top
Ελεύθερη Ώρα - 9 Αυγούστου 1999
Σπυρίδων:
Κινδυνεύει η ομογένεια
ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ των επιθέσεων που δέχεται το τελευταίο καιρό από μερίδα του Ελληνοαμερικανικού λόμπυ έρχεται να αποκαλύψει χωρίς φόβο και πάθος ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Σπυρίδων μέσω συνεντεύξεως την οποία παραχώρησε στην Ε.Ω.
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ αλλά και ανυποχώρητος στα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη ο "ΕΛΛΗΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ" αφού καταγγέλει τις μεθοδευμένες ενέργειες και επιδιώξεις ορισμένων παραγόντων της Ομογένειας που ως σκοπό και στόχο τους έχουν τον αφελληνισμό και την πλήρη αμερικανοποίηση του Ελληνικού στοιχείου στην μακρινή Ήπειρο της Αμερικής μέσω των απαντήσεων του στην Ε.Ω., έρχεται να ξεσκεπάσει την ανθελληνική δράση των επικριτών του.
Τέλος ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Σπυρίδων δεν παραλείπει να στηλιτεύσει τον ύπουλο ρόλο και τις προσπάθειες της Παπικής Εκκλησίας η οποία χρησιμοποίησε την ουνία ως Δούρειο Ίππο. Προσπαθεί να προσεγγίσει την Ορθοδοξία.
(Σελ. 3)
|
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ "Ε.Ω."
Θέλουν την Αμερικανοποίηση της Ομογένειας
ΚΑΤΑΘΕΤΟΝΤΑΣ τις ποιμαντικές του ανησυχίες για την πορεία της Ελληνορθοδόξου Εκκλησίας της Αμερικής, ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Σπυρίδων, μέσω της Ε.Ω., χωρίς φόβο και πάθος έρχεται να αποκαλύψει την σημαντική προσφορά αλλά και συμβολή της ελληνορθοδόξου Παραδόσεως στο πολυεθνικό κοινωνικό μωσαϊκό του αμερικανικού γίγνεσθαι! Κάνοντας λόγο για τον ρόλο της Εκκλησίας στην προώθηση των εθνικών μας θεμάτων, ισχυρίζεται ότι η ασφαλέστερη οδός διεκδίκησης αλλά και επίλυσής τους δεν πρέπει να είναι η προσωποπαγής και περιστασιακή αντιμετώπιση των θεμάτων, αλλά η θεσμοθετημένη με διάρκεια και αντοχή στο χρόνο και στα πράγματα θέση μας. Ακόμη, ο κ. Σπυρίδων μιλά για τα σχέδια και τους ποιμαντικούς του οραματισμούς ενώ, τέλος, δεν παραλείπει να προσδώσει ευθύνες στους ενήλικες για τον αποπροσανατολισμό της νεολαίας μας.
____________________
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
___________________
Σεβασμιώτατε ήδη έχουν περάσει τρία χρόνια από την ημέρα που η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου σας ενεπιστεύθη να ποιμάνετε ένα μεγάλο κομμάτι του Ορθόδοξου πληθυσμού στην μακρινή ήπειρο της Αμερικής. Τι αποκομϊσατε από αυτό τον λαό και τι έχετε διδαχθεί από αυτόν;
O πιστός λαός μας αποτελεί μία δυναμική παρουσία της ελληνορθόδοξης παράδοσης
στην μεγάλη χώρα των ΗΠΑ. Αυτό εύκολα το διαπιστώνει κανείς, πραγματοποιώντας έστω και μία σύντομη επίσκεψη στις κοινότητές μας και συνομιλώντας με τους εκκλησιαστικούς και άλλους παράγοντές μας ανά την χώρα.
Το ελληνοαμερικανικό στοιχεἰο είναι κοινωνικά επιτυχημένο και προοδευτικό. Κατέχει μάλιστα εξέχουσα θέση ανάμεσα στις διάφορες εθνικές μειονότητες της Αμερικής, κυρίως ως προς το εκπαιδευτικό του επίπεδο και την οικονομική του ευρωστία.
