top

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Εθνικός Κήρυξ (N.Y.) - 26 Φεβρουαρίου 2000

Ο Δημήτριος ζητά αγάπη και ενότητα, βλέπει πρόοδο

Του Θεοδώρου Καλμούκου

ΒΟΣΤΩΝΗ.- Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Δημήτριος σε μια εκτενή συνέντευξή του, τη πρώτη του είδους της, καλεί την Ομογένεια σε πορεία ανόδου, προόδου, αγάπης, και ομόνοιας.

Εξηγεί πως οι βηματισμοί του πρέπει να είναι προσεγμένοι «λόγω του ευπαθούς εδάφους» και «των δυσκολιών τις οποίες πέρασε η Εκκλησία μας εδώ». Λέγει ότι «βρήκα μια Εκκλησία η οποία είχε περάσει από σημαντικές δυσκολίες» -συμπεριλαμβανομένων και των οικονομικών που την οδηγούν να συνάψει δάνειο 5 εκατ. δολαρίων- κάτι που «όλοι γνωρίζουν». Αποφεύγει όμως να επιρρίψει ευθύνες διότι αυτό θα υπονόμευε την προσπάθεια αποκατάστασης της ενότητας στην Εκκλησία. «Σε αυτή τη φάση...το κύριο μέλημά μας είναι η εμπέδωση μιας βάσεως ειρήνης, ενός κλίματος αγάπης και μιας διαθέσεως ομοψυχίας και συμπορεύσεως», λέγει.

Οι κοινότητες ανταποκρίνονται πλέον στην αποστολή των συνεισφορών τους προς την Αρχιεπισκοπή κι’ έτσι παρατηρείται, όπως δηλώνει ο Αρχιεπίσκοπος «σημαντική καλυτέρευση» στα οικονομικά.

Θεωρεί ως δεδομένο πως «θα κάνουμε το μέγιστο δυνατόν» για την Ελληνική γλώσσα και παιδεία, αλλά προσθέτει πως «δεν μπορούμε να περιοριστούμε σε κάτι μικρό και λίγο», ενώ τόνισε πως θεωρεί «αυτονόητο μέρος από το εξαγγελθέν ποσό της Ηγεσίας των 100 ύψους 3.4 να πάει για την Ελληνική παιδεία και γλώσσα».

Ο κ. Δημήτριος είπε ότι βρίσκεται σε συχνή επαφή με τον Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και μάλιστα «ουσιαστική», όπως την χαρακτήρισε. Διαβεβαίωσε ωστόσο πως ο κ. Βαρθολομαίος δεν επεμβαίνει διόλου στα εκκλησιαστικά πράγματα της Αμερικής: «Η λεπτότης και η ευγένεια του Πατριάρχου είναι εντυπωσιακή. Ο μη παρεμβατισμός του με έχει συγκινήσει πάρα πολύ», είπε ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος.

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:

ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ: Σεβασμιότατε, τι αισθανθήκατε όταν τον περασμένο Αύγουστο σας αναγγέλθηκε επίσημα η ανάδειξή σας σε Αρχιεπίσκοπο Αμερικής;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Κατ’ αρχήν ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία αυτής της συνεντεύξεως και ευχαριστώ επίσης πολύ και για τα πολύ ευμενή και θετικά σχόλια, τα οποία όλον αυτόν τον καιρό προσφέρει ο «Εθνικός Κήρυξ», σχόλια τα οποία είναι σχετικά για το έργο της Αρχιεπισκοπής και βοηθητικά αυτού του έργου. Η απάντηση στο ερώτημά σας είναι απλή: τα κύρια στοιχεία ήταν δέος, αίσθημα μεγάλης ευθύνης και αίσθημα κλήσεως του Θεού για ένα πολύ ιερό και πολύ σημαντικό έργο.

Ε.Κ: Τι ακριβώς διαμείφθηκε ανάμεσα σε σας και στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τι σας είπε και τι του αποκριθήκατε, όταν σας ανήγγειλε το ευχάριστο γεγονός της εκλογής σας;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Η επικοινωνία μας ήταν πολύ σύντομη, πολύ ουσιώδης, πολύ ιεροπρεπής. Μου μίλησε ο ίδιος στο τηλέφωνο και μου είπε: Σας πληροφορώ ότι η αγία και ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου σας εξέλεξε Αρχιεπίσκοπο Αμερικής και θα θέλαμε να  δεχθείτε αυτή την εκλογή ως έκφραση του θελήματος του Θεού.

