς ὑπῆρξαν κατά τό παρελθόν: α) ὁ παραγκωνισμός τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης· β) ἡ ἀπομόνωσις τῆς Σχολῆς ἀπό τῆς λοιπῆς ἐν τῷ κόσμῳ ὀρθοδόξου θεολογικῆς πραγματικότητος· γ) ἡ αὐτόνομος λειτουργία τῆς Σχολῆς ἄνευ ἐκκλησιαστικῆς ἐποπτείας· δ) αἱ εἰσαχθεῖσαι εἰς τό παρεκκλήσιον τῆς Σχολῆς λειτουργικαί καινοτομίαι· ε) ἡ καλλιέργεια τῆς ἀπό τοῦ παλαιοῦ κόσμου ἀνεξαρτητοποιήσεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς (ἤτοι τῆς ἀπό τοῦ Πατριαρχείου αὐτονομήσεως) καί τῆς ἀμερικανοποιήσεως τῆς ἐνταῦθα Ἐκκλησίας· ς) ὁ διδασκαλικός καί διοικητικός νεποτισμός· ζ) ὁ ἐκ προτεσταντικῆς ἐπιρροῆς θεολογικός φιλελευθερισμός· η) ὁ συστηματικός ἀποκλεισμός τῶν ἐξ Ἑλλάδος ὑποψηφίων φοιτητῶν.

Αἱ ἐπανειλημμέναι προσπάθειαι τῆς Ἱ. Ἁρχιεπισκοπῆς, ὅπως συνεννοηθῇ μετά τῆς διοικούσης τότε τήν Σχολήν καθηγητικῆς ὁμάδος ἐπί τῷ τέλει ὅπως τεθῇ τέρμα εἰς τόν θεολογικόν καί ἄλλον ἐκτροχιασμόν τῆς Σχολῆς, ἀπέβησαν πάντῃ ἄκαρποι. Ἀντί τῆς συνεργασίας καί συνεννοήσεως, ἡ ὡς ἄνω καθηγητική ὁμάς, ἔξωθεν κατευθυνομένη, προὐτίμησεν ὅπως ἀμυνθῇ ἔναντι πάσης ἀρχιεπισκοπικῆς ἀναμίξεως εἰς τά τῆς Σχολῆς, δημιουργοῦσα διαρκῶς προβλήματα καί ἐπιρρίπτουσα τήν εὐθύνην τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ, ὡς π.χ. ἐν ταῖς περιπτώσεσι τῆς ἀποπομπῆς τοῦ ἀειμνήστου πρωτοπρεσβυτέρου καί καθηγητοῦ κ. Νομικοῦ Βαπόρη, τῆς παύσεως τῆς ἐριτίμου κ. Ε. Holmberg ὡς καθηγητρίας ἑλληνικῶν ἐν τῇ Θεολογικῇ Σχολῇ, τοῦ ἐντέχνως σκηνοθετηθέντος ὁμοφυλικοῦ ἐπισοδείου τῶν ἐξ Ἑλλάδος φοιτητῶν. Παραλλήλως πρός ταῦτα ἡ καθηγητική αὕτη ὁμάς ἀπεφάσισεν, ὅπως ἐντείνῃ τόν ὑπέρ τῆς νομικῆς καί διοικητικῆς αὐτονομήσεως τῆς Σχολῆς ἀγῶνα αὐτῆς, ὡς κατά Μάϊον 1996 ἀπεκαλύφθη ἐν συνεδρίᾳ τοῦ διοικητικοῦ συμβουλίου, καθ’ ἥν ἅπαν σχεδόν τό συμβούλιον ἐξεφράζετο ὑπέρ τῆς ἀκαδημαϊκῆς ἀνεξαρτησίας τῆς Σχολῆς καί τῆς ἀνάγκης αὐτονομήσεως αὐτῆς ἀπό τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς.

Μετά πολλάς καί μακράς συσκέψεις μετά μελῶν τοῦ συμβουλίου τῆς Σχολῆς καί τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ Συμβουλίου, μεθ’ ἱερέων, ἐπισκόπων, πανεπιστημιακῶν διδασκάλων καί ἄλλων ἀπεφασίσθη, ὅπως παραμερισθῶσι πλήρως ἤ ἐν μέρει οἱ τήν ἀντίδρασιν ταύτην ὑποθάλποντες ἱερεῖς καθηγηταί.

Τάς ἀλλαγάς ταύτας ἐχαιρέτισεν ἡ πλειονότης τῶν ἱεροσπουδαστῶν, ἀλλά καί οὐκ ὀλίγοι ἱερεῖς καί ἐπίσκοποι, θεωρήσαντες ταύτας ἀναγκαίας καί δή ἀπαραιτήτους. Τό θέμα τοῦτο ἐξεμεταλλεύθησαν βεβαίως παλαιά τινά μέλη τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ Συμβουλίου, ἀνήκοντα εἰς τόν στενότερον κύκλον τοῦ Ἁγίου πρῴην Ἀμερικῆς.

Ὅπως ποτ’ ἄν ᾖ, κατά τό παρελθόν ἀκαδημαϊκόν ἔτος πάντα τά ἐν τῇ Σχολῇ, ἡ διδασκαλία τῶν μαθημάτων καί ἡ ζωή τῶν ἱεροσπουδαστῶν, ἐξελίχθησαν ὁμαλώτατα, χάρις κυρίως εἰς τάς ἱκανότητας τοῦ Μητροπολίτου Προικονήσου κ. Ἠσαϊου, διορισθέντος ἐν τῷ μεταξύ ὡς προσωρινοῦ προέδρου αὐτῆς.

