top

η Πρωϊνὴ - 16 Ιανουαρίου 1999

Οι Εθνικοί της Ορθοδοξίας

Το Υπόμνημα των Ιερέων

Γράφει ο Δρ. Ιορδάνης Τσολακίδης *

Δυσκολεύτηκα να το χωνέψω και βέβαια δεν μπόρεσα να το καταλάβω πλήρως το υπόμνημα των εκατό ιερέων της Ορθοδόξου Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Οι περισσότεροι από αυτούς τιτλούχοι, αρχιμανδρίτες και πρωτοπρεσβύτεροι εν ενεργεία και συνταξιούχοι. Όμως πουθενά δεν αναφέρουν το λαό της ενορίας των και ασφαλώς ούτε και την επισκοπή που υπηρετούν. Γιατί αυτή η κάλυψη; τι θέλουν να αποκρύψουν από τον λαό; Και όμως οι αιδεσιμώτατοι διακηρύττουν ότι απευθύνονται προς την ιερά επαρχιακή σύνοδο και δια αυτής προς τον κλήρο και τον λαό. Πόσο πιο εύκολο θα ήταν εάν έβγαιναν στον άμβωνα με τα άμφιά τούς να διασαλπίσουν, αδελφοί, η Αρχιεπισκοπή μας κακομεταχειρίζεται, έχει τρόπους δικτατορικούς, ζητάει υπακοή από εμάς τους ιερείς, και δεν υποστηρίζει την πνευματική αποστολή της Ορθοδοξίας στην Αμερική, και άλλα παρόμοια.

Όλες αυτές οι αφηρημένες διακηρύξεις, τις οποίες προσφέρουν ως δικαιολογία προς δήθεν υποστήριξη των συνοδικών Μητροπολιτών υποθέτουμε ότι γίνονται αλτρουιστικά, εθελοντικά και με πλήρη κατανόηση. Μεγάλες οι κατηγορίες των ευσεβών αυτών ιερέων που προσφέρουν την συνδρομή τους αφιλοκερδώς με κοσμικά μέσα και το internet για να πιέσουν την Αρχιεπισκοπή.

Ο σοβαρός ιερέας της ενορίας, αυτός που ζει με την κοινότητά του και όχι μόνο με το διοικητικό συμβούλιο χάνεται μέσα σε αυτές τις σοβαροφανείς διακηρύξεις. Είναι η πνευματική αποστολή της Ορθοδοξίας στην Αμερική διάφορος από αυτήν της απανταχού Ορθοδοξίας. Τι λέτε καλοί μου πατέρες.

Που τα βρήκατε αυτά. Ευτυχώς οι υπογράφοντες αποτελούν ένα μικρό ποσοστό των ιερέων. Ένα 15 τοις εκατό μαζί με τους συνταξιούχους. Ελπίζουμε ότι οι περισσότεροι εξ αυτών θα επανέλθουν στον δρόμο της Ορθοδοξίας και δεν θα παραμείνουν στον δρόμο του ίnternet και των διακηρύξεων συνδικαλιστικού τύπου.

Τέτοιες διακηρύξεις θα πρέπει να είναι το προνόμιο των ανωτάτων αξιωματούχων της εκκλησίας μας των Μητροπολιτών αλλά ατομικά και να υποβάλλονται ιεραρχικώς. Αντ' αυτού βλέπουμε ένα υπόμνημα ανώνυμο και αόριστο που δημιουργεί απορίες και ερωτήματα εάν οι υπογράψαντες επιδιώκουν άλλους σκοπούς μέσα στον εκκλησιαστικό οργανισμό. Δεν παραιτήθηκε κανένας εξ αυτών εις ένδειξη διαμαρτυρίας για όσα δημοσίως διακηρύττουν. Συμπλέουν σήμερα με τις θέσεις των πέντε Μητροπολιτών και τα λένε όλα αυτά κατοχυρωμένοι και ασφαλείς μέσα στις ενορίες τους. Μια σιγουριά που παρέχεται από την ενορία στην οποία όμως δεν ανακοίνωσαν την απόφασή τους να στραφούν ομαδικώς κατά του Αρχιεπισκόπου. Το γνώριζαν άραγε τα διοικητικά συμβούλια των ενοριών; Και εάν ναι, επληροφόρησαν τον λαό που τους εξέλεξε;