Η Ορθοδοξία έχει ενταχθεί πλέον στην αμερικανική πολυεθνική και πολυπολιτισμική κοινωνία ως μία αναγνωρισμένη χριστιανική παρουσία σε όλα τα μήκη και πλάτη του αμερικανικού γίγνεσθαι. Αυτό σημαίνει, ότι δεν αποτελεί στεγανό κοινωνικό γκέτο, αλλ' ανοιχτό κύκλωμα, στο οποίο μπορούν ανεμπόδιστα να προσέρχονται όλοι οι Αμερικανοί.
Οι ελληνοηθοδοξες κοινότητές μας απαρτίζονται όχι μόνο από ελληνοαμερικανούς, αλλά και από Αμερικανούς διαφόρων εθνικών προελεύσεων. Αν και το ελληνοαμερικανικό στοιχείο υπερτερεί οπωσδήποτε στο χώρο των κοινοτήτων μας, όμως, οι προσερχόμενοι στην Ορθοδοξία είναι πολλοί και σ' αυτό έχει συμβάλει και ο υψηλός αριθμός των μικτών γάμων.
Η κοινωνική αυτή επιτυχία και αναγνώριση του ελληνορθόδοξου λαού μας, αλλά και η επιμειξία του με μη ελληνορθόδοξους, παρέχει ιδιαίτερες ευκαιρίες προβολής και συμβολής της ελληνορθόδοξης παραδόσεως στο πολυεθνικό κοινωνικό μωσαϊκά της Αμερικής.
Γνωστή είναι η ευαισθησία σας έναντι του Ελληνισμού και της Ορθοδόξου Ιεράς παραδόσεως. Πιστεύετε ότι αυτές οι δύο προτεραιότητες τις οποίες έχετε δώσει στην εκτέλεση των αρχιερατικών σας καθηκόντων είναι και η ρίζα των επιθέσεων πού δέχεστε τον τελευταίο καιρό από μικρή ομάδα της Ελληνορθοδόξου Ομογένειας; Ποιό μήνυμα θα θέλατε να στείλετε προς τους λίγους αυτούς επικριτές σας;
Πράγματι η διατήρηση της ελληνορθόδοξης ταυτότητας μέσα στο αμερικανικό εθνο-κοινωνικό πλαίσιο αποτελεί απόλυτη και δεδομένη προτεραιότητά μας. Η προτεραιότητα αυτή ενισχύεται από τον άμεσο κίνδυνο αφομοίωσης που συνεχώς αντιμετωπίζουμε, λόγω της κοινωνικής επιτυχίας και αναγνώρισής μας απ'τη μια πλευρά και, απ' την άλλη, της επιμειξίας μας, σε σημείο που θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ουσιαστική αλλοίωση της ελληνορθόδοξης ταυτότητας σε πολλές περιπτώσεις. Μία τέτοια αλλοτρίωση είναι καταφανής σε ωρισμένους κύκλους που είτε έν γνώσει είτε εν αγνοία τους, προωθούν τον εξαμερικανισμό και μάλιστα δυναμικά, σε σημείο που να μην αντιλαμβάνονται τη ζωτική σημασία της διατηρήσεως των δεσμών της ελληνορθόδοξης ομογένειας της Αμερικής με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και γενικά τον Ελληνισμό, αλλά και να αντιτίθενται στην καλλιέργεια και διατήρηση των δεσμών αυτών. Αυτή την αντίθεση έχουν ως υπόβαθρο και πολλές φορές φορές και ως κύριο ελατήριο οι τελευταίες προσπάθειες διαμφισβητήσεως των εδώ εκκλησιαστικών και εθνικών μας θεσμών.