Στόχον νῦν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς ἀποτελεῖ ἡ ἐξεύρεσις καταλλήλων καθηγητῶν, δυναμένων ἵνα παράσχωσι τοῖς ἱεροσπουδασταῖς ἡμῶν, ἐξ ὧν ἐξαρτᾶται τό μέλλον τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, ποιάν τινα ὑγιᾶ ἐκκλησιαστικήν παιδείαν· ἡ πρόσκλησις ἐπισκεπτῶν καθηγητῶν ἐξ ἄλλων ὀρθοδόξων θεολογικῶν σχολῶν· ἡ καλλιέργεια ἰδιαιτέρου δεσμοῦ μεταξύ τῆς Σχολῆς ταύτης καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου· κτλ.

Ἀκαδημία Ἁγίου Βασιλείου

Ἡ περίπυστος ἄλλοτε Ἀκαδημία τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, πολλά τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ προσενεγκοῦσα διά τῆς ἐπί δεκαετίας προπαρασκευῆς δασκάλων ἑλληνικῆς γλώσσης, ἐπαύσατο τῷ 1972 λειτουργοῦσα ὡς διδασκαλεῖον, μετατραπεῖσα εἰς εἶδός τι ὀρφανοτροφείου καί στέγης τέκνων προερχομένων ἐκ προβληματικῶν ἤ καί ἐμπεριστάτων οἰκογενειῶν.

Ἡ Ἀκαδημία δέν ἠδυνήθη ἵνα ἀνταποκριθῇ εἰς τήν νέαν ταύτην ἀποστολήν αὐτῆς, ἀναγκασθεῖσα πρός δικαιολόγησιν τῆς ὑπάρξεως αὐτῆς ἵνα δέχηται εἰς τούς κόλπους αὐτῆς καί τέκνα εὐπορωτάτων ἔτι οἰκογενειῶν δωρεάν οἰκοτροφευόμενα. Ἐν τῷ αὐτῷ πνεύματι ἐδέχετο ἡ Ἀκαδημία κατά τόν τελευταῖον καιρόν καί τέκνα μή ὀρθοδόξων οἰκογενειῶν, μεταστρεφόμενα καί πρό τοῦ ὀγδόου ἔτι ἔτους τῆς ἡλικίας αὐτῶν εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, τοῦθ’ ὅπερ καί ἠδύνατο ἀπό στιγμῆς εἰς στιγμήν ἵνα προκαλέσῃ τεράστιον εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν σκάνδαλον προσηλυτισμοῦ ἐν τῇ εὐρυτέρᾳ διεκκλησιαστικῇ ἡμῶν οἰκογενείᾳ καί τῇ κοινωνίᾳ γενικώτερον.

Τοῦτο ὡδήγησε τό συμβούλιον τῆς Ἀκαδημίας εἰς τήν ἀπόφασιν, ὅπως τό ἵδρυμα τοῦτο ἐπικεντρώσῃ τήν προσοχήν καί μέριμναν αὐτοῦ ἐπί τῶν ὄντως ἐμπεριστάτων τέκνων ἑλληνορθοδόξων ἤ καί ὀρθοδόξων γενικῶς οἰκογενειῶν, βελτιοῦσα τάς συνθήκας διαβιώσεως καί ἐκπαιδεύσεως αὐτῶν.

Οἱ στεγαζόμενοι σήμερον ἐν τῇ Ἀκαδημίᾳ παῖδες, μεταβαίνοντες εἰς παραπλήσιον ἀμερικανικόν σχολεῖον καί κατά τάς ἀπογευματινάς ὥρας παρακολουθοῦντες ἐντατικά μαθήματα ἑλληνικῆς γλώσσης, ἀπολαύουσι νῦν ἀσυγκρίτως ἀνωτέρας ἐκπαιδεύσεως ἤ πρότερον.

Παραλλήλως πρός τήν ὡς ἄνω περιγραφεῖσαν φιλανθρωπικήν μέριμναν, ἡ Ἀκαδημία ἐφαρμόζει καί πρόγραμμα καταρτίσεως κοινοτικῶν βοηθῶν καί δή ἐξειδικευμένων ἐν τῷ χώρῳ τῆς κατηχητικῆς, τῆς διδασκαλίας τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης καί τῶν προβλημάτων νεολαίας. Λαμβανομένης ὑπ’ ὄψιν τῆς διαπιστουμένης ὁλονέν καί μεγαλυτέρας ἐλλείψεως κληρικῶν, ὁ διαμορφούμενος νῦν νέος οὗτος θεσμός τῶν κοινοτικῶν βοηθῶν ἀποδειχθήσεται ὁσονούπω χρησιμώτατος πρός κάλυψιν πρακτικῶν τῆς Ἐκκλησίας ἀναγκῶν.

Δέον, τέλος, ἵνα σημειωθῇ ἐνταῦθα, ὅτι τό σχέδιον τοῦ ἐντιμολογιωτάτου Ἄρχοντος Ἐξάρχου κ. Michael Jaharis Jr. καί τοῦ προσκειμένου αὐτῷ ἐντιμολογιωτάτου Ἄρχοντος Πριμικηρίου κ. Emanuel Demas, δικηγόρου, ὅπως πωληθῇ τό ἥμισυ τῆς τεραστίας ἀκινήτου περιουσίας τῆς Ἀκαδημίας πρός ἐξόφλησιν ποικίλων τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς χρεῶν ἐγκατελείφθη παντελῶς ὀλίγους μῆνας μετά τήν ἐνταῦθα ἄφιξιν τοῦ νέου Ἀρχιεπισκόπου, κρίναντος τήν ἐν λόγῳ πώλησιν ὡς μή ἀναγκαίαν. Τό διοικητικόν συμβούλιον τῆς Ἀκαδημίας καταρτίζει νῦν, συμφώνως καί πρός ἀπόφασιν τῆς προσφάτου ἐν Ὀρλάνδῳ Κληρικολαϊκῆς Συνελεύσεως, σχέδιον ἀξιοποιήσεως τῆς περιουσίας αὐτῆς.