Ε.Κ.: Και σεις;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Είπα ότι είναι κάτι απροσδόκητο και πολύ βαρύ, αλλά είναι φανερό ότι είναι εκ Θεού και δεν έχω δικαίωμα ούτε καν να το συζητήσω.

Ε.Κ.: Είχε προηγηθεί όμως κάποια προετοιμασία, είχατε κληθεί προηγουμένως στο Φανάρι και σας είχε γίνει πρόταση να αναλάβετε την τοποτηρητεία, οπότε είχατε μια ιδέα ότι εκεί πήγαινε το θέμα. Γιατί δεν δεχθήκατε την τοποτηρητεία;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Είχα βεβαίως μια ιδέα, γενική όμως και αόριστη με την έννοια ότι το όνομά μου είχε αναφερθεί ορισμένες φορές εν σχέσει με το ζήτημα της Αμερικής. Αλλά είχα αποκλείσει το ενδεχόμενο της εκλογής μου.

Ε.Κ.: Γιατί;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Έβλεπα ότι διάφορες απόψεις που εχρησιμοποιούντο στις σχετικές συζητήσεις και δημοσιεύσεις περί το θέμα δεν οδηγούσαν προς τη  δική μου κατεύθυνση. Γι αυτόν τον λόγο και εξεπλάγην στον μέγιστο βαθμό όταν έλαβα το τηλεφώνημα περί της εκλογής μου. Όσον αφορά την τοποτηρητεία, ο λόγος της αρνήσεώς μου ήταν απλός: η αίσθηση και η γνώση των εδώ συνθηκών και εκκλησιαστικών δεδομένων με έπειθε ότι ένας τοποτηρητής, οιοσδήποτε τοποτηρητής, δεν θα μπορούσε να εργασθεί αποτελεσματικά.

Ε.Κ.: Όταν σας ανήγγειλε ο Πατριάρχης την εκλογή σας και όταν πήγατε στο Φανάρι για το Μήνυμα, σας ετέθησαν κάποιοι όροι, έχετε αναλάβει κάποιες υποχρεώσεις, κάποιες δεσμεύσεις έναντι του Φαναρίου και αν ναι, ποιες είναι;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Δεν υπήρξε ουδείς όρος ούτε από πλευράς του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ούτε από πλευράς φυσικά πολύ περισσότερο ιδικής μου, και τούτο διότι προϋποτίθετο ο θεμελιώδης όρος που υπαγορεύεται από το Ευαγγέλιο και από τη ζωή της Εκκλησίας και ο οποίος ομιλεί για πλήρη διακονία εν φόβω Θεού και εν δυνάμει. Αυτός είναι ο όρος. Δεν υπήρχε τίποτε πέρα από αυτό. Ο Παναγιότατος ήταν σαφής λέγοντας ότι είναι μια εκλογή εν Πνεύματι Αγίω και θελήματι Θεού, εις την οποία, όπως είπε, εμπιστευόμεθα στην θέληση και απόφασή σας να προσφέρετε το παν στην σπουδαιότατη Εκκλησία μας της Αμερικής. Πρόσθεσε δε ότι θα είμεθα μαζί σας ανά πάσα στιγμή και ανά παν βήμα.

Ε.Κ.: Κατά την μακρόχρονη εδώ παραμονή σας, είχατε σκεφθεί ότι μια μέρα θα θέλατε ή θα μπορούσατε να γίνετε Αρχιεπίσκοπος αυτής της Εκκλησίας;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Νομίζω όχι. Πρέπει να πω σαφώς ότι ποτέ δεν σκέφθηκα ή δεν συντήρησα μέσα μου μια τέτοια άποψη για δύο λόγους: πρώτον, διότι θεωρούσα ότι το έργο του Αρχιεπισκόπου είναι έργο το οποίο συμπεριλαμβάνει σε μεγάλη έκταση διοικητική απασχόληση. Και δεύτερον, διότι αισθανόμουν ότι είχα ιερό καθήκον να προσφέρω ό,τι ήταν δυνατόν στον τομέα της Θεολογίας και της προσφοράς του Ευαγγελίου αφ’ ενός και αφ’ ετέρου της πνευματικής  καλλιέργειας των υποψηφίων ή των εν ενεργεία κληρικών μας. Και θεωρούσα ότι αυτό είναι τόσο σημαντικό έργο ώστε δεν θα το αντάλλαζα με κάτι άλλο.

