top

Εθνος της Κυριακής - 4 Ιουλίου 1999

Ιερή ναυμαχία

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θέλει να αντικαταστήσει τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Σπυρίδωνα, αλλά αυτό δεν πρόκειται να γιατρέψει καμιά πληγή...

Φανάρι εναντίον ΗΠΑ

Το παρασκήνιο της κόντρας Βαρθολομαίου-Σπυρίδωνα
που έχει αναστατώσει την ελληνοαμερικανική κοινότητα

ΕΑΝ γίνονταν σήμερα εκλογές, με ερώτημα την αποχώρηση (ή όχι) της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, το ναι θα λάμβανε το 99%.

Η παραπάνω σκληρή πραγματικότητα, όπως εκφράστηκε από ανώτερο κληρικό σε συνομιλία του με το "Εθνος της Κυριακής", αποδεικνύει την απόλυτη ευθύνη του Φαναρίου και προσωπικά του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και 2-3 στενών συνεργατών του, για την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Αρχιεπισκοπή Αμερικής, και κατά συνέπεια η ίδια η Ελληνοαμερικανική Κοινότητα, από την οποία αναμένει στήριξη και υποστήριξη η Ελλάδα, στις κρίσιμες στιγμές για τα ελληνικά εθνικά θέματα και το Κυπριακό.

Όμηρος

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Σπυρίδωνας είναι όμηρος των βυζαντινών παιχνιδιών της ηγετικής ομάδας του Φαναρίου, η οποία κατά διαστήματα τον στηρίζει και τον ανυψώνει και κατά περιόδους επιχειρεί να τον ταπεινώσει και να τον εξευτελίσει, στηρίζοντας τις επιλογές των εχθρών του.

Ο πόλεμος των τελευταίων ημερών, που εκπορεύεται από το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, έχει αφήσει εμβρόντητη την Ομογένεια, κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο το Φανάρι "τρώει" τα παιδιά του.

Είναι φανερό πλέον ότι ο Σπυρίδωνας, που εστάλη στη Νέα Υόρκη με προσωπική απόφαση του κ. Βαρθολομαίου, "χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος, είχε ημερομηνία λήξης στην πλάτη του", κατά την έκφραση εκκλησιαστικής πηγής, μόνο που οι του Φαναρίου δεν υπολόγισαν ότι θα ταυτιστεί, ψυχή τε και σώματι, με εκείνα τα μέλη του "ελληνικού λόμπι", τα οποία θεωρούν ότι η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία, όπως συνέβαινε τα τελευταία χρόνια της περιόδου του πρώην Αμερικής κ. Ιακώβου, πρέπει να έχει θέση - και να την εκφράζει χωρίς φόβο και πάθος - ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Κύπρο, θέματα για τα οποία το Οικουμενικό Πατριαρχείο όχι μόνο δεν έχει άποψη, αλλά αν μπορούσε να έχει, ίσως να ήταν επικριτική.

Οι ψίθυροι, οι διαρροές, η αβεβαιότητα, τα πισώπλατα μαχαιρώματα, αλλά και οι ανίερες συμμαχίες πρώην θανάσιμων εχθρών εναντίον του, "έχουν κάνει (τον Σπυρίδωνα) σμπαράλια", είπε στο "Εθνος της Κυριακής" συνομιλητής του Αρχιεπισκόπου, που εξέφρασε την απορία για το γεγονός ότι "ακόμη αντέχει"...

Ο ίδιος ομογενής πιστεύει ότι ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος είναι "σκληρό καρύδι" και εν πάση περιπτώσει "θα αρνηθεί να τον πάνε ως αρνί στη σφαγή", κάτι που σημαίνει ότι από μόνος του ΔΕΝ θα παραιτηθεί.

Βέβαια, διέπραξε και ο ίδιος τραγικά λάθη, ιδιαίτερα όταν στην αρχή εγκολπώθηκε τους σημερινούς πολέμιούς του, τους οποίους εξεδίωξε στη συνέχεια.

Στα αρνητικά του καταγράφονται ο τρόπος με τον οποίο (ΔΕΝ) επιλήφθηκε των υποθέσεων της Θεολογικής Σχολής και του θέματος του π. Χαράλαμπου Στεφανόπουλου, με αποτέλεσμα να δώσει ζωή στην "ετοιμοθάνατη" οργάνωση "GOAL", η οποία μετά την πατριαρχική απόφαση του Ιανουαρίου για παραμονή του Σπυρίδωνα, οδηγείτο σε διάλυση.