Αν όχι θα πρέπει να παραιτηθούν αμέσως. Εάν πάλι δεν το εγνώριζαν ακόμα το χειρότερο για αυτούς, πάλι θα πρέπει να παραιτηθούν. Ασφαλώς θα ήταν λυπηρό εάν οι πέντε Μητροπολίτες ενδώσουν στις διακηρύξεις του 15 τοις εκατό των ιερέων. Κανείς δεν εγγυάται ότι οι ίδιοι ή και άλλοι δεν θα υποβάλουν στο μέλλον άλλα υπομνήματα, ζητούντες παρεμβάσεις και διοικητικά δικαιώματα σε όλα τα επίπεδα.

Ποια θα είναι η συνέχεια; Λέτε να έχουμε στο μέλλον και μια συνδικαλιστική οργάνωση ιερέων με πιθανότητα απεργίας κατά το Πάσχα; Γιατί όχι; Ποιός μπορεί να το προδικάσει εάν δεν σταματήσουν αυτού του είδους οι διακηρύξεις εν τη γενέσει των. Οι Μητροπολίτες θα είναι οι πρώτοι που θα δεχθούν αυτές τις πιέσεις έτσι και αρχίσουμε τα υπομνήματα, και έπειτα συνέχεια. Όλοι το πάνε, και όλα πλέον είναι ανοικτά για επίθεση. Ίσως να χρειασθεί να κάνουμε μια τομή στα εκκλησιαστικά μας. Να δούμε βαθύτερα, να εξετάσουμε στο σύνολο την οργάνωση της Εκκλησίας και στις ενορίες και στις διευθύνσεις των διαφόρων προγραμμάτων και όλους αυτούς τους τιτλούχους που δημιούργησε η παλαιά διοίκηση και που τώρα αντιδρούν στις μεταρρυθμίσεις της νέας διοίκησης.

Μη πειράξετε την "παρακαταθήκη". Όλες αυτές οι διάπυρες διακηρύξεις για το στάτους κβο, να δούμε τι αντιπροσωπεύουν. Είναι ο αμερικάνικος φονταμενταλισμός της προτεστάντικης νοοτροπίας ή μια παραμορφωμένη από παλαιότερη διοίκηση οργάνωση που επιτρέπει σε ορισμένους να μιλούν για έλλειψη κατανόησης της πνευματικής αποστολής της Ορθοδοξίας στην Αμερική. Ένας φαρισαϊκός φονταμενταλισμός που κρύβεται βαθειά ένας ιός που προκαλεί αναταραχή στο σύστημα, ίσως και σχίσμα. Αν όχι τίποτα άλλο προκαλεί φθορά στην εκκλησία.

Διαμαρτυρόμαστε και εμείς οι απλοί χριστιανοί που μέχρι σήμερα δεν είδαμε ίχνη αυτής της ανωμαλίας που προβάλλουν οι υπογράφοντες ιερείς. Και εμείς θέλουμε γαλήνη στην Εκκλησία μας. Διαμαρτυρόμαστε διότι οι αιδεσιμώτατοι υπέγραψαν αυτό το υπόμνημα χωρίς δική μας γνώση. Που τα επληροφορήθησαν οι ίδιοι; Από το internet μέσα στα άνετα γραφεία τους; Σκανδαλιζόμαστε με τις διακηρύξεις των για τα υποτιθέμενα παραπτώματα της Αρχιεπισκοπής. Αυτοί οι κατήγοροι, και οι ίδιοι οι δικαστές. Εμείς οι ενορίτες σκανδαλιζόμαστε γιατί ιερείς των ενοριών θέτουν εις αμφιβολία τις ενέργειες του Αρχιεπισκόπου μας, επεμβαίνουν στα καθήκοντα του, δείχνοντας έλλειψη σεβασμού, θράσος και έλλειψη χριστιανικής κατανόησης.

