Αμφίεση των κληρικών και φονταμενταλισμός

η Πρωϊνὴ - 4 Φεβρουαρίου 1999

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Γράφει ο Ι. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ *)

Ειλικρινά δεν κατανοώ γιατί οι αντίπαλοι του Αρχιεπισκόπου επιμένουν να περιβάλλουν με ιδεολογική χροιά τις διαφορές που έχουν με το Σεβασμιότατο. Οι διοικητικές και προσωπικές διαφορές πρέπει να διευθετούνται μέσα στα ενδεδειγμένα πλαίσια κι όχι να γίνονται πεδίο ανταγωνισμού στην αρένα της ιδεολογίας, κι ακόμα χειρότερα της θεολογίας.

Σε τι αποσκοπούσε λ.χ. η συμπερίληψη της υποτιμητικής αναφοράς της δήλωσης των Μητροπολιτών για το ράσο; Αν ο Αρχιεπίσκοπος επιδιώκει να εισαγάγει την παραδοσιακή αμφίεση στούς κληρικούς μας θα πρέπει να επαινεθεί και να ενισχυθεί (ιδιαίτερα από τους φύσει και θέσει συνεργάτες του, τους επαρχιούχους Μητροπολίτες μας) σ' αυτή του την προσπάθεια.

Εξηγήσαμε με εκτενή άρθρα, στο πρόσφατο παρελθόν, γιατί η παραδοσιακή περιβολή των κληρικών μας είναι χρήσιμη για το έργο της διακονίας τους. Αν ορισμένοι κληρικοί πιστεύουν ότι δεν είναι σε θέση να κάνουν αυτή τη θυσία ή αν έχουν την αντίληψη ότι, λόγω των ιδιαζουσών συνθηκών της Αμερικής, το ράσο βάζει προσκόμματα στη διακονία τους, μπορούν (αφού ο Αρχιεπίσκοπος δεν είπε ποτέ ότι θέλει να το επιβάλει ετσιθελικά) να συνεχίσουν να φορούν το φράγκικο κολλάρο, χωρίς να κάνουν δηκτικές παρατηρήσεις για όσους πιστεύουν το αντίθετο.

Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετούν οι σκληροί και λανθασμένοι θεολογικά χαρακτηρισμοί περί φονταμενταλισμού και οι ανιστόρητοι ισχυρισμοί ότι δήθεν μόνο ατην Ελλάδα οι κληρικοί φορούν ράσα; Στα Πατριαρχεία Αντιοχείας, Ιεροσολύμων, Σερβίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, και στις Εκκλησίες Κύπρου, Αλβανίας κτλ. οι ορθόδοξοι κληρικοί δεν φορούν ράσα; Η ιστορική αλήθεια και η σύγχρονη πραγματικότητα μαρτυρούν αδιάψευστα ότι το ράσο ήταν η στολή όλων των ορθόδοξων κληρικών, μέχρι τις αρχές του αιώνα μας, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Δυο γεγονότα ανέτρεψαν την ευλογημένη αυτή πρακτική: Καταρχήν ο νεωτεριστής Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης, ο οποίος, μεταξύ πολλών άλλων καινοτομιών, επέβαλε την κατάργηση του ράσου. Επίσης το κλίμα που επικράτησε τις τελευταίες δεκαετίες σε εχθρικά προς της Ορθοδοξία κράτη οδήγησε τους κληρικούς των Εκκλησιών αυτών να αποφεύγουν να ντύνονται με την παραδοσιακή περιβολή τον ορθόδοξου κλήρου. Άρα η κατάργηση του ράσού είναι είτε νεωτερισμός, είτε προσαρμογή σε αντίξοες συνθήκες, ενώ η διατήρησή του σεβασμός στην Παράδοση.

Άλλωστε, αν δεχθούμε τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι η περιβολή του ράσου είναι φονταμενταλισμός, ο χαρακτηρισμός αυτός αφορά και τον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Αλλά και οι ίδιοι οι Σεβασμιότατοι αρχιερείς μας δεν ρασοφορούν; Βάσει ποιας λογικής η ρασοφορία των επισκόπων μας, συμπεριλαμβανομένου και του πρώην Αμερικής Ιάκωβου, είναι συμμόρφωση στην Παράδοση, ενώ η ρασοφορία των πρεσβυτέρων και των διακόνων είναι φονταμενταλισμός; Κατανοούμε σε πόσο ανιστόρητα, εξωπραγματικά και θεολογικά αστήρικτα συμπεράσματα καταλήγουμε αν δεχθούμε τον ισχυρισμό ότι το ράσο είναι φονταμενταλισμός και ότι μόνον οι κληρικοί της Ελλάδας ντύνονται με ράσα;

Θερμή παράκληση όλων των απλών χριστιανών είναι η Εκκλησία και η ομογένεια να παραμείνουν ενωμένες μέσα σε πνεύμα αγάπης και ομόνοιας.

Ο Σεβασμιότατος ας δώσει σ' όλους, χωρίς αποκλεισμούς, τη δυνατότητα να προσφέρουν ότι καλύτερο έχουν στην Εκκλησία και την ομογένεια.

Είμαστε μια μικρή ομάδα ανάμεσα σε ένα ωκεανό προτεσταντικής πλημμυρίδας. Κανείς δεν περισσεύει στον αγώνα για τη διάσωση της ομογένειας και τη μεταλαμπάδευση της Ορθοδοξίας.

Οι αντίπαλοι του Αρχιεπισκόπου, από την άλλη, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αποξενώνονται από τη συμπάθεια της ομογένειας με τις συνεχείς και δηκτικές επιθέσεις τους εναντίον της ορθόδοξης παράδοσης και του μοναχισμού.

___________________

*) Δημοσιογραφικό ψευδώνυμο του φιλόλογου-θεολόγου Παναγιώτη Τελεβάντου

[ η Πρωϊνὴ - 4 Φεβρουαρίου 1999 - σ. 5 ]