top

η Πρωϊνὴ - 11 Ιανουαρίου 1999

Όπως και τον Ιάκωβο

Ουδείς συμφωνεί κι ουδείς χάρηκε με τον τρόπο που υποχρεώθηκε σε παραίτηση ο κ. Ιάκωβος. Όμως, οι ίδιοι που τον πίεζαν τότε (και σήμερα τον αγκαλιάζουν) θέλουν να κάνουν το ίδιο και στον Σπυρίδωνα.

Διαβάζω μερικές φορές τα σημερινά γραπτά του "Κήρυκα" για τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο.

Διαβάζω και τα γραπτά εναντίον του Σπυρίδωνα και τα συγκρίνω με τα εναντίον του Ιακώβου, μερικά χρόνια πριν. Ας πάμε κατ' ακρίβεια στις 5 Απριλίου 1989, να δούμε τι έγραφε η ομογενειακή συνάδελφος "Ε.Κ.".

"Με πληθωρικές δόσεις θριαμβολογίας κι εντυπωσιασμού γιορτάσθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο 1 και 2 Απριλίου η τριακονταετία του αρχιεπισκόπου Ιακώβου, την οποία έφθασε στο σημείο να αποκαλέσει ο ίδιος "ιστορική" (Ε.Κ. Κυριακή 5 Απριλίου). Αναμφίβολα είναι "ιστορική" η διακονία ταυ σεβασμιοτάτου για τα τόσα που έγιναν... αλλά και για τα όσα δεν έγιναν...

Όμως και αυτή τη φορά κινήθη- καν τόσο επικαλυπτικά και παραπλανητικά οι μηχανισμοί των δημοσίων σχέσεων που μεριάστηκαν προσωρινά βέβαια οι δυσάρεστες πιστοποιήσεις της ατελεσφορίας και φάνηκε για μια ακόμα φορά το παραμύθι που έχει όμως όνομα και το λένε "προβολή".

Γύρω απ' αυτή την μαγική κι ευφάνταστη λέξη εξαντλήθηκε ολάκερη η διακονία του σεβασμιοτάτου, γι' αυτό βέβαια και σήμερα προβάλλεται σαν το μέγιστο κατόρθωμα του, για τα άλλα είναι οδυνηρά γνωστά σε τι επίπεδο βρίσκονται...

Ο ίδιος μάλιστα σε κάποιες στιγμές ειλικρίνειας τον περασμένο Ιούνιο (Ε.Κ. 21 Ιουν. 1988) αναγκάσθηκε να μιλήσει για "αρρωστημένη κατάσταση".

Γνωρίζουμε πως ο σεβασμιότατος δεν αντέχει πολύ στην πραγματικότητα γι' αυτό προκαταβολικά λέμε πως ο λόγος που του ξαναθυμίζουμε σήμερα μερικές πικρές αλήθέιες δεν είναι να του εγγυστώσουμε στην καρδιά του κάποια πίκρα μεταγιορτινή, αλλά να τον ρωτήσουμε με αγάπη πολλή και πόνο, ποιός θα διαχειρισθεί την κρίση η οποία μαστίζει σώψυχα την Αρχιεπισκοπή μας τη στιγμή που ο κύριος υπεύθυνος της ασχολείται με την προβολή της τριακονταετίας του".

ΠΟΛΙΤΗΣ

[ η Πρωϊνὴ - 11 Ιανουαρίου 1999 - σ. 8 ]