top

ΚΑΛΑΜΙ - 8 Ιουλίου 1999

Το ζήτημα της παιδείας στις ΗΠΑ,
τα γεγονότα (με αριθμούς), τα "παραμύθια"
και η Αρχιεπισκοπή Αμερικής

Επειδή πολύς λόγος γίνεται τελευταία γιά την εκπαίδευση των παιδιών των μεταναστών στις ΗΠΑ κι ακούγονται αρχιεπισκοπικές και μή παραφωνίες, χύνονται "κροκοδείλια" δάκρυα, δημοσιοποιούνται αποτελέσματα έρευνας Επιτροπής (Ρασιά), γίνονται "εκκλήσεις" γιά να μην κλείνουν ημερήσια σχολεία, εξαγγέλλονται "προγράμματα-ευχολόγια" -κενά περιεχόμενου- και ξαφνικά, έστω και κατόπιν εορτής, όλοι, αρμόδιοι και αναρμόδιοι παίζουν "μπιλιάρδο" στην πλάτη του πολυβασανισμένου, πολυχρησιμοποιημένου Ελληνισμού της Αμερικής, ας δούμε το ζήτημα με την λογική των αριθμών...

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ:
1- Οι ενορίες και τα σχολεία στις ΗΠΑ χτίστηκαν από τους ομογενείς. Η αρχιεπισκοπή Αμερικής τα οικειοποιήθηκε τις δεκαετίες '70 και '80.
2- Σύμφωνα με το "Year Boοk 1999" της αρχιεπισκοπής Αμερικής, στη σελίδα 112 διαβάζουμε (σε μετάφραση από το αγγλικό κείμενο):
- Στις περισσότερες από 540 ενορίες (κοινότητες) στις ΗΠΑ, λειτουργούν 285 απογευματινά σχολικά προγράμματα (σ.σ.: διδάσκουν ελληνικά 2-6 ώρες την εβδομάδα). Σε αυτά διδάσκουν περίπου 1000 "δάσκαλοι" (όχι απόφοιτοι παιδαγωγικών σχολών) και τα παρακολουθούν περίπου 20,000 παιδιά, ηλικίας από 6 ίσαμε 15 χρονών. (Αναλογία, 70 παιδιά σε κάθε ενορία ή 40 παιδιά γιά το σύνολο των ενοριών, με σχολικά προγράμματα ή μη. Στοιχεία γιά την σχολική χρονιά 1998-99)
- Στις ΗΠΑ λειτουργούν 21 ημερήσια σχολεία, στα οποία φοιτούν 4,200 μαθητές και μαθήτριες. (Αναλογία 200 παιδιά ανά σχολείο). (σ.σ: 'Ολα, υποτίθεται, έχουν παθητικό)
- Στον προϋπολογισμό της Αρχιεπισκοπής (σελ. 68-69) γιά τον χρόνο 1999-2000, μ' εξαίρεση την θεολογική Σχολή (όπου διατίθενται 1,320,000 δολ. τον χρόνο), δεν αναφέρεται κανένα ποσό γιά την λειτουργία ημερήσιων σχολείων. Αντίθετα, υπάρχουν έξοδα γιά το γραφείο Παιδείας (225.000 δολ.), γιά θρησκευτικά προγράμματα (250,000 δολ. ) κ.ά. Το δε ποσό που διατίθεται στον προϋπολογισμό του 2000 μειώνεται στις 226.421 δολάρια και οι προτάσεις για τους προϋπολογισμούς του 2001 και 2002, είναι για 207.725 και 215.515 αντίστοιχα.
- Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, 600.000 δολ. (κάθε χρόνο) στέλνονται στο οικουμενικό Πατριαρχείο, 492.869 δολ. δαπανούνται γιά "Επικοινωνίες και Δημόσιες Σχέσεις", 641.352 δολ. γιά την λειτουργία του αρχιεπισκοπικού γραφείου και 268.120 γιά εκείνο του πρώην Αμερικής Ιάκωβου.