Θα επαναλάμβανα σ' όλους τους πιστούς μας στην Αμερική, ότι η Μητέρα μας Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, είναι η πρώτη πηγή της ορθόδοξης χριστιανικής παραδόσεως και μαρτυρίας και ότι ο Ελληνισμός είναι "συστατικό" στοιχείο της Ορθοδοξίας, όπως άλλωστε το διατύπωσε αυτό τόσο εύστοχα πριν μερικές δεκαετίες ο μεγάλος Ρώσσος θεολόγος Γ. Φλωρόβσκυ. Μόνο άγνοια ή αποξένωση ή αλλοίωση ταυτότητας, θα δικαιολογούσε την παραθεώρηση αυτής της πραγματικότητας.
Πιστεύετε Σεβασμιώτατε ότι η δραστηριότητα της Εκκλησίας της Αμερικής θα μπορούσε να βοηθήσει στην προώθηση των εθνικών μας θεμάτων και πώς;
Βεβαιότατα. Το απέδειξε αυτό τόσο στο παρελθόν, όσο και σήμερα που διαθέτει ακόμη περισσότερες δυνατότητες για να εκπληρώσει μία τέτοια αποστολή. Ως πρός τη μεθοδολογία της αποστολής αυτής, θα έλεγα ότι καταβάλλεται ιδιαίτερη προσπάθεια εκ μέρους της Ι. Αρχιεπισκοπής, ώστε να δρομολογηθούν τα πράγματα επάνω σε ασφαλέστερη και αποδοτικότερη βάση. Η βάση αυτή δέν πρέπει να είναι προσωποπαγής και περιστασιακή, αλλά θεσμοθετημένη με διάρκεια και αντοχή στο χρόνο και στα πράγματα.
Η Εκκλησία της Αμερικής για τον απόδημο Ελληνισμό, Σεβασμιώτατε, έχει την εθναρχική ιδιότητα και αν ναι, με ποιούς κινδύνους έχετε να αντιπαλεύσετε έτσι ώστε να αποφευχθεί στην επόμενη χιλιετία η απο-ορθοδοξοποϊηση και η απο-ελληνοποίηση του Χριστεπώνυμου πληρώματος; Ως Ποιμενάρχης με ποιά μέσα θα αντιμετωπίσετε αυτό το πρόβλημα;
Και βέβαια έχει εθναρχική ιδιότητα η Εκκλησία μας στην Αμερική, όπως άλλωστε έχουν μέχρις ενός σημείου και όλες οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες της Αμερικής. Γι' αυτό το λόγο και πιστεύουμε, ότι η σύσφιγξη των δεσμών και των σχέσεών μας με τον ευρύτερο Ελληνισμό, αποτελεί ιδιαίτερη προτεραιότητα.
Η απο-ορθοδοξοποίηση της Εκκλησίας μας Θα αποφευχθεί όχι μόνο διατηρώντας αμείωτους, αλλά και ενισχύοντας παντοιοτρόπως τους δεσμούς μας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται η Ι. Αρχιεπισκοπή μας. Το εγχείρημα αυτό συμπεριλαμβάνει και τις προσπάθειες για πληρέστερη προσαρμογή και εδραίωση των δομών και των διακονιών της Ι. Αρχιεπισκοπής στην μακραίωνα ορθόδοξη Παράδοση. Το έργο που έχει μέχρι τώρα επιτελεσθεί στους τομείς αυτούς από τους προηγούμενους Αρχιεπισκόπους Αμερικής, πρέπει να ολοκληρωθεί. Η απο-ελληνοποίηση, ο αφελληνισμός δηλαδή, της Εκκλησίας μας είναι κι αυτό πρόβλημα ζωτικό, αφού Ελληνισμός και Ορθοδοξία είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα, και η πλειονότητα των μελών των κοινοτήτων μας είναι ελληνικής καταγωγής.