Οἶκος Εὐγηρίας Ἁγίου Μιχαήλ

Ληξάντων, τῇ παρεμβάσει τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, τῶν εἰς οὕς ὁ Οἶκος Εὐγηρίας εἶχε περιπλακῆ μακροχρονίων καί δαπανηρῶν δικαστικῶν ἀγώνων διά συνάψεως συμφωνίας μεταξύ τούτου καί ἀντιδίκων τινῶν οἰκοδομικῶν ἐπιχειρήσεων, τό ἵδρυμα τοῦτο πορεύεται ἀπό ἔτους ἤδη, ἀργῶς πλήν σταθερῶς, τόν δρόμον τῆς οἰκονομικῆς σταθεροποιήσεως καί προόδου. Διευθυνόμενον ὑπό τοῦ πανοσιολογιωτάτου ἀρχιμανδρίτου κ. Ἀντωνίου Παροπούλου καί ἐποπτευόμενον ὑπό ἀνανεωθέντος πρό ὀκταμήνου συμβουλίου, ἀπαρτιζομένου ἐξ ἀποπολιτικοποιημένων καί ἀφωσιωμένων πιστῶν, τό ἵδρυμα μελετᾷ ἤδη τό ζήτημα τῆς κτηριακῆς αὐτοῦ ἐπεκτάσεως ἐπί τῷ τέλει ὅπως ἐπεκτείνῃ τήν μέριμναν αὐτοῦ καί ἐπί τῶν οὕτω καλουμένων “ἐξαρτωμένων” γερόντων.

Δέον ἵνα τονισθῇ ἐνταῦθα, ὅτι ἡ ἐκ τοῦ ὡς ἄνω δικαστικοῦ ἀγῶνος προκύψασα ζημία ἡμίσεος ἑκατομμυρίου δολλαρίων ($ 500.000), ὀφειλομένη εἰς τήν τοῦ ἱδρύματος ἐπιπολαίαν διαχείρισιν ἐκ μέρους προηγουμένων συμβουλίων, καλύπτεται τό γε νῦν ὑπό τοῦ ἀρχιεπισκοπικοῦ ταμείου, μελετᾶται δέ ἤδη ὁ τρόπος, δι’ οὗ ἤθελε καταστῆ δυνατή ἡ ἀπόδοσις τοῦ ποσοῦ τούτου τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ.

Ἑλληνικόν Πολιτιστικόν Κέντρον Ἀστορίας

Τό ἐν Ἀστορίᾳ Ἑλληνικόν Πολιτιστικόν Κέντρον, στερηθέν κατά Σεπτέμβριον τοῦ 1996 τοῦ προϋπολογισμοῦ αὐτοῦ κατόπιν ἀποφάσεως τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ Συμβουλίου, ὑπελειτούργησεν ἔκτοτε μέχρι τῆς σεπτῇ εὐλογίᾳ τῆς Ὑμετέρας προσκυνητῆς Παναγιότητος ἀναθέσεως τῶν καθηκόντων τοῦ διευθυντοῦ τῷ Θεοφιλεστάτῳ Ἐπισκόπῳ Ἀπαμείας κ. Βικεντίῳ, ἀναπληρωτῇ ἡγουμένῳ τῆς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τῆς Ἁγίας Εἰρήνης τῶν Χρυσοβαλάνου, καί τοῦ ἐν αὐτῷ διορισμοῦ νέου συμβουλίου ἐκ διαπρεπῶν τῆς ὁμογενείας ἡμῶν ἐκπροσώπων.

Τό Κέντρον ἀνασυγκροτεῖται κατ’ αὐτάς, καταβάλλον φιλοτίμους προσπαθείας ὅπως ἀναπτύξῃ εὐρυτάτην ἐν τῇ ὁμογενείᾳ δρᾶσιν καί φανῇ χρήσιμον τῇ Ἐκκλησίᾳ. Οὕτω, παραλλήλως πρός τήν συντήρησιν χορῳδίας δημοτικῶν ᾀσμάτων καί πρός τάς ὀργανουμένας ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδηλώσεις ἐπί ταῖς ἐθνικοθρησκευτικαῖς ἡμῶν ἑορταῖς, φιλοδοξεῖ ὅπως ἱδρύσῃ ᾠδεῖον βυζαντινῆς καί δημοτικῆς μουσικῆς, ὀργανώσῃ τούς τήν βυζαντινήν μουσικήν παράδοσιν ἀκολουθοῦντας ψάλτας εἰς ἱεροψαλτικόν σύλλογον καί ἀρχιεπισκοπικήν χορῳδίαν, ἐπιμεληθῇ ραδιοφωνικοῦ προγράμματος, ἀποκτήσῃ τηλεοπτικόν ἐργαστήριον, ἐπαναφέρῃ εἰς λειτουργίαν τό ἐκκλησιαστικόν αὐτοῦ βιβλιοπωλεῖον, ἱδρύσῃ κυροπλαστεῖον καί ἐγκαινιάσῃ κατάστημα ἐκκλησιαστικῶν εἰδῶν. Παρά τάς ἐμφανεῖς δυσκολίας αἱ προοπτικαί ἐπιτυχίας εἰς πάντας τούς ὡς ἄνω τομεῖς ἤ εἰς μέρος αὐτῶν δέν εἶναι ὀλίγαι.

Ὡς καί κατά τό παρελθόν, οὕτω καί νῦν τό Κέντρον, κείμενον ἐν τῇ ἑλληνικωτέρᾳ συνοικίᾳ τῆς Νέας Ὑόρκης, δύναται ἵνα προσφέρῃ μεγάλας καί ἀξιολόγους ὑπηρεσίας.