Αποτυχία

Τι διακινδυνεύει, μάλλον έχει ήδη χάσει, το Οικουμενικό Πατριαρχείο με την αλλοπρόσαλλη - και για μερικούς "ύποπτη"

- πολιτική του στα ομογενειακά εκκλησιαστικά πράγματα;

- Πρώτα απ' όλα, έχει απολέσει και δεν πρόκειται να κερδίσει ποτέ ξανά, τους Ελληνοαμερικανούς που έχουν συσπειρωθεί στην GOAL, οι οποίοι, εάν δεν επιτύχουν την απομάκρυνση του Σπυρίδωνα, τότε θα αποχωρήσουν ομαδικά από την Αρχιεπισκοπή Αμερικής και, ή θα οδηγηθούν στην αγκαλιά της Ρωσικής Εκκλησίας ή θα προχωρήσουν στη δημιουργία αυτοκέφαλης εκκλησίας με μια παράλληλη στενή σχέση με την Εκκλησία της Ελλάδος, χωρίς να έχουν οποιαδήποτε εξάρτηση από το Φανάρι, μια κίνηση που θα βρει υποστηρικτές και ανάμεσα στον κόσμο του Σπυρίδωνα.

- Το άλλο μεγάλο πρόβλημα του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι οι οπαδοί του Αρχιεπισκόπου, ανάμεσά τους και μια μεγάλη ομάδα φανατικών.

Το πατριαρχικό "σκοτσέζικο ντους" στον Σπυρίδωνα και η, ήξεις αφήξεις, πολιτική για τον Αρχιεπίσκοπο, με το τελεσίγραφο των φίλων του πατριαρχικού συμβούλου, π. Αλέξανδρου Καρλούτσου προς το Φανάρι - "ή ο πάτερ Άλεξ ή ο Αρχιεπίσκοπος - έχουν στρέψει τους υποστηρικτές του κ. Σπυρίδωνα εναντίον του Πατριαρχείου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, μια ισχυρή ομάδα ομογενειακών παραγόντων επιθυμεί να συναντήσει μέσα στο καλοκαίρι τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη και τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, για να συζητήσουν το μέλλον του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας στην Αμερική.

Έτσι, το Φανάρι κατάφερε να μην έχει πια φίλους στην Αμερική, εκτός μερικών που γοητεύονται ακόμη από τη δόξα της Κωνσταντινούπολης, την οποία επισκέπτονται συχνά για να λάβουν "γραμμή". Όπως είναι γνωστό, ο κ. Βαρθολομαίος έριξε εδώ και 2-3 μήνες γέφυρες προς την ομάδα του π. Αλέξανδρου Καρλούτσου, του ιερέα που ταπείνωσε τον πρώην Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο, και που έχει μεγάλες πιθανότητες να στείλει σε πρόωρη σύνταξη τον Σπυρίδωνα.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα ομογενειακών εφημερίδων, ο π. Καρλούτσος μετέφερε πρόσφατα στο Φανάρι επιταγή ενός εκ. δολαρίων εκ μέρους του Άλεξ Σπανού στον Πατριάρχη, όχι για να χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες του Πατριαρχείου, αλλά για να αγοραστεί πατριαρχική κατοικία. Αμέσως μετά την παράδοση της επιταγής, σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα, άρχισαν τα σενάρια για απομάκρυνση του Σπυρίδωνα.

Επίσης, έγινε γνωστό ότι ο κ. Βαρθολομαίος είναι ενοχλημένος με την ανάμειξη του Σπυρίδωνα σε "αντιτουρκικές", όπως χαρακτηρίζονται, ενέργειες της Ομογένειας.

Μέλη της GOAL, όσο και υποστηρικτές του Σπυρίδωνα, αντιδρούν στις σκέψεις για αντικατάσταση του Αρχιεπισκόπου από τον μητροπολίτη Ιωακείμ, λόγω του γεγονότος ότι ο πνευματικός ηγέτης της Ομογένειας θα έχει τουρκική υπηκοότητα.

Εάν τελικά το Φανάρι αποφασίσει να προχωρήσει σε αλλαγή του Αρχιεπισκόπου, οι ομογενείς προτιμούν το μητροπολίτη Βρεσθένης, Δημήτριο Τρακατέλλη, έναν εξαιρετικής σοβαρότητας κληρικό, αν και στο σημείο που έχει φέρει τα πράγματα η ηγετική ομάδα του Φαναρίου, το σχίσμα είναι πλέον ένα δυσάρεστο γεγονός...

[ Εθνος της Κυριακής - 4 Ιουλίου 1999 - σελ. 32 ]