Επιπλέον, αντίθετα απ' ό,τι συχνά πιστεύεται, η σημερινή Αμερική και θέλει και υποστηρίζει τη διατήρηση της ιδιαιτερότητας των εθνικών πολιτισμικών παραδόσεων που έχει ενσωματώσει. 0 κόσμος μας, γενικότερα, δέχεται την πολλαπλότητα ως στοιχείο ικανότητας και προόδου. Ποιός δεν θα 'θελε μέσα στην πολυμορφία του σημερινού κόσμου να διατηρηθεί ζωντανός και σφριγηλός ο Ελληνισμός που χάρισε κατά την μακραίωνη πορεία του τόσα πολλά στην ανθρωπότητα. Ελπίζεται, ότι με την ενίσχυση των δεσμών της Ομογένειάς μας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον ευρύτερο ελληνισμό να επιτευχθεί αυτή η ζωντάνια και σφριγηλότητα της Εκκλησίας μας και στην Αμερική. Θα αποδειχθεί ευεργετική για όλους τους καλόπιστους και προοδευτικούς ανθρώπους.
0 Αρχιεπίσκοπος Αμερι- κής Σπυρίδων με τον συντάκτη της "Ε.Ω." Γιώργο Βασιλείου
Θα θέλατε να μας αποκαλύψετε τούς οραματισμούς, τα σχέδιά σας για την δραστηριότητα της Ι. Αρχιεπισκοπής στο κοινωνικό γίγνεσθαι της μακρυνής ηπείρου την οποία ποιμαίνετε;
Θα χρειαζόταν ιδιαίτερη συνέντευξη για την διεξοδική συζήτηση του ευρύτατου αυτού θέματος. Αρκεί, όμως, να αναφερθούν ορισμένοι τομείς, στους οποίους επιδιώκεται μία κάποια μεγαλύτερη δραστηριοποίηση.
Η ελληνορθόδοξη παιδεία και η προβολή της και στις κοινότητές μας και στους γύρω μας συνανθρώπους είναι Θέμα ζωτικότατο, στο οποίο η Ι. Αρχιεπισκοπή έχει ήδη δώσει προτεραιότητα και πρέπει να δώσει και μεγαλύτερη ακόμη προσοχή στο μέλλον. Ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δοθεί και στην κατήχηση των μελών των κοινοτήτων μας (μέάω εκδόσεων, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών, προβολής στο διαδίκτυο, διαλέξεων κπι άλλων συναφών δραστηριοτητων-προγραμμάτων) γύρω από το γνήσιο και αμιγές ορθόδοξο ήθος. Πρέπει, επίσης, να επιδιωχθεί η διασύνδεση των κοινωνικών και άλλων προσπαθειών των ομογενειακών οργανισμών και ομοσπονδιών με εκείνες των ελληνορθοδόξων κοινοτήτων και επισκοπών της Ι. Αρχιεπισκοπής μας στα πλαίσια των δραστηριοτήτων των διαφόρων πολιτιστικών κέντρων που υπάρχουν, όπως του Πολιτιστικού μας Κέντρου την Αστόρια της Νέας Υόρκης. Πρέπει, επίσης, να προωθηθεί το φιλανθρωπικό έργο των ήδη υπαρχόντων ελληνορθοδόξων ιδρυμάτων, αλλά και η ίδρυση παρόμοιων νέων ευαγών κέντρων, για τους ασθενείς, τους ηλικιωμένους, τους νέους με ειδικές ανάγκες κ.τ.λ., ιδιαίτερα σε περιοχές όπου παρατηρείται μεγαλύτερη πληθυσμιακή συγκέντρωση ομογενών. Μεταξύ των αμέσων στόχων της Ι. Αρχιεπισκοπής είναι και η προώθηση κοινών προγραμμάτων με την Ελλάδα και γενικότερα με τους ελληνορθόδοξους χώρους.
Πρέπει, γενικά, να ληφθούν όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα για να εμπεδωθεί η ενότητα μεταξύ των ελληνορθοδόξων και όλων των λοιπών ορθοδόξων πιστών της Αμερικής, ώστε όλοι μαζύ να συμπορευθούν με την απανταχού της οικουμένης Ορθοδοξία.