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ

Τάγμα Ἀρχόντων Ὀφφικιάλων

Αἱ σχέσεις τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς πρός τό Τάγμα τῶν ἐν ΗΠΑ Ἀρχόντων Ὀφφικιάλων τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας ὑπῆρξαν ἀγαθαί κατά τήν τελευταίαν διετίαν, κατέστησαν δέ ἔτι στενώτεραι ἀφ’ ἧς ὁ Δρ Ἀντώνιος Λυμπεράκης, πιστός καί ἀφωσιωμένος τῇ Ἐκκλησίᾳ υἱός κληρικοῦ, ὡρίσθη ὡς Πρόεδρος τοῦ ἐν λόγῳ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος.

Οἱ ἐνταῦθα Ἄρχοντες ἤρξαντο ἤδη συνειδητοποιοῦντες, ὅτι ἀποτελοῦσι σῶμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, καίπερ ὄντες συγχρόνως τέκνα τῆς Ἱερᾶς ταύτης Ἀρχιεπισκοπῆς. Τοῦτο δέ, εὐκαίρως ἀκαίρως ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἐπαναλαμβανόμενον ἐν πάσαις ταῖς μετά τῶν Ἀρχόντων Ὀφφικιάλων ἐπισήμοις καί ἀνεπισήμοις αὐτοῦ συναντήσεσι, διευκολύνει τούτους ἵνα ἀντιληφθῶσιν, ὅτι τό ὅ συγκροτοῦσι σῶμα, μή ὄν ὡς ἕν τῶν λοιπῶν σωμάτων ἤ ὀργανισμῶν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, ἔχει ὡς κυρίαν καί πρωτίστην αὐτοῦ μέριμναν τήν πρός τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν συμπαράστασιν.

Τῇ προτροπῇ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, τό Τάγμα ἤρξατο ἤδη καταρτίζον νέον πρόγραμμα δραστηριοτήτων καί ἐκδηλώσεων, ἐχουσῶν πάντοτε ὡς ἀντικείμενον τόν ἱερόν θεσμόν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Πρώτην κατά σειράν θέσιν ἐν τῷ νέῳ τούτῳ προγράμματι καθέξει ἀσφαλῶς τό καθιερούμενον ἐφέτος ἐτήσιον εἰς Φανάριον προσκύνημα τῶν ἐξ Ἀμερικῆς Ἀρχόντων Ὀφφικιάλων ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους.

Φιλόπτωχος

Ἡ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή κατώρθωσεν, ὅπως διατηρήσῃ ἀρίστας σχέσεις πρός τήν συντριπτικήν πλειονότητα τῶν συγκροτουσῶν τόν μεγάλον τοῦτον καί σπουδαῖον φιλανθρωπικόν ἐκκλησιαστικόν ὀργανισμόν πιστῶν γυναικῶν παρά τάς κατά τήν παρελθοῦσαν διετίαν καί δή ἀπό Ἀπριλίου 1997 ἐκδηλωθείσας σοβαράς καί ἀνησυχητικάς προσπαθείας πέντε ἠγετικῶν αὐτῆς στελεχῶν, προσκειμένων τῷ ἐντιμολογιωτάτῳ Ἄρχοντι Ἐξάρχῳ κ. Michael Jaharis Jr., ὅπως, ἀκολουθοῦντα τήν ἀπό τοῦ ὡς ἄνω χρονικοῦ σημείου προκύψασαν γενικήν ἐν τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ φυγοκεντρικήν τῶν Ἱδρυμάτων αὐτῆς τάσιν, ἐπιτύχωσι τῆς διοικητικῆς τε καί κανονικῆς αὐτονομήσεως τῆς Φιλοπτώχου Ἀδελφότητος ἀπό τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς, σφετερισθῶσι δέ ἅμα καί τήν διεύθυνσιν τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, ἐπί τῷ λόγῳ ὅτι ἡ Ἀδελφότης αὐτῶν καλύπτει τό 1/3 τοῦ ἐτησίου προϋπολογισμοῦ τοῦ ἱδρύματος τούτου.

Καίπερ δυνηθεῖσα ἵνα παρακάμψῃ τούς δύο πρώτους σκοπέλους, ἐν τούτοις ἡ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή ἠδυνάτησεν ἵνα ὑπερπηδήσῃ τό διά τῆς ὑπό τῶν ὡς ἄνω ἡγετικῶν στελεχῶν ἀναμοχλεύσεως παλαιοτάτων καί ἀπό ἐτῶν εἰς λήθην περιελθουσῶν οἰκονομικῶν μεταξύ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς καί Φιλοπτώχου Ἀδελφότητος διαφορῶν καί ὀλίγον πρό τῆς προσφάτου Κληρικολαϊκῆς ἐν Ὀρλάνδῳ Συνελεύσεως προκῦψαν πρόβλημα, ἀναγκασθεῖσα ἵνα ἀποδώσῃ τῷ φιλανθρωπικῷ τούτῳ ὀργανισμῷ ποσόν ἑκατόν εἴκοσι καί πέντε χιλιάδων δολλαρίων ($ 125.000).

Σημειωθήτω, τέλος, ὅτι ἡ συμφώνως πρός τά ἐνταῦθα κρατοῦντα πρόσφατος ἀνασυγκρότησις τοῦ ἐθνικοῦ συμβουλίου τῆς Ἀδελφότητος παρέχει βασίμους ἐλπίδας, ὅτι ἡ κατά τά τελευταῖα ἔτη εἰς μαρασμόν περιελθοῦσα Ἀδελφότης αὕτη θέλει σημαντικῶς ἀναπτερωθῆ καί ἀναπτύξει ἀξιόλογον δραστηριότητα, ἐπιδεικνύουσα ἅμα ἰδιαιτέραν εὐαισθησίαν ὑπέρ τῶν ἀναγκῶν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας.

