top

Εθνικός Κήρυξ - 21-22 Μαρτίου 1998

Πώς φθάσαμε στη σύνοδο του Σικάγου

Πώς ήταν δυνατόν να φθάσουμε στη Σύνοδο του Σικάγου; Είναι ένα ερώτημα που βασανίζει πολλούς από εμάς οι οποίοι σταθήκαμε και πολεμήσαμε πιστά και αφοσιωμένα για δεκαετίες μαζί με το Πατριαρχείο, πιστεύοντας ότι η περίοδος μετά τον Ιάκωβο θα σηματοδοτούσε μια νέα εποχή για την ομογένεια.

Η εκλογή του κ. Σπυρίδωνα, είναι αλήθεια, πως πάγωσε πολλούς από εμάς. Είχαμε πάρει μια πρωτη γεύση του ανθρώπου, όταν είχε εκπροσωπήσει το Πατριαρχείο μας στην Κληρικολαϊκή του Σικάγου. Είχε τότε λεχθεί, ότι θα ήταν ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος. Λίγοι, δυστυχώς, το πίστεψαν. Σφίξαμε την καρδιά και τον αγκαλιάσαμε μετά την επιλογή του. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να τον στηρίξουμε. Δεν μπορεί το Πατριαρχείο μας να κάνει λάθος, σκεπτόμασταν.

Κι όμως, λίγο καιρό μετά την άφιξή του, πιστοποιήσαμε ότι επρόκειτο για μια τραγική επιλογή. Και πάλι αρνιόμασταν να το πιστεύσουμε. Δώστου καιρό, λέγαμε. Θα εγκλιματιστεί, θα καταλάβει, θα ανοίξει τα χαρτιά του και θα παρουσιάσει κάποιο καλοδουλεμένο πρόγραμμα για την γλώσσα, την παιδεία, για τη λειτουργία, για τα ιδρύματα της Αρχιεπισκοπής μας. Αντ' αυτού, ακούσαμε εκείνο το «έχασε η ελληνική γλώσσα το τρένο», ενώ ο ίδιος περιστοιχίστηκε από περίεργους ανθρώπους, χειρίστηκε με πρωτοφανή, ετσιθελικό και εκδικητικό τρόπο το θέμα που δημιουργήθηκε στη Σχολή, έκανε εκείνη την φοβερή για κληρικό δήλωση, «αν δεν ήμουν κληρικός, θα σας έλεγα» και πολλά άλλα.

Όσοι τον γνώριζαν απο κοντά δεν πίστευαν τα μάτια τους. Κι αυτοί ήταν κυρίως άνθρωποι της Αρχιεπισκοπής και άνθρωποι του Πατριαρχείου.Τα μάτια όλων στράφηκαν τότε στο Φανάρι. Επρεπε να διορθωθεί το λάθος. Ουδείς, εξ άλλου, είναι αλάθητος. Αντ' αυτού, είχαμε την πατριαρχική επίσκεψη που, μεταξύ άλλων, απέβλεπε και στη στήριξη του κ. Σπυρίδωνα.

Την επίσκεψη ακολούθησε μια εκκωφαντική σιωπή. Έτσι, η απογοήτευση μετατράπηκε σε απόγνωση για το αύριο της Εκκλησίας μας, ο κ. Ιάκωβος δικαιολογημένα ηρωοποιήθηκε και οι άνθρωποί μας πήραν την άγουσα για το Σικάγο για να δουν τί μέλλει γενέσθαι.

[ Εθνικός Κήρυξ - 21-22 Μαρτίου 1998 - σ. 4 ]