Σας φοβίζει ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός του Ισλάμ, πώς βλέπετε τους θρησκευτικούς διαλόγους, νιώθετε ότι αυτοί μπορούν θα συμβάλουν αποφασιστικά στην επίτευξη της ειρήνης μεταξύ των λαών;
Ο θρησκευτικός φονταμενεαλισμός του Ισλάμ έχει, κατά τη γνώμη μου, πολιτικές ρίζες. Γι' αυτό και αποτελεί πρόβλημα για τις πολιτικές, κυρίως, δυνάμεις. Δεν έχω καμμία αμφιβολία, ότι οι θρησκευτικοί διάλογοι, διαθρησκειακοί ή διεκκλησιαστικοί, συμβάλλουν θετικά και ίσως αποφασιστικά στην επίτευξη της ειρήνης μεταξύ των λαών. Το ποσοστό της επιτυχίας της συμβολής τους στον τομέα αυτό κρίνεται από διάφορους παράγοντες και ιδιαίτερα από το συγκεκριμένο πλαίσιο, μέσα στο οποίο αναλαμβάνονται. Στην Αμερική, π.χ. ο διάλογος με τους ετερόδοξους ισχυροποιεί την ενότητα των Ορθοδόξων και απομυθοποιεί τις ιστορικές αντιπαραθέσεις των διαφόρων Δογμάτων. Δεν πρέπει να ξεχνιέται, ότι η πραγματικότητα διαφέρει πάντοτε από την εικόνα που της προσδίδεται από τους ερμηνευτές της.
Ο Πάπας βλάπτει
Πώς βλέπετε τις επεκτατικές κινήσεις του Πάπα μέσω του δούρειου ίππου της ουνίας;
Η Ουνία δεν είναι η ίδια παντού, ούτε έχει τις ίδιες προδιαγραφές και προοπτικές με εκείνες του παρελθόντος. Αυτό συμπεραίνεται αβίαστα και από τις πρόσφατες μαζικές επιστροφές των Ουνιτών στην Ορθοδοξία. Εδώ στην Αμερική βλέπουμε το φαινόμενο της επιστροφής των Ουνιτών να παίρνει εκπληκτικές διαστάσεις. Καρπαθορρωσικές και Ουκρανικές Κοινότητες, ακόμη και Μελχιτικές, επιστρέφουν στην Ορθοδοξία σήμερα και αντιστρέφουν την ιστορία αιώνων, δημιουργώντας θετικότατες προοπτικές για το ρόλο της Ορθοδοξίας στον χριστιανικό κόσμο κατά την τρίτη χιλιετηρίδα μ.Χ. Οπωσδήποτε η Παπική Εκκλησία φαίνεται, ότι προσπαθεί εδώ και εκεί να χρησιμοποιήσει την Ουνία σαν δούρειο ίππο στις σχέσεις της με την Ορθοδοξία. Είναι ξεκάθαρο, όμως, ότι μία τέτοια τακτική δεν έχει καμμία απολύτως επιτυχία και προοπτική στην σημερινή εποχή. Η σημερινή Ουνία αποτελεί μάλλον πονοκέφαλο για τον Παπισμό. Μερικοί υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι ο ρόλος και οι προοπτικές της ωφελούν παρά βλάπτουν την Ορθοδοξία.
Όλοι Σεβασμιώτατε ομιλούν για μία επικρατική κρίση αξιών στον κόσμο. Αποδέχεστε ότι αυτό συμβαίνει και, αν ναι, ποιά πιστεύετε ότι είναι τα στοιχεία εκείνα που πρέπει να κυριαρχήσουν για να γίνει ο κόσμος καλύτερος;
Οπωσδήποτε Θα συμφωνήσω με όλους στο ότι γενικά υπάρχει κρίση αξιών. Δεν είμαι, όμως, βέβαιος, αν θα τη θεωρούσα την κρίση αυτή επικρατική, όπως την ονομάσατε, διότι κατ' αρχήν διαφέρει από τόπο σε τόπο και από το ένα κοινωνικό πλαίσιο στο άλλο. Το φαινόμενο της κρίσης πάντα υπήρχε σε διάφορες μορφές, αλλά ποτέ δεν έλειψε και η επίλυση της οποιασδήποτε κρίσης.