Ε.Κ.: Ο ομογενειακός μας λαός έχει εναποθέσει πολλές ελπίδες και προσδοκίες στη Σεβασμιότητά σας, γι’ αυτό και «απαίτησε» να γίνετε εσείς ο πνευματικός του ηγέτης. Πόσο έντονα νιώθετε αυτή τη πραγματικότητα αυτόν τον καιρό που είσθε κοντά μας, και τι θα απαντούσατε σ’ εκείνους οι οποίοι θεωρούν ότι σε κάποια θέματα θα έπρεπε να είχατε κινηθεί πιο σύντομα και πιο αποφασιστικά, όπως λόγου χάρη,  στην εξυγίανση του προσωπικού της Αρχιεπισκοπής, των θεσμικών σωμάτων, κλπ, ώστε να κάνετε ένα φρέσκο ξεκίνημα;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Αισθάνομαι ότι είναι ένα πολύ μεγάλο βάρος που έχει εναποτεθεί στους ώμους μου λόγω προσδοκιών και πρέπει να σας πω ευθέως ότι οι προσδοκίες είναι σε μεγάλο βαθμό υπερβολικές. Μέχρις ενός σημείου μπορεί να δικαιολογούνται λόγω των εδώ ειδικών συνθηκών, αλλά δεν παύουν να είναι υπερβολικές. Ασχέτως όμως των προσδοκιών, η δική μου η τοποθέτηση είναι η εξής: είμαι ένα δεδομένο πρόσωπο μέσα στην Εκκλησία με δεδομένες δυνατότητες ενώπιον ενός τεραστίου έργου. Καταθέτω ό,τι έχω χίλια τοις εκατό σ’ αυτό το έργο. Δεν μπορώ να κινηθώ με τη σκέψη πως θα γίνει αυτό το έργο για να ικανοποιηθεί η Α πλευρά ή η Β. Προσπαθώ να κάνω το μέγιστο από δικής μου πλευράς, σύμφωνα πάντα με το θέλημα του Θεού, πιστεύοντας ότι όταν γίνει αυτό θα έχομε τα σωστά αποτελέσματα. Από πλευράς δε συγκεκριμένων ενεργειών, λόγω του ευπαθούς εδάφους, λόγω των δυσκολιών τις οποίες πέρασε η Εκκλησία μας εδώ, οι κινήσεις και ενέργειες πρέπει να είναι πάρα πολύ προσεγμένες και εμπλουτισμένες με αγάπη. Να είναι κινήσεις που υπολογίζουν και σέβονται τον ανθρώπινο παράγοντα.

Όταν έχετε κάποιον άνθρωπο, ο οποίος έχει τραυματισθεί σε κάποιο ατύχημα, δεν μπορείτε να τον πάρετε και να τον βάλετε την επόμενη μέρα να τρέξει σε μαραθώνιο, έστω και αν είναι ο καλύτερος αθλητής. Θα περιμένετε να μπορέσει να αναλάβει, θα τον βοηθήσετε να ανασυγκροτηθεί και εν συνεχεία θα του ζητήσετε να κάνει αυτό που μπορεί όντως να κάνει. Αυτό είναι μία πλευρά την οποία έχω υπ’ όψη μου. Γι αυτόν το λόγο ενώ υπάρχει το πρόγραμμα μιας ανασυγκροτήσεως ―συγχωρείστε μου να μη συμφωνήσω με τη λέξη «εξυγίανση»― ορισμένων πραγμάτων για καλύτερο και σωστότερο έργο από πλευράς Εκκλησίας, ενώ διανοίγονται υπέροχες δυνατότητες, ενώ υπάρχει λοιπόν αυτή η ευρεία προοπτική, η εφαρμογή της γίνεται με πολλή περίσκεψη. Γίνεται όμως πάντοτε με την αίσθηση ότι υπάρχει ο παράγων που λέγεται χρόνος.

Και ο χρόνος, δεν είναι χρόνος που μπορεί να επιτρέπει πάρα πολύ μεγάλα περιθώρια. Από την άλλη πλευρά δεν μπορώ να κινηθώ σε μια κατάσταση εξαιρετικά επείγουσα, σε μια κατάσταση πυρετού και εξάψεως, όπως θα ήθελαν μερικοί από τους εδώ ανθρώπους μας, διότι θεωρώ ότι αυτό ως μέθοδος, ως στρατηγική εντός του χώρου της Εκκλησίας δεν είναι η καλύτερη υπό τις παρούσες συνθήκες.