Εάν το έκαναν από αφοσίωση για τους πρώην επισκόπους των, τους προϊσταμένους των, και σήμερα Μητροπολίτες θα έπρεπε να το σκεφτούν περισσότερο. Ήσαν οι ευνοούμενοι και τώρα ανταποδίνουν την εύνοια; Το αντικείμενο του υπομνήματος ανήκει στους Μητροπολίτες, κάτι το ενδοεκκλησταστικό, που θα έπρεπε να υποβληθεί ιεραρχικώς και όχι με το internet.

Τα εν οίκω ουκ εν δήμω. Αλλά οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες που και αυτοί υπέγραψαν την δική τους επιστολή συλλογικά δεν ανακοίνωσαν τις θέσεις τους στις διακηρύξεις των ιερέων. Οι πέντε Μητροπολίτες δεν είναι δυνατό να έχουν ταυτόσημες γνώμες και απόλυτη συμφωνία για τα εκκλησιαστικά μας.

Καιρός είναι ο αρχαιότερος εξ αυτών να αναλάβει την πρωτοβουλία να σταματήσει αυτό το ρεύμα της αρνητικής αντιπολίτευσης και συνοδοιπορίας με τους πρώην, μέσα στο οποίο έπεσαν και οι περισσότεροι των ιερέων που υπέγραψαν το υπόμνημα αυτό, είτε από υποχρέωση είτε από αλληλεγγύη.

Να απομονωθούν οι ολίγοι, οι διαβάλοντες δια ιδίους σκοπούς, και οι φιλόδοξοι από το υπόλοιπο πλήρωμα.

Το περιμένουμε αυτό από τους Σεβασμιωτάτους με την μακροχρόνια διακονία τους εδώ στην Αμερική μέσα σε αυτό το ισχυρό υλιστικό και προτεσταντικό κλίμα που επικρατεί.

Ασφαλώς οι ιεράρχες αυτοί ξέρουν την ιστορία του Παπά Ευθύμη που ανακήρυξε τον εαυτόν του με την συμπαράσταση των Κεμαλικών αρχών, πατριάρχη των ορθοδόξων Τούρκων χριστιανών. Έτσι αποκαλούσε τους Έλληνες,και τους προέτρεπε να αποκηρύξουν τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως υπογράφοντας σχετικό υπόμνημα για να αποφύγουν τα αντίποινα, τις εξορίες και τα γνωστά τάγματα εργασίας. Ευτυχώς ήρθε η συνθήκη της Λωζάνης και σώθηκαν οι Έλληνες με τον επαναπατρισμό.

Το υπόμνημα προς την λαϊκή εθνοσυνέλευση της Άγκυρας ελάχιστοι μόνο υπέγραψαν και από αυτούς οι περισσότεροι το αρνήθηκαν αργότερα, καταφεύγοντας στην Ελλάδα.

Για τους περισσότερους ιερείς που υπέγραψαν το υπόμνημα ισχύει ίσως αυτό που έγραψε ο ποιητής Καβάφης "Ουκ Έγνως" (Καβάφη Άπαντα).

Καιρός είναι όλοι αυτοί να ζητήσουν την πατρική συγχώρεση και ευλογία του Αρχιεπισκόπου ο οποίος ως ηγέτης της Εκκλησίας θα τους περιμένει. Μια Εκκλησία, μία ιεραρχία ενωμένη. Γένοιτο.

_____________

* Ο Δρ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΟΛΑΚΙΔΗΣ είναι καθηγητής πανεπιστημίου στις ΗΠΑ.

[ η Πρωϊνὴ - 16 Ιανουαρίου 1999 - σσ. E1 και E8]