top

ΚΕΠ – 8 Ιουλίου 1999

ΦΑΝΑΡΙ - ΑΜΕΡΙΚΗ

Προσπάθεια συνυπευθυνοποίησης της κυβέρνησης Σημίτη

Ο γενικός αναβρασμός που επικρατεί στην Αμερική, το Φανάρι και την Αθήνα τις τελευταίες μέρες εξ αιτίας της προσπάθειας του πατριαρχείου να επιτύχει την αντικατάσταση του αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Σπυρίδωνα έχει φέρει δύο πράγματα στην επιφάνεια:

1) Όσο κι αν έχει την οικονομική υποστήριξη μιας μικρής ομάδας πλουσίων της Αμερικής, το Φανάρι έχει στην ουσία απομονωθεί στην προσπάθεια του να απομακρύνει τον κ. Σπυρίδωνα εξ αιτίας των δυναμικών αντιδράσεων της ομογένειας της Αμερικής, αλλά και της υποστήριξης του κ. Σπυρίδωνα εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης,

2) διστάζει να αναλάβει την αποκλειστική ευθύνη της αρχιεπισκοπικής αντικατάστασης και των δυσάρεστων συνεπειών της στο χώρο της σοβαρά πια προβληματισμένης ελληνο-αμερικανικής ομογένειας.

Αυτό εξηγεί την απόφαση του πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου να στείλει πατριαρχική αντιπροσωπεία με δύο μητροπολίτες στον πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη. Σκοπός της αντιπροσωπείας είναι να “ενημερώσει” τον πρωθυπουργό της χώρας για τα σχέδια και τις επικείμενες αποφάσεις του Φαναρίου σχετικά με το μέλλον της Εκκλησίας της Αμερικής.

Σύμφωνα με καλά ενημερωμένους εκκλησιαστικούς κύκλους, η αντιπροσωπεία του κ. Βαρθολομαίου θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει τη συναίνεση του πρωθυπουργού για τις επικείμενες αποφάσεις του Φαναρίου. Παραμένει άγνωστο, αν η κυβέρνηση θα θελήσει να δεχθεί την πατριαρχική αντιπροσωπεία, αφού οποιαδήποτε εμπλοκή της θα την καθιστούσε συνυπεύθυνη για τις απρόβλεπτες συνέπειες που ενδέχεται να έχουν οι αδιαφανείς αποφάσεις του Φαναρίου σε μια περίοδο που θεωρείται εξαιρετικά κρίσιμη για τα εθνικά θέματα.

Πολιτικοί κύκλοι παρατηρούν, ότι με τη νέα κίνηση του Φαναρίου να στείλει αντιπροσωπεία μητροπολιτών στην Αθήνα, η ελληνική κυβέρνηση φέρεται σε αρκετά δύσκολη θέση. Η δεδηλωμένη υποστήριξη του κ. Σπυρίδωνα από τη ομογένεια και η συμπαράσταση του ελληνο-αμερικανικού λόμπι (ΑΧΕΠΑ, ΣΑΕ, Εθνικού Συμβουλίου και άλλων μεγάλων ομογενειακών οργανισμών) κάνουν ακόμη πιο λεπτή τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς διαπιστώνει, ότι η εμπλοκή της σε εκκλησιαστικά “παιχνίδια” και νεφελώδεις ιστορίες οικονομικών συναλλαγών μπορεί να στοιχίσει την ενότητα της ελληνο-αμερικανικής ομογένειας με τεράστιες εθνικές συνέπειες.

[ Κέντρο Εκκλησιαστικής Πληροφόρησης - 8 Ιουλίου 1999 ]