Ε.Κ.: Υπάρχει όμως ο κίνδυνος η βραδύτητα αυτή να οδηγήσει σε τελμάτωση;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Όχι. Γι αυτό σας είπα ότι υπάρχει πάντοτε η παράλληλη αίσθηση και θέα του χρόνου και των ορίων που μας επιτρέπει ο χρόνος.

Ε.Κ.: Ερχόμενος εδώ τον Σεπτέμβρη σε τι κατάσταση βρήκατε την Εκκλησία; Συγκεκριμένα, τα διοικητικά, τα οικονομικά ―με το γνωστό ήδη έλλειμμα των 5 εκατομμυρίων― τα κοινοτικά μας πράγματα; Κι’ ακόμα, γιατί μέχρι τώρα δεν έχετε δώσει κάποιον απολογισμό για το τι ακριβώς βρήκατε, ώστε να μη μπορέσει κανείς και ποτέ να επιρρίψει σε σας ευθύνες;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Βρήκα μια Εκκλησία η οποία είχε περάσει μέσα από σημαντικές δυσκολίες. Φυσικά η γνώση της Εκκλησιαστικής ιστορίας μας λέγει ότι αυτό δεν είναι καινούργιο φαινόμενο, αλλά είναι σταθερό φαινόμενο στη ζωή της Εκκλησίας.  Η Εκκλησία ήδη από την Καινή Διαθήκη ξεκινά με σημαντικές δυσκολίες, επομένως η δυσκολία είναι συνακόλουθο της ζωής της Εκκλησίας, κυμαίνεται φυσικά σε ένταση και σε έκταση και μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο σοβαρή. Εδώ φαίνεται ότι υπήρξε μάλλον εκτεταμένη δυσκολία και δοκιμασία. Αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο διότι πρόκειται περί πράγματος που όλοι γνωρίζουν. Όλοι οι άνθρωποι έχουν αυτή την εικόνα, το ξέρουν ότι είναι έτσι, δεν θα σήμαινε τίποτε να βγω και να πω ξέρετε είμαστε σ’ αυτή τη κατάσταση.

Γιατί δεν βγήκα να πω το τι βρήκα; Το τι βρήκα είναι δεδομένο γενικώς. Τα οικονομικά είναι μια ειδική πλευρά. Κατ’ αρχήν δεν έχω το φόβο ότι μπορεί να κατηγορηθώ ότι εγώ δημιούργησα κάποια ανωμαλία στα οικονομικά, διότι αυτά είναι πράγματα τα οποία είναι ανοιχτά στον έλεγχο ανά πάσα στιγμή. Μπορούμε να ελέγξουμε τα οικονομικά του 1992, του 1982, του 1995, ανά πάσα στιγμή. Η τοποθέτησή μου στο θέμα των οικονομικών είναι η εξής: ζήτησα να έχω μία πλήρη εικόνα. Η σχετική όμως έρευνα χρειάζεται το χρόνο της. Πρέπει να σας πω ότι για τον περασμένο χρόνο, το 1999, ακόμα έχομε δεδομένα που έρχονται.

Ήδη εσείς έχετε αναφερθεί σ’ αυτό το θέμα και είναι γνωστό. Τι να προσθέσω περισσότερο; Υπάρχει υπό διαπραγμάτευση ένα δάνειο το οποίο θέλουμε να πάρουμε. Κι αυτό είναι γνωστό, διότι το δάνειο αυτό γίνεται με μία συγκεκριμένη τράπεζα, στο διοικητικό συμβούλιο της οποίας μετέχουν και αρκετοί εκ των ομογενών, και επομένως δεν είναι κάτι μυστικό. Όταν μιλάμε για μία τέτοια κίνηση δανεισμού, προφανώς υπάρχει ανάγκη, διότι όταν κάποιος έχει τα ταμεία γεμάτα, δεν κάνει ένα δάνειο το οποίο είναι δαπανηρό.