Νομίζω, ότι η σημερινή κρίση στις κοινωνίες, σαν την αμερικανική ή την ευρωποϊκη, είναι
πνευματική και οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στην υπερβολική ανάπτυξη του υλιστικού και τεχνολογικού πολιτισμού, ο οποίος έχει κατά κάποιο τρόπο εκπορθήσει τη λειτουργία και προτεραιότητα του ανθρώπινου πνεύματος.
Η Εκκλησία με την πνευματική προοπτική της αποκτά ιδιαίτερη σημασία μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο. Της προσφέρεται η ευκαιρία να διακονήσει τον άνθρωπο με περισσότερη αποτελεσματικότητα και επιτυχία. Θέλω να είμαι -και είμαι- αισιόδοξος για το μέλλον, επειδή γνωρίζω, ότι α Χριστός έχει νικήσει το κακό και εγκαθιδρύσει ήδη την αιώνια βασιλεία του μέσα στον κόσμο μέσω της Εκκλησίας. Η Εκκλησία είναι και παραμένει η κιβωτός της σωτηρίας, οποιαδήποτε και αν είναι η κρίσπ που αντιμετωπίζει ο σημερινός άνθρωπος.
Απεχθάνομαι το ψεύδος
Τι είναι αυτό που απεχθάνεστε περισσότερο στην ζωή σας;
Δεν ξέρω τι μου είναι περισσότερο απεχθές στη ζωή, γιατί εξαρτάται από τις περιστάσεις. Γενικά θα έλεγα ότι απεχθάνομαι την προσποίηση, την υποκρισία, και πρό πάντων το ψεύδος και τη συκοφαντία που έχουν κοινή προέλευση τη διαβολή. Και η σχέση, ακόμη κι ετυμολογική, της διαβολής με το Διάβολο είναι προφανής. Αλλά το θλιβερότερο είναι, ότι το φαινόμενο της διαβολής δεν απουσιάζει από κανένα απολύτως χώρο της ανθρώπινης ζωής...
Τί θα συμβουλεύατε τους νέους για τις σύγχρονες`μάστιγες του αιώνα, τα ναρκωτικά και το AIDS;
Νομίζω, ότι την μεγαλύτερη έυθύνη για τον αποπροσανατολισμό της νεολαίας σήμερα την έχουμε εμείς οι ενήλικες που δεν στηρίξαμε όσο θα έπρεπε την οικογένεια και την Εκκλησία, ως τους πρωταρχικούς φορείς των πραγματικών αξιών της ζωής. Είναι πρώτιστο και επιτακτικό καθήκον μας να αγκαλιάσουμε τους νέους και να τους δείξουμε και με λόγια και με έργα, πόσο απατηλός και ολέθριος είναι ο δρόμος που οδηγεί σ' αυτές τις σύγχρονες μάστιγες. Πρέπει να βρούμε το χρόνο να συνομιλήσουμε με τους νέους, να συμμερισθούμε τα όνειρά τους και να συμπορευθούμε μαζί τους σε σωστά και δημιουργικά μονοπάτια, δείχνοντάς τους πόσο αναγκαία είναι η αμοιβαία επικοινωνία.
Τί μήνυμα θα θέλατε να στείλετε μέσω της "Ε.Ω.” στο αναγνωστικό της κοινό;
Το μήνυμά μου δεν μπορεί να είναι κανένα άλλο παρά η ευλογία και το έλεος που έφερε και φέρνει ο Χριστός σε όλους μας και σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω της Εκκλησίας Του που είναι το ίδιο το νεκραναστημένο σώμα Του. Αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να είμασθε πάντα έτοιμοι να συσταυρωθούμε μαζί Του για να μπορέσουμε και να συμβασιλεύσουμε μαζί Του.
[ Ελεύθερη Ώρα - 9 Αυγούστου 1999 - σσ. 1 και 3 ]
|