Leadership 100 (Ἡγεσία τῶν 100)

Ὀδυνηράν ὄντως ἐμπειρίαν ἀπετέλεσε κατά τήν τελευταίαν διετίαν ἡ προσπάθεια πρός ἐπίλυσιν τοῦ ἀπό ἐτῶν χρονολογουμένου προβλήματος τῆς ἀπό τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς αὐτονομήσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ὀργανισμοῦ “Leadership 100” ἐπί τῷ τέλει ὅπως προστατευθῇ, ὡς ἐλέγετο, τό εἰς τριάκοντα καί τέσσερα ἑκατομμύρια δολλαρίων ($ 34.000.000) ἀνερχόμενον κεφάλαιον αὐτοῦ ἐν περιπτώσει δικαστικῆς ἀγωγῆς κατά τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς. Τῆς κινήσεως ταύτης ἠγεῖτο ὁ ἐντιμολογιώτατος Ἄρχων Ἔξαρχος κ. Michael Jaharis Jr., ἔχων πιστούς συμπαραστάτας ἐν τῷ ἔργῳ τούτῳ καί ἄλλους τινάς (George Chimples, Peter Dion καί Gus Stavropoulos) ἐκ τῶν ποικίλων ὑπό τοῦ Ἁγίου πρῴην Ἀμερικῆς διωρισμένων ἀρχιεπισκοπικῶν συμβουλίων.

Σκοπός τῆς ὁμάδος ταύτης ἦτο ἡ πλήρης ἀνεξαρτητοποίησις τοῦ ἐν λόγῳ ὀργανισμοῦ ἀπό τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς καί ὁ παντελής ἀποκλεισμός τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἀπό τῆς διοικήσεως αὐτοῦ. Κατά τό καταρτισθέν ὑπό τῆς ὁμάδος ταύτης νέον καταστατικόν τοῦ ὀργανισμοῦ, ἔχοντος πλέον τήν ἕδραν αὐτοῦ ἐν τῇ πολιτείᾳ τοῦ Delaware καί οὐχί τῆς Νέας Ὑόρκης, τό ἐτήσιον προϊόν τοῦ κεφαλαίου ἤθελε διατεθῆ ὑπέρ “τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ” καί οὐχί πλέον, ὡς σαφῶς ἀνεφέρετο ἐν τῷ προτέρῳ καταστατικῷ, ὑπέρ τῶν ἐθνικῶν διακονιῶν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς.

Ἐξηγήθη ἐπανειλημμένως εἰς τόν ὡς ἄνω Ἄρχοντα, ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος οὐδέν νομικόν ἤ ἠθικόν δικαίωμα ἔχει ἵνα παραδώσῃ τό τεράστιον τοῦτο ποσόν, περισυλλεγέν ὑπό τῆς Ἐκκλησίας καί ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας, εἰς ὀργανισμόν μή ἐκκλησιαστικόν. Ἐπίσης ἐλέχθη αὐτῷ, ὅτι πολλοί ἐκ τῶν συνεισενεγκάντων εἰς τήν δημιουργίαν τοῦ κεφαλαίου τούτου προέβαλλον ἀντιρρήσεις. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος προέτεινε μάλιστα τῷ περί οὗ ὁ λόγος Ἄρχοντι, ὅπως ζητηθῇ ἡ γνώμη τῆς ὁλομελείας τοῦ “Leadership 100” ἤ τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ Συμβουλίου ἤ ἔστω καί τῆς Ἐκτελεστικῆς τοῦ τελευταίου τούτου Ἐπιτροπῆς. Ἡ πρότασις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου δέν ἐγένετο ἀποδεκτή καί ἀντί ἀναζητήσεως ποιᾶς τινός ἄλλης ἀπό κοινοῦ ἀποδεκτῆς λύσεως, ὁ ἐν λόγῳ Ἄρχων ἀνέλαβε συστηματικόν κατά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἀγῶνα δι’ ἀπειλῶν καί ἄλλων ἀνοικείων ἐκφράσεων.

Ἡ πεισματώδης ἄρνησις τοῦ Ἄρχοντος Ἐξάρχου καί τῆς περί αὐτόν ὁμάδος, ὅπως συνεννοηθῶσι μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου πρός ἐξεύρεσιν ποιᾶς τινός συναινετικῆς ἐν προκειμένῳ λύσεως καί ἡ ἐν τοῖς κόλποις τοῦ ὀργανισμοῦ δι’ ἐντέχνου ἀνακριβολογίας προκληθεῖσα ὑπό τῆς ὁμάδος ταύτης ἀναταραχή ἠνάγκασαν τήν Ἱ. Ἀρχιεπισκοπήν, ὅπως, ἰδίᾳ πρωτοβουλίᾳ καί ἀρωγῇ τοῦ ἐν Πεννσυλβανίᾳ νομικοῦ οἴκου Buchanan-Ingersoll, ἐκπονήσῃ νέον τοῦ ὀργανισμοῦ καταστατικόν, ὅπερ, προταθέν εἰς τό διοικητικόν συμβούλιον τοῦ σώματος ἐν Σικάγῳ, ἐγένετο ὁμοφώνως ἀποδεκτόν.

Κατά τό καταστατικόν τοῦτο ὁ ὀργανισμός, ἑδρεύων ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ, ἀποδεσμεύεται διοικητικῶς ἀπό τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, ἀλλ’ ὑποχρεοῦται ὅπως χορηγῇ τό 85% τοῦ ἐτησίου προϊόντος τοῦ κεφαλαίου αὐτοῦ ὑπέρ τῶν ἐθνικῶν διακονιῶν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, συνάμα δέ, ὡς ἑδρεύων ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ, ἀπολαύει τῆς ὡς οἷόν τε μεγαλυτέρας δυνατότητος πρός προστασίαν τοῦ κεφαλαίου αὐτοῦ ἐν περιπτώσει δικαστικῆς ἀγωγῆς κατά τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς.