Η απόφασή μου να μη βγω για να μιλήσω με λεπτομέρειες, είναι διότι δεν θα ήθελα με κανέναν τρόπο να μπούμε σε ένα αρνητικό κλίμα και να αρχίσουμε να αποδίδουμε ευθύνες και να ανοίγουμε ιστορίες και πληγές από το παρελθόν, οι οποίες δεν θα τελειώνουν και οι οποίες θα είναι τελείως ζημιογόνες. Τη στιγμή αυτή για μένα είναι ουσιώδες να εστιάσουμε τη προσοχή μας στο μέλλον. Η απόδοση ευθυνών, οι πικρίες κι’ όλα αυτά τα πράγματα, αν θελήσουμε να γυρίσουμε πίσω, θα είναι μια κατάσταση νοσηρή, η οποία μπορεί να καταλήξει και σε άλλου είδους παρενέργειες, που σε τελευταία ανάλυση θα βλάψουν την Εκκλησία. νταν θα έχουμε τα δεδομένα θα γίνει η αναφορά και θα είναι μία σεμνή, σοβαρή ανακοίνωση που θα κλείνει το θέμα με τη πληροφορία ότι παίρνουμε αυτό το δάνειο για το οποίο μιλήσαμε για να καλύψουμε ανάγκες οι οποίες ήδη υπήρχαν από τη πρώτη στιγμή που ήλθα εδώ και εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι την ώρα που με την συμπαράσταση του υπέροχου λαού μας θα εξαλείψουμε και δάνεια και χρέη.

Ε.Κ.: Υπάρχει καλυτέρευση στα έσοδα, οι Κοινότητες ανταποκρίνονται στην αποστολή των συνεισφορών τους προς την Αρχιεπισκοπή από τότε που ήλθατε;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Ναι, υπάρχει σημαντική καλυτέρευση. Επίσης από πλευράς πολλών ανθρώπων, υπήρξε η συνεχής διαβεβαίωση ότι είμεθα στη διάθεση της Εκκλησίας, πείτε μας τι θέλετε να κάνουμε; Αλλά δεν μπορώ να ξεκινήσω και να πω δώστε μας ένα εκατομμύριο δολάρια για να καλύψουμε το Α χρέος διότι δεν θέλουμε να ξεκινήσουμε έτσι. Γνωρίζουμε όμως ότι υπάρχει αυτή η ετοιμότης για βοήθεια, για την οποία είμεθα ευγνώμονες και την οποία θα χρησιμοποιήσουμε εν καιρώ.

Ε.Κ.: Σεβασμιότατε, ανάμεσα σ’ αυτά που κληρονομήσατε, τις δυσκολίες όπως τις ονομάσατε, κληρονομήσατε και το ζήτημα της απαίτησης του προκατόχου σας, του κ. Σπυρίδωνα, να πληρώνεται από την Αρχιεπισκοπή μας εφ’ όρου ζωής. Τι ακριβώς συμβαίνει με αυτό το θέμα και αν αυτός ο μήνας ο Φεβρουάριος θα είναι ο τελευταίος που θα λάβει το μισθό του, όπως άλλωστε αποφασίσθηκε και στην εδώ Σύνοδό μας; Κι ακόμα, πως εξηγείτε τη στάση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στο θέμα της εκκλησιολογικής και κανονικής εκκρεμότητας του κ. Σπυρίδωνα;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Το όλο θέμα της αντιμετωπίσεως του οικονομικού παράγοντος εν σχέσει προς τον προκάτοχό μου, κ. Σπυρίδωνα, είναι θέμα το οποίο έχει απασχολήσει το Πατριαρχείο και την Αρχιεπισκοπή. Το θέμα δεν ελύθη μέχρι στιγμής διότι εμφανίζει δυσχερή σημεία τα οποία χρειάζονται επίλυση. Ηδη όμως ευρίσκεται πολύ κοντά στην τελική του λύση. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο στο σημείο αυτό διότι το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο και απαιτεί λεπτούς χειρισμούς. νταν δοθεί η τελική λύση θα έχετε πλήρη ενημέρωση.

Ε.Κ.: Εάν γνωρίζατε λεπτομερώς και σε βάθος όσα γνωρίζετε σήμερα για τα εκκλησιαστικά πράγματα της Αμερικής, θα δεχόσαστε να γίνετε Αρχιεπίσκοπος;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Δεν μπορώ να μειώσω καθόλου την εικόνα των δυσκολιών τις οποίες αντιμετωπίζει η Ιερά μας Αρχιεπισκοπή. Πάρα ταύτα, από τη στιγμή που το θέμα για μένα ετέθη στο επίπεδο του θελήματος του Θεού και της επιστρατεύσεώς μου από την Εκκλησία, δεν μπορώ να κοιτάξω στο μέγεθος των δυσκολιών.

Ε.Κ.: Θα βοηθήσει κι ο Θεός.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Ακριβώς. Εφόσον ο Παντοδύναμος Θεός ηθέλησε να γίνει αυτή η εκλογή, θα δώσει τις λύσεις σε οποιαδήποτε δυσκολία όσο μεγάλη κι αν είναι. Αυτή είναι η τοποθέτησή μου.