Σ.σ.: Πρέπει να τονιστεί ότι κάθε ενορία πληρώνει στην αρχιεπισκοπή 10-50.000 δολ. τον χρόνο (ανάλογα με τα έσοδα και τον αριθμό των μελών). Επίσης, οι ενορίτες (και γονείς) συντηρούν ενορίες και σχολεία... Οι ενορίες δίνουν έμφαση στην οικονομική ανάπτυξή τους, αδιαφορώντας γιά τα σχολεία, που μετατράπηκαν σε "παιδικές χαρές"... Οι Ομογενείς κάθε άλλο παρά προτιμούν τα σχολεία των ενοριών, επειδή δεν έχουν ικανούς δασκάλους να διδάξουν τα παιδιά τους ελληνικά. Ρόλο δασκάλου στα περισσότερα παίζει η παπαδιά.

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:
- Αν αντί γιά 600.000 δολ στέλνονταν τα μισά στο Πατριαρχείο και αν η κάθε ενορία-κοινότητα που λειτουργεί ημερήσιο ή απογευματινό σχολείο πλήρωνε "χαράτσι" το 25%, θα ήταν ή όχι "λειτουργικά" τα σχολεία; Θα δίνονταν ή όχι τα κίνητρα γιά την λειτουργία περισσότερων;
- Η αρχιεπισκοπή Αμερικής, στα πρόθυρα του 2000, θέλει ελληνορθόδοξους μέλη των ενοριών της ή (σύμφωνα με το "δόγμα" του οικουμ. Πατριαρχείου) ορθόδοξους;
- Αν δεν δημιουργούνταν μόνο "στρατιές αρχόντων" (περίπου 400 σήμερα), που δίνουν 100,000 δολ. ο καθένας (10.000 δολ.γιά 10 χρόνια) στο οικουμενικό Πατριαρχείο και το 10% του ποσού δινόταν γιά την εκπαίδευση στα σχολεία των ενοριών και στα ημερήσια, θα ήταν ή όχι (οικονομικά) "λειτουργικά";
- Αν γίνονταν περικοπές 5% στα λειτουργικά έξοδα όλων των υπηρεσιών της Αρχιεπισκοπής και οι παπάδες δεν έπαιρναν αμοιβές πλουσιοπάροχες και αν οι δωρεές πρός τις ενορίες χρησιμοποιούνταν κατά 50% γιά την εκπαίδευση, θα είχαμε παιδεία ελληνοπρεπή ή όχι;
- Αν η αρχιεπισκοπή Αμερικής από κοινού με το ελληνικό κράτος έφερνε 100 δασκάλους στις ΗΠΑ, θα ήταν ή όχι η κατάσταση διαφορετική;
- Αν η Ελλάδα ενδιαφερόταν πραγματικά γιά τον Ελληνισμό της Αμερικής και δεν περιοριζόταν σε κομπιναδόρικες-αμαρτωλές καταστάσεις τύπου ΣΑΕ, θ' ανεχόταν την κατάσταση που επικρατεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες;

Πρέπει να σημειωθεί ότι τον Ιούνιο 1999, απαντώντας σ' επερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Σταύρου Παναγιώτου, ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Γρηγόρης Νιώτης, είχε ανακοινώσει την πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης ν' αποσπάσει 80 εκπαιδευτικούς στις ΗΠΑ, για την κάλυψη των αναγκών της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας. Αλλά η αρχιεπισκοπή Αμερικής δεν θέλει τους δασκάλους, αποδεικνύοντας έτσι ότι είναι ο βασικός συντελεστής του αφελληνισμού των παιδιών των μεταναστών.

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
Επειδή οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους, επειδή το ζήτημα είναι οικονομικό κι επειδή η πολιτική της Αρχιεπισκοπής "προηγούνται οι ενορίες-μαγαζιά" είναι πασίγνωστη, το συμπέρασμα εξάγεται εύκολα: Ποιοί κοροϊδεύουν ποιούς;

Ας αφήσουν, λοιπόν, τα παραμύθια. Οι ομογενείς δεν τρώνε "κουτόχορτο"... Αν η Αρχιεπισκοπή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ήθελε και θέλει (τα γεγονότα από τα 1974 και μετά αποδεκνύουν το αντίθετο) και δεν είχε και έχει όλη της την προσοχή στην "κονόμα", θα μπορούσαμε να μιλάμε γιά ελληνόφωνη ομογένεια και το 2010... Διαφορετικά, ας μην αλληλοκοροϊδευόμαστε...

Γ.Λ. (1999)

[ ΚΑΛΑΜΙ - www.kalami.net/arthra/paideia.html - 8 Ιουλίου 1999 ]