Πληρωθησομένης ὁσονούπω τῆς ὅλης ὑπό τοῦ νόμου προβλεπομένης διαδικασίας πρός ἐπανασύστασιν τοῦ ὀργανισμοῦ ἐπί νέας βάσεως, ἡ Ἀρχιεπισκοπή θέλει προβῆ εἰς μεταβίβασιν τοῦ ὠς ἄνω κεφαλαίου ἀπό τοῦ παλαιοῦ εἰς τόν νέον ὀργανισμόν.

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ

Αἱ πρός τούς ἐκπροσώπους τοῦ ἐνταῦθα μοναχισμοῦ καί κυρίως πρός τόν ἱδρυτήν ἑπτά ἐνταῦθα μονῶν καθηγούμενον τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου κ. Ἐφραίμ σχέσεις τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς δύνανται ἵνα θεωρηθῶσιν ὡς ἀγαθαί. Εἰς ἐπανειλημμένας μετά τοῦ ἐν λόγῳ καθηγουμένου συναντήσεις, ὁ γράφων ἐξέθεσε κατά τρόπον εὐθύν καί εἰλικρινῆ τάς περί μοναχισμοῦ θέσεις τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

Ὡς τοιαῦται θέσεις ἀνεφέρθησαν ἡ ἀνάγκη ἀπαρεγκλίτου τηρήσεως τῆς κανονικῆς παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας α) κατά τάς ἐν ἀκολουθίαις μνημονεύσεις· β) ἐν τῇ ἱδρύσει μονῆς κατόπιν τῆς νενομισμένης κανονικῆς ἀδείας τῆς κατά τόπον ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς· γ) ἐν τῇ ἀποδοχῇ καί ἐφαρμογῇ καταστατικοῦ ἐγκεκριμένου ὑπό τῆς ἁρμοδίας ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς.

Καί ὡς πρός τό πρῶτον μέν σημεῖον πᾶσαι αἱ ὑπό τοῦ ἐν λόγῳ καθηγουμένου ἱδρυθεῖσαι μοναί ἐδήλωσαν ἤδη ἐγγράφως τήν πλήρη αὐτῶν συμμόρφωσιν πρός τάς ὑποδείξεις τῆς Ἐκκλησίας. Ὡς πρός τό δεύτερον σημεῖον οὐδέν πρόβλημα ὑφίσταται, ἅτε δή τοῦ ἐν λόγῳ καθηγουμένου ἐξασφαλίζοντος πάντοτε τήν προτέραν τῆς Ἐκκλησίας ἄδειαν πρός ἵδρυσιν μονῆς. Ὡς πρός τό τρίτον καί τελευταῖον σημεῖον ὁ περί οὗ ὁ λόγος ἐδήλωσε προκαταβολικῶς πλήρη συμμόρφωσιν πρός τά κελεύσματα τῆς Ἐκκλησίας.

Σημειωθήτω ἐνταῦθα, ὅτι ἡ ἀνάγκη ὑπάρξεως ὁμοιομόρφου καταστατικοῦ χάρτου τῶν μονῶν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς ἐγένετο ἤδη ἀντικείμενον συζητήσεως καί μελέτης ἐν τῇ Ἱερᾷ Ἐπαρχιακῇ Συνόδῳ, ἥτις καί ὥρισεν συνοδικήν ἐπιτροπήν πρός κατάρτισιν τοιούτου ἐπισήμου ἐγγράφου. Τό ἤδη καταρτισθέν ὑπό τῆς συνοδικῆς ἐπιτροπῆς σχέδιον καταστατικοῦ χάρτου συζητηθήσεται προσεχῶς ἐν εὐρυτέρῳ πλαισίῳ καί δή μετ’ ἐκπροσώπων τοῦ ἐνταῦθα μοναχισμοῦ, ἐγκριθησόμενον δέ τυχόν ὑπό τῆς ὡς ἄνω Συνόδου ὑποβληθήσεται ἐν συνεχείᾳ τῇ Μητρί Ἐκκλησίᾳ, ζητουμένης εὐλαβῶς τῆς ἐπί τούτου πολυτίμου αὐτῆς γνώμης.

SCOBA
(Μόνιμον Συμβούλιον Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων Ἀμερικῆς)

Αἱ μετά τῶν λοιπῶν ἐν Ἀμερικῇ ὀρθοδόξων δικαιοδοσιῶν σχέσεις τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς τυγχάνουσιν ἀδελφικώταται, μηδεμιᾶς εὐκαιρίας παραλειπομένης ὅπως αὗται καλλιεργῶνται ἔτι περισσότερον.

Αἱ ἀγαθαί αὗται σχέσεις ἐπέτρεψαν ὅπως ὑπερπηδηθῇ καί τό πρό διετίας προκῦψαν περί τήν προεδρίαν τοῦ συμβουλίου τούτου ὀξύ πρόβλημα, καίπερ τελικῶς μή τηρηθέντων καθ’ ὁλοκληρίαν τῶν συμπεφωνημένων μεταξύ τοῦ γράφοντος καί τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν κ. Θεοδοσίου, τῆς ρωσσικῆς “Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Ἀμερικῆς”, καί κ. Φιλίππου, τῆς Ἀντιοχειανῆς ἐν Ἀμερικῇ Μητροπόλεως, κατά τήν συνάντησιν αὐτῶν τῇ 15ῃ Σεπτεμβρίου 1997.

Ἡ συμφωνία αὕτη συνίστατο εἰς τήν ὑπό τοῦ ἀντιπροέδρου τοῦ σώματος, Σεβ. Μητροπολίτου κ. Φιλίππου, ἀποστολήν ἐπιστολῆς εἰς πάντα τά μέλη τοῦ συμβουλίου πρός ἐξασφάλισιν τῆς “ἐπευφημήσεως” (acclamation), οὐχί δέ ἐκλογῆς, τοῦ Ἐξάρχου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὡς προέδρου τοῦ σώματος. Δυστυχῶς ὁ ἐν Χριστῷ ἀδελφός, μή σεβασθείς τήν συμφωνίαν, ἐζήτει δι’ ἐπιστολῆς τήν “ἐκλογήν” τοῦ Ἐξάρχου εἰς τήν ἐν λόγῳ θέσιν. Βεβαίως τά λοιπά μέλη τοῦ συμβουλίου, πλήν ἴσως τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου κ. Θεοδοσίου, ἀπαντῶντα ἐγγράφως πρός τόν Σεβ. Μητροπολίτην κ. Φίλιππον, διέγραψαν τόν ὅρον “ἐκλογή”, ἀντικαταστήσαντα τοῦτον διά τοῦ ὅρου “ἐπευφήμησις” (acclamation).

Ὅπως ποτ’ ἄν ᾖ, ὁ νέος πρόεδρος τοῦ SCOBA, συγκαλέσας τό σῶμα εἰς τήν πρώτην αὐτοῦ κανονικήν συνεδρίαν τῇ 25ῃ Φεβρουαρίου 1998, ἔσχεν ἀγαστήν συνεργασίαν μετά πάντων τῶν μελῶν αὐτοῦ. Κατά τήν σύσκεψιν ταύτην συνεζητήθησαν θέματα ἀφορῶντα εἰς τόν τρόπον ἐργασίας τοῦ συμβουλίου, τούς διαλόγους μετά τῶν ἑτεροδόξων, τούς μικτούς γάμους καί τόν κοινόν πανορθόδοξον ἑορτασμόν ἐπί τῇ εἰσόδῳ εἰς τήν τρίτην χριστιανικήν χιλιετίαν.

Καί ὡς πρός τό πρῶτον μέν σημεῖον, ἐτονίσθη ὅτι τό σῶμα δέον ἵνα παραμείνῃ καθαρῶς ἐπισκοπικόν καί ἵνα μόνοι οἱ Ἐπίσκοποι συμμετέχωσιν εἰς τάς συνεδρίας αὐτοῦ, δυνάμενοι ὡστόσον ὅπως χρησιμοποιῶσι τάς καλάς ὑπηρεσίας ἱερέων ἤ λαϊκῶν ἐν ταῖς ὑποεπιτροπαῖς τοῦ σώματος ἤ ἄλλως. Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τό δεύτερον σημεῖον, προέκυψε ποιά τις δυσκολία κατά τήν συζήτησιν περί ἐπαναλήψεως τοῦ διαλόγου μετά τῶν Ἐπισκοπελιανῶν, λόγῳ τῆς ἐν τῇ Ὁμολογίᾳ ταύτῃ καθιερώσεως τῆς χειροτονίας τῶν γυναικῶν. Ἡ ἐπί τοῦ θέματος συζήτησις καί ἀπόφασις ἀνεβλήθη, τοῦ γράφοντος ὑποστηρίξαντος τήν ἀνάγκην, ὅπως ὁ διάλογος οὗτος θεωρηθῇ ἐν τῷ εὐρυτέρῳ πλαισίῳ τῆς καλλιεργείας καλῶν σχέσεων μετά τῶν λοιπῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν. Ὡς πρός τά λοιπά σημεῖα, οὐδέν σπουδαῖον καί ἐντυπωσιακόν προέκυψεν ἐκ τῆς σχετικῆς συζητήσεως.

Δέον τέλος ἵνα σημειωθῇ, ὅτι, μεταξύ τῶν ἐκπροσώπων τῶν ἐνταῦθα ὀρθοδόξων δικαιοδοσιῶν, φιλικώτατα πρός τήν Ἱ. Ἀρχιεπισκοπήν διάκεινται ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Ἀμισοῦ κ. Νικόλαος καί οἱ τῆς Οὐκρανικῆς, Ἀλβανικῆς καί Ρουμανικῆς δικαιοδοσίας.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

Κατά τά πολλαχῶς διεσταυρωμένα καί ἀνεπίδεκτα διαμφισβητήσεως στοιχεῖα τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς κύριος μοχλός τῶν ὑπό ἐλαχίστων προκαλουμένων ἀναταραχῶν καί ἀναστατώσεων τυγχάνει ὁ στενός περί τόν Ἅγιον πρῴην Ἀμερικῆς κ. Ἰάκωβον κύκλος.

Ἡ δρᾶσις τοῦ κύκλου τούτου χρονολογεῖται ἀπό τοῦ μηνός Ἀπριλίου 1997, ὁπότε καί ἐπραγματοποιήθη μυστική τις συνάντησις ἐν Rye, ἀποκαλυφθεῖσα ἀργότερον ὑπό τοῦ Τύπου, μεταξύ τοῦ Ἁγίου πρῴην Ἀμερικῆς κ. Ἰακώβου καί τοῦ ἰδιοκτήτου τῆς ἐνταῦθα ἐκδιδομένης ἐφημερίδος “Ἐθνικός Κῆρυξ”.

Μετά τήν συνάντησιν ταύτην, ἡ ἐφημερίς αὕτη, ἐνῷ ἐπί δεκαετίας κατέκρινε τόν Ἅγιον πρῴην Ἀμερικῆς, ἤρξατο αἴφνης ἐπαινοῦσα τοῦτον καί δι’ ἄγνωστον λόγον κατακρίνουσα τόν νῦν Ἀρχιεπίσκοπον κατά τρόπον μάλιστα ἀήθη καί παρά πᾶσαν δημοσιογραφικήν δεοντολογίαν.

Συγχρόνως ὁ εἰς τόν κύκλον τοῦτον ἀνήκων κ. Παναγιώτης Γαζουλέας, ἄλλοτε διευθυντής τῆς περιοδικῆς ἐκδόσεως τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς “Ὀρθόδοξος Παρατηρητής”, ἤρξατο ἀρθρογραφῶν κατά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἐν τῇ ὡς ἄνω ἐγχωρίῳ ἐφημερίδι, ἀλλά καί συντάσσων ἐπικριτικά ἄρθρα δημοσιευόμενα ἐπωνύμως ἤ ἀνωνύμως ἐν τῷ ἑλλαδικῷ Τύπῳ.

Παραλλήλως πρός ταῦτα ἡ εἰς τόν κύκλον τοῦτον ἀνήκουσα καί τήν ψυχήν αὐτοῦ οὕτως εἰπεῖν ἀποτελοῦσα δεσποινίς Paulette Poulos, γραμματεύς τοῦ Ἁγίου πρῴην Ἀμερικῆς, ἀνέλαβε συκοφαντικήν ὅλως, ἀπό τηλεφώνου καί διά κατ’ οἶκον ἐπισκέψεων, ἐκστρατείαν κατά τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ὡς ἀπεργαζομένων δῆθεν τήν οἰκονομικήν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς ἀπομύζησιν καί τήν διά κατατμήσεως εἰς μητροπόλεις ἀποδυνάμωσιν αὐτῆς.

Ὡς δυνατήν εἰς τά “ὑποχθόνια” ταῦτα “πατριαρχικά” σχέδια ἀντίδρασιν τῶν ἀδικουμένων δῆθεν ἑλληνοαμερικανικῶν κοινοτήτων καί ὀργανισμῶν, ἡ ἐν λόγῳ δεσποινίς προέτεινε τήν ὡς οἷόν τε ταχυτέραν ἀνεξαρτητοποίησιν τῶν κοινοτήτων καί ὀργανισμῶν τούτων ἀπό τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς. Οὕτω πως ἐξηγοῦνται αἱ κατά Μάϊον τοῦ 1997 ἐκδηλωθεῖσαι προσπάθειαι τῆς Ἱ. Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τῆς Φιλοπτώχου Ἀδελφότητος, τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Ἁγίου Βασιλείου καί ἄλλων ἱδρυμάτων καί ὀργανισμῶν, ὅπως ἐπιτύχωσι τῆς νομικῆς καί διοικητικῆς αὐτῶν αὐτονομήσεως ἀπό τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς.

Ἐν τῷ περί οὗ ὁ λόγος κύκλῳ ἔχει τάς ρίζας αὐτοῦ καί ὁ τόν βαρύγδουπον τίτλον φέρων ὀλιγομελής ὀργανισμός GOAL (Greek Orthodox American Leaders), οὗτινος τόν πυρῆνα ἀποτελοῦσι παλαιά κυρίως στελέχη τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ Συμβουλίου, συνδεόμενα πρός τόν Ἅγιον πρῴην Ἀμερικῆς.

Τόν κύκλον τοῦτον προσεταιρίσθησαν ἐπ’ ἐσχάτων καί οἱ ἀδυνατήσαντες τελικῶς ἵνα ἐπιβάλωσι τήν γνώμην καί γραμμήν αὐτῶν ἐν τῇ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῇ αἰδεσιμολογιώτατος πρωτοπρεσβύτερος κ. Ἀλέξανδρος Καρλοῦτσος καί ἐντιμολογιώτατος Ἄρχων Ἔξαρχος κ. Michael Jaharis Jr., οἵτινες, ἐμφανιζόμενοι ἐνταῦθα ὡς φερέφωνα τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ζημιοῦσι διά τῆς δράσεως αὐτῶν οὐ μόνον τήν Ἀρχιεπισκοπήν, ἀλλά καί αὐτήν ταύτην τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν.

Παρατηρήσεις

Ἐν κατακλεῖδι λεχθήτω μετά βεβαιότητος, ὅτι δι’ ἁπάσης τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς πνέει νέος ἀνανεωτικός ἄνεμος, ἀποτελών πηγήν ἐλπίδος, ἐνθαρρύνσεως καί αἰσιοδοξίας διά τό μέλλον τῶν εὐσεβῶν ἡμῶν πιστῶν.

Ἡ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή, παρά τάς ἀναμηρυκαζομένας διαρκῶς κινδυνολογίας, πορεύεται ἠρέμα τε καί ἀταράχως τόν ἀνωφερῆ δρόμον τῆς ἀναδιοργανώσεως αὐτῆς καί ἐπαναπαγιώσεως τῶν ὀρθοδόξων θεσμίων ἐν ταῖς ψυχαῖς τῶν ἱερέων καί πιστῶν αὐτῆς, πεποιθυῖα ὅτι τοιουτοτρόπως ἐκπληροῖ εἰς τό ἀκέραιον τήν ἀνατεθεῖσαν αὐτῆς ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας ἐντολήν, ὅπως παραμείνῃ ταύτῃ καθ’ ὅλα πιστή καί ὁδηγῇ οὕτω τούς πιστούς εἰς νομάς σωτηρίας.

*  *  *

Ταῦτα ἐν εὐλαβείᾳ καθυποβάλλων τῇ Ὑμετέρᾳ προσκυνητῇ μοι Παναγιότητι, τάς θεοπειθεῖς δέ Αὐτῆς εὐχάς καί εὐλογίας ταπεινῶς ἐξαιτούμενος, κατασπάζομαι τήν τιμίαν τε καί χαριτόβρυτον Αὐτῆς δεξιάν καί ὑποδιατελῶ,

ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τῇ 27ῃ Αὐγγούστου 1998,

[ χειρογράφως:

μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ

καί υἱϊκῆς ἀφθίτου εὐγνωμοσύνης,   ]

[ ὑπογραφή ]

( †  ὁ Ἀμερικῆς Σπυρίδων )