Ε.Κ.: Είσθε ικανοποιημένος από τη λειτουργία της Συνόδου και πως τοποθετείσθε στο τροποποιημένο καταστατικό ή μάλλον στο σχέδιο καταστατικού;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Η Σύνοδος μέχρι στιγμής συνήλθε σε τρεις διήμερες συνεδριάσεις. Ήδη η συχνότης και η χρονική έκταση των συναντήσεων είναι ενδεικτικά της διαθέσεως για σοβαρή και υπεύθυνη εργασία. Ταυτοχρόνως πρέπει να σημειώσω με ιδιαίτερη ικανοποίηση ότι η συνεργασία στη Σύνοδο υπήρξε εξαιρετικά θετική, ιεροπρεπής, ανοικτή και πλήρης και επομένως προσβλέπω σε μια συνέχεια με πάρα πολύ ευοίωνες προοπτικές.

Το σύνταγμα είναι καθ’ οδόν και υπό μελέτη. Νομίζω ότι είναι νωρίς αυτή τη στιγμή να κάνουμε κάποιες δηλώσεις δεδομένου ότι η διαδικασία τελικής εγκρίσεως και εφαρμογής του συντάγματος περνά από φάσεις οι οποίες είναι ακόμα καθ’ οδόν.

Ε.Κ. : Αυτή τη στιγμή είναι σε μία ολοκληρωμένη φάση, σχεδόν ολοκληρωμένη; Τι απομένει;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Πρώτον, όταν μιλούμε για ένα κείμενο συντάγματος , αυτό το κείμενο είναι πάντοτε δεκτικό βελτιώσεως φραστικής και ουσιαστικής. Δεύτερον, ένα σύνταγμα συνοδεύεται από σχετικούς κανονισμούς οι οποίοι είναι ερμηνευτικοί του συντάγματος και αυτοί οι κανονισμοί τη στιγμή αυτή δεν έχουν ετοιμασθεί.  Επομένως υπάρχει αρκετός δρόμος.

Ε.Κ.: Συμπληρώθηκαν έξι μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων σας. Ποιες σκέψεις περνούν αυτόν τον καιρό από το μυαλό σας για το τι μέτρα μετρητής αποτελεσματικότητας σκοπεύετε να λάβετε και σε τι χρονοδιάγραμμα για το μέλλον της Εκκλησίας μας εδώ και της Ομογένειας, λόγου χάρη, Ελληνικό Κολέγιο και Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού, Ελληνική Παιδεία, μικτοί γάμοι, εθνικά θέματα της Ελλάδος, στελέχωση της Αρχιεπισκοπής με ικανά και εργατικά στελέχη, αναγέννηση της λατρευτικής ζωής των κοινοτήτων μας, Κατηχητική Παιδεία, οικονομικό νοικοκύρεμα, έτσι για να αναφερθούμε σε μερικά δειγματοληπτικά;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Ήδη ο κατάλογος που παρουσιάζετε, φαίνεται να είναι απαγορευτικός οιουδήποτε σχεδιασμού, διότι ένας τέτοιος όγκος θεμάτων τέτοιας σοβαρότητος, είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπισθεί. Εκείνο που κάνουμε με την Σύνοδο είναι ένας γενικότερος σχεδιασμός, ο οποίος υπολογίζει πέρα από την Σύνοδο, στη χρησιμοποίηση ενός ευρυτέρου αριθμού ανθρώπων-στελεχών που μπορούν να βοηθήσουν. Ενας τέτοιος σχεδιασμός θα χρειασθεί χρόνο.

Σε αυτή τη φάση που είμεθα, το κύριο μέλημά μας είναι η εμπέδωση μιας βάσεως ειρήνης, ενός κλίματος αγάπης και μιας διαθέσεως ομοψυχίας και συμπορεύσεως των ανθρώπων μας, πράγμα που το βλέπω να γίνεται στις συνεχείς επισκέψεις που κάνω στις Κοινότητες. Από τις Κοινότητες παίρνω ένα μόνιμο μήνυμα διαθέσεως προσφοράς, προόδου, συμβολής με κάθε τρόπο.

Το επόμενο βήμα είναι να περάσουμε στην υλοποίηση, όπως λέτε, η οποία θα πάρει τη σειρά της. Ένα από τα θέματα, για να αναφέρω ένα παράδειγμα, είναι το Κολέγιο και η Θεολογική Σχολή. Έχομε τη στιγμή αυτή ένα πρόβλημα διοικητικό επειδή εκεί δεν υπάρχει πρόεδρος. Χρειάζεται να γίνει εκλογή προέδρου. Υπάρχει μία επιτροπή η οποία εργάζεται στο θέμα αυτό. Εντός της Ανοίξεως θα έχει καταλήξει και επομένως θα υπάρξει αμέσως ένα σημαντικό βήμα με μια εκλογή προέδρου. Το επόμενο βήμα είναι να γίνει εκλογή μονίμων κοσμητόρων, διότι τη στιγμή αυτή έχομε αναπληρωτές κοσμήτορες, ώστε το Κολέγιο και η Σχολή να βρεθούν σε μια κατάσταση ισορροπίας. Ταυτοχρόνως γίνεται προσπάθεια αφ’ ενός μεν αυξήσεως του αριθμού των φοιτητών, αφ’ ετέρου δε της οικονομικής αναπτύξεως της Σχολής.

Ε.Κ.:Ποια είναι τα σχέδια σας για την Ελληνική γλώσσα, την εκπαίδευση;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Η εκπαίδευση είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και ανήκει οργανικά στην Ορθοδοξία και στο Ελληνικό Γένος. Τόσο η καταγωγή μας ως Ελλήνων, όσο και η καταγωγή μας ως Ορθοδόξων σχετίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό με αυτό που λέγεται παιδεία. Η παιδεία είναι βασικό πράγμα της ζωής της Εκκλησίας μας εδώ και της Ομογενείας. Η τοποθέτησή μου είναι ότι θα κάνουμε το μέγιστο δυνατόν, δηλαδή, ό,τι μπορούμε να κάνουμε, θα το κάνουμε με κάθε τρόπο. Δεν μπορούμε να περιοριστούμε σε κάτι μικρό, σε κάτι λίγο.

Ε.Κ.: Από τα 3.4 εκατομμύρια που εξήγγειλε η Ηγεσία των 100 πως θα δώσει στις εθνικές διακονίες της Εκκλησίας μας, πόσα από αυτά θα πάνε στην Ελληνική Παιδεία, στα ημερήσια και στα απογευματινά σχολεία;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Θεωρώ αυτονόητο ότι ένα μέρος του ποσού αυτού θα πάει στην Ελληνική Παιδεία.

Ε.Κ.: Ως ο κατ’ εξοχήν ηγέτης του Ελληνισμού της Αμερικής είσθε διατεθειμένος να υπερασπισθείτε τα εθνικά θέματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Αυτό το έχω δηλώσει από την αρχή. Εφόσον εδώ έχουμε ένα ποίμνιο με μια δεδομένη καταγωγή τόσο από πλευράς απωτέρων ριζών δεύτερης, τρίτης, τετάρτης γενεάς, όσο και από πλευράς αμέσων ριζών για τους νέους μετανάστες δεν είναι δυνατόν να μην υπερασπισθούμε τα δίκαιά αυτού του ποιμνίου. Είναι αδιανόητο να μην έχει λόγο η Εκκλησία για κάτι που είναι οργανικό μέρος της ζωής των ανθρώπων της. Ο λόγος της όμως είναι εκκλησιαστικός, ο οποίος μπορεί να είναι πολλές φορές ισχυρότερος άλλων λόγων, γιατί είναι ανιδιοτελής, αντικειμενικός και γεμάτος με την δύναμη του Θεού.

Ε.Κ.: Ποιες είναι οι προσδοκίες σας και ποιες οι ανησυχίες για την επερχόμενη Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Φιλαδέλφειας;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Τα μηνύματα που παίρνω από παντού είναι μηνύματα θετικής προσεγγίσεως της Κληρικολαϊκής. Είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με μεγάλο αριθμό ιερέων εδώ στη Νέα Υόρκη, στη Νέα Ιερσέη, στη Βοστώνη, στο Σικάγο, στη Φλόριδα, οι οποίοι μου έδωσαν το μήνυμα ότι είναι διατεθειμένοι να συμμετάσχουν σε μία Κληρικολαϊκή, η οποία θα είναι όντως η σύναξη μιας ζωντανής Εκκλησίας, με όλη την άνεση την πνευματική, την άνεση της ελευθερίας, σε μία ατμόσφαιρα αμοιβαίου σεβασμού και αγάπης. Αυτό το βλέπω και από πλευράς μεγάλου αριθμού λαϊκών, με τους οποίους έχω έλθει μέχρι στιγμής σε επαφή. Η πρόβλεψη είναι για μια Κληρικολαϊκή με ένα πνεύμα αισιοδοξίας και ελπίδας για το μέλλον. Με ένα πνεύμα υπερβάσεως τυχόν δυσκολιών του παρελθόντος. Μ’ ένα πνεύμα αναδείξεως προγραμμάτων και στοιχείων τα οποία όντως θα αξιοποιούν το τεράστιο δυναμικό αυτής της Εκκλησίας. Μπορεί να υπάρξει κάποια ανησυχία για ενδεχόμενες πλευρές απροβλέπτων προβλημάτων ή εκφράσεως αγωνιών ή αν θέλετε ενδοσυνελευσιακών τριβών; Επειδή  είμαστε πάντοτε άνθρωποι δεν πρέπει κανείς να αποκλείει τίποτε. Μπορεί σε μια στιγμή να υπάρξει μια ένταση για ένα θέμα. Απ’ ό,τι όμως μπορώ να προβλέψω με βάση τα δεδομένα δεν θα προκύψει μείζον θέμα.

Ε.Κ.: Είσθε σε συχνή επαφή με τον Πατριάρχη, Σεβασμιότατε;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Βεβαίως. Και μάλιστα ουσιαστική.

Ε.Κ.: Η ερώτησή μου έχει την έννοια ότι υπάρχουν κι αυτοί που λένε ότι ο Πατριάρχης επεμβαίνει και ανακατεύεται πολύ στα της Εκκλησίας μας εδώ.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Όχι! Ρητώς σας λέγω όχι. Η λεπτότης και ευγένεια του Πατριάρχου είναι εντυπωσιακή. Ο μη παρεμβατισμός του με έχει συγκινήσει πάρα πολύ.

Ε.Κ.: Δεν υπάρχουν ούτε πιέσεις, ούτε υποδείξεις, ή ανάμιξη σε θέματα δευτερευούσης και τριτευούσης σημασίας;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Ασφαλώς όχι! Εκτός αν θεωρείτε ανάμιξη της εξής περίπτωση: Μου γράφει ένα γράμμα και με ερωτά αν μπορούμε να βοηθήσουμε με κάποια υποτροφία έναν καλό φοιτητή Θεολογίας, για τον οποίον υπάρχουν εύλογες συστάσεις τις οποίες μου στέλνει γραπτώς. Είναι αυτό ανάμιξη; Στη περίπτωση αυτή μάλιστα του απάντησα ότι για τον συγκεκριμένο φοιτητή η Σχολή ήδη φρόντισε και έκανε περισσότερα από ότι ζήτησε ο Πατριάρχης.

Ε.Κ.: Θα είχατε κάποιο μήνυμα για την πλήθουσα Εκκλησία και Ομογένειά μας;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ:  Ναι! Θα ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι η Εκκλησία μας εδώ είναι μια Εκκλησία με τεράστιες δυνατότητες και όντως λαμπρή προοπτική. Είναι η Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή που αποτελείται από ομογενείς που έχουν ήδη διαπρέψει στον κοινωνικό, τον ακαδημαϊκό, τον οικονομικό και τον πολιτικό τομέα και έχουν αναγνωρισθεί πανηγυρικά από την Αμερικανική κοινωνία. Αυτοί οι ομογενείς είναι ένα έξοχο δυναμικό που υπόσχεται πολλά εν όψει μάλιστα του 21ου αιώνα και της τρίτης χιλιετίας. Γι αυτό και η Εκκλησία μας εδώ έχει την ιερότατη αποστολή να καταθέσει ακέραια, ανόθευτη και απαστράπτουσα την μαρτυρία της Ορθοδόξου πίστεως και την παγκοσμιότητα της πολιτιστικής μας κληρονομίας. Σ’ αυτήν την πράγματι υπέροχη αποστολή θα ήθελα να καλέσω όλους τους πιστούς μας. Είναι καιρός, ξεπερνώντας κάθε δυσκολία να προχωρήσουμε όλοι μαζί υπό την πνοή και καθοδήγηση του Θεού στην πραγματοποίηση του μεγάλου και ιερού προορισμού μας: να δώσουμε την χαρά, την ζωή, την αλήθεια και την δύναμη της Ορθοδοξίας σ’ ένα κόσμο που διψάει γι’ αυτήν.

[ Ομογενειακά | Συνεντεύξεις | www.omogeneiaka.net/Synent-5.htm  -  26 Φεβρουαρίου